Τι δεν είναι η Συνείδηση
Δεν είναι η νοημοσύνη, δεν είναι η διάνοια, δεν είναι ο νους.
Τι είναι η Συνείδηση
Συνείδηση είναι η ικανότητα να λαμβάνουμε άμεση γνώση, χωρίς να σκεφτόμαστε.
Να έχουμε συνείδηση είναι να συνειδητοποιούμε.
Συνειδητο-ποιώ= δηλαδή κάνω κάτι με συνείδηση
Η Συνείδηση είναι η Θεϊκή μας ψυχή. Είναι ο μεσολαβητής ανάμεσα στην ανθρώπινη ψυχή καιτο Πνεύμα. Η Συνείδηση είναι η φωνή του Πατέρα μας που μιλάει στην καρδιά μας.
Στην Καμπάλα ονομάζεται Geburah, είναι το Βουδικό μας σώμα και μια από τις ικανότητες της συνείδησης είναι η Διαίσθηση. Και την αντιλαμβανόμαστε πάντα στην καρδιά μας. Η διαίσθηση δηλαδή προέρχεται από τη Συνείδηση. Γι΄ αυτό λέμε ότι λαμβάνουμε άμεση γνώση χωρίς να χρειαστεί να σκεφτούμε. Επειδή αυτή η γνώση προέρχεται απ΄ τους ανώτερους κόσμους και γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τι είναι σωστό και τι όχι.
ΤΟ ΜΟΝΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟΝ «ΘΕΟ» ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΥΣ!!!
Πραγματικά η φωνή της συνείδησης μπορεί να μας λέει να κάνουμε κάτι άλλο, με τη μορφή της διαίσθησης, αλλά όταν εμείς αφήσουμε να μπει στη μέση ο νους τότε πραγματικά χάνουμε την επαφή, προσπαθούμε να εκλογικεύσουμε το κάθε τι. Ο νους όμως βρίσκεται μια διάσταση παρακάτω, δεν γνωρίζει ότι γνωρίζει η Συνείδηση. Ο νους ακριβώς επειδή βρίσκεται σε ένα κατώτερο επίπεδο, επηρεάζεται απ΄ τα διάφορα ψυχολογικά επιπρόσθετα (εγώ) και πράττει εν τέλει σύμφωνα με την εσφαλμένη κρίση των εγώ !!!
Οι μεγαλύτερες εμπνεύσεις, οι μεγαλύτερες εφευρέσεις έγιναν εν απουσία νου.
"Εύρηκα! Εύρηκα!" αναφώνησε ο Αρχιμήδης, όταν χαλάρωσε σώμα και νου στα λουτρά και του ήρθε η λύση του προβλήματος που τον βασάνιζε για καιρό.
Πραγματικά θα το έχουμε παρατηρήσει όλοι μας, ότι σε μια δύσκολη στιγμή, όταν έχουμε ένα σημαντικό πρόβλημα στη ζωή μας, όταν είμαστε ταυτισμένοι με το πρόβλημα, είμαστε εντελώς χαμένοι, νιώθουμε ότι δεν υπάρχει σωτηρία, ενώ όταν κάποια στιγμή καταφέρουμε και ηρεμήσουμε και χαλαρώσει το σώμα και ο νους μας, τότε πραγματικά βρίσκουμε τη λύση. Και λέμε, μα πως δεν το σκέφτηκα αυτό πριν.
Ξέρουμε ότι ο κάθε άνθρωπος έχει μέσα του ένα Θεϊκό κομμάτι, το οποίο ονομάζεται ουσία. Η ουσία είναι ένα μικρό κομμάτι της ανθρώπινης ψυχής. Η οποία βρίσκεται στο αιτιατό επίπεδο.
Η ουσία όμως μετά την κατάβασή της στο φυσικό επίπεδο, αθώα καθώς είναι, πέφτει σε σφάλματα, τα οποία και επαναλαμβάνει, δημιουργεί διάφορα ψυχολογικά ελαττώματα «εγώ» και εγκλωβίζεται μέσα τους. Κι έτσι χάνει κάθε επαφή με τις ανώτερες διαστάσεις. Και μένει μόνη της να παλέψει. Αυτό που μένει έξω από το λαβύρινθο των ψυχολογικών ελαττωμάτων είναι ένα 3% της ουσίας, που αντιστοιχεί με την αγία τριαδικότητα (Πατήρ-Υιός-Άγιο Πνεύμα) που έχει η κάθε ουσία που έρχεται σε αυτόν τον κόσμο.
Ο Εσώτερος, ο Πατέρας μας, με τη φωνή της συνείδησης, μας στέλνει μηνύματα κατά καιρούς στην καρδιά μας, τα οποία οι περισσότεροι άνθρωποι, ταυτισμένοι και γοητευμένοι από τις χαρές και τα προβλήματα, αυτού του μάταιου κόσμου, παραβλέπουν.
Κάποιοι όμως ελάχιστοι άνθρωποι, καταφέρνουν να ακούσουν αυτό το μήνυμα. Προσπαθούν να το αποκωδικοποιήσουν κι έτσι ενεργοποιείται η αγία τριαδικότητα μέσα τους, αυτό το 3%. Στη συνέχεια φεύγει το πέπλο της γοητείας, κι έτσι ξεκινά η μάχη ενάντια στα «εγώ», ενάντια στον εαυτό τους, για την απελευθέρωση.
Όταν κάποιος ξεκινά να δουλεύει με το θάνατο των εγώ, κάθε φορά που κατανοεί ένα εγώ, απελευθερώνεται η ουσία απ’ τη μποτίλια του εγώ και όταν επικαλείται τη Θεική του Μητέρα να διαλύσει το εγώ, η Θεϊκή Μητέρα «σπάει» αυτή τη μποτίλια κι έτσι η ουσία μένει ελεύθερη. Η ουσία όμως από μόνη της είναι πολύ αθώα όπως είπαμε και πιο πάνω. Κι έτσι Αθώα όπως είναι, είναι επιρρεπής στο λάθος. Και ξανακάνει λάθη και ξαναεγκλωβίζεται. Για να παραμείνει ελεύθερη πρέπει να μετατραπεί σε συνείδηση. Και πως γίνεται αυτό? Απλά βάζοντας Θέληση. Συνειδητή Θέληση.
Για παράδειγμα: Το κάπνισμα. Μπορεί να έχουμε κατανοήσει πόσο κακό μας κάνει το τσιγάρο, έπειτα ζητάμε από τη Θεϊκή μας Μητέρα να το διαλύσει και βέβαια σταματάμε αυτή την άσχημη συνήθεια. Εκεί λέμε ωραία το διέλυσα αυτό το ελάττωμα. Και απελευθερώνεται το ποσοστό της ουσίας μας το οποίο ήταν εγκλωβισμένο στο κάπνισμα.
Έρχεται όμως μια μέρα που βγαίνουμε με τους φίλους μας και κάποιος μας λέει: -Έλα πάρε ένα τσιγάρο, δεν παθαίνεις τίποτα με ένα ή δύο τσιγάρα την ημέρα. Η ουσία αδύναμη και αθώα καθώς είναι, πέφτει στο σφάλμα, το ένα φέρνει το άλλο και ξαναρχίζει το κάπνισμα. Ξαναεγκλωβίζεται σε μια νέα «μποτίλια».
Ένα άλλο παράδειγμα: Μπορεί για κάποιον λόγο να αντιπαθούμε έναν άνθρωπο. Ξεκινάμε να το δουλεύουμε, κατανοούμε ότι αυτό που αντιπαθούμε σε εκείνον το έχουμε και εμείς οι ίδιοι μέσα μας, επίσης κατανοούμε ότι και αυτός είναι άνθρωπος με πολλά ελαττώματα όπως εμείς και είναι βέβαιο ότι θα κάνει σφάλματα, τα οποία εμείς θα πρέπει να συγχωρούμε. Αφού πάρουμε την κατανόηση, ζητάμε από τη Θεϊκή Μητέρα να το διαλύσει το συγκεκριμένο ελάττωμα και απεγκλωβίζεται η ουσία μας και νιώθουμε μια χαρά, μια ευτυχία, μια γαλήνη, μια αγάπη απέναντι σε εκείνο το άτομο το οποίο αντιπαθούσαμε ως τότε.
Έρχεται όμως μια στιγμή που είμαστε απέναντι από εκείνο το άτομο, κάτι γίνεται, κάτι μας λέει και ξαναπέφτουμε στο ίδιο σφάλμα, αντιδρούμε άκομψα και το μίσος και η αντιπάθεια αναβλύζει και πάλι. Εκεί έχουμε βέβαια και πάλι την ασθενή θέληση της Ουσίας και την ισχυρή κακή θέληση του Εγώ. Γιατί και το εγώ έχει θέληση αλλά και ευφυία.
Σε αυτή την περίπτωση πρέπει η ουσία μας να αποκτήσει Συνειδητή Θέληση για να είναι δυνατή απέναντι στο εγώ και να μην πέσει ξανά στο σφάλμα.
ΟΥΣΙΑ+ΘΕΛΗΣΗ= ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
Η θέληση είναι μια αρετή που προέρχεται από τις ανώτερες διαστάσεις. Είναι μια αρετή της ανθρώπινης ψυχής. Και για να αποκτήσουμε θέληση πρέπει να προσευχόμαστε, να διαλογιζόμαστε και να κάνουμε διάφορες πρακτικές που μας δίνουν θέληση, όπως η Ρούνα ΤΟΡΝ.
Στη συνέχεια όταν κάποιος μετατρέπει την ουσία σε συνείδηση, βρίσκεται σε καλό δρόμο αλλά χρειάζεται και κάτι άλλο. Θα πρέπει να την αφυπνίσει. Και αυτό γίνεται με το να βάζει όλη του τη συνείδηση σε δράση.
Γιατί αλλιώς θα είναι όπως κάποιος μπορεί να έχει πολλά χρήματα σε έναν λογαριασμό στην Τράπεζα τα οποία δεν χρησιμοποιεί ποτέ. Δεν έχει κανένα νόημα βέβαια. Εδώ χρειάζεται η δράση. Η εξάσκηση.
ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
Και αυτό γίνεται ασκώντας διάφορες πρακτικές, ας δούμε μερικές:
- ΚΛΕΙΔΙ ΥΑΤ
- ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙΑ
- ΡΟΥΝΑ ΦΑ
- ΡΟΥΝΑ ΤΙΡ ΜΠΑΡ
- ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ
Για να γίνουν όλα τα παραπάνω, χρειάζεται πειθαρχία στην εσωτερική εργασία, μόνο με την πειθαρχία θα μπορέσουμε να αφυπνιστούμε.
Αφυπνίζομαι σημαίνει συνειδητοποιώ. Γιατί ένας άνθρωπος αφυπνισμένος, συνειδητοποιεί πράγματα.
Επίσης να πούμε ότι η συνείδηση είναι σαν ένας φακός, που όπου τον στρέψουμε, φωτίζει και μας επιτρέπει να δούμε.
Αφυπνιζόμαστε σε τομείς και κοιμόμαστε σε τομείς. Το σημαντικό είναι να μάθουμε να διαχειριζόμαστε το ΦΩΣ της Συνείδησης και να την επικεντρώνουμε εκεί, που πραγματικά αξίζει να αφυπνιστούμε. Για παράδειγμα στα πνευματικά ενδιαφέροντα.
Ο Δάσκαλος Σαμαέλ μας λέει, ότι όταν η Συνείδηση απελευθερώνεται εντελώς, τότε μετατρέπεται στο ΧΡΥΣΟ ΕΜΒΡΥΟ.
Πηγή:
Η Αφύπνιση της Συνείδησης (Α.Δ.Michael)
