Arya Sanghata Sutra 
Dharmaparyaya

Η πύλη του ντάρμα 

Άρυα Σανγκάτα σούτρα

Τιμή σε όλους τους Βούδδες και τους Μποντισάτβα!

Έτσι άκουσα κάποτε:

Ο Ευλογημένος διέμενε στην Ρατζαγκρίχα, στην Κορυφή του Όρνεω, μαζί με μια μεγάλη σύναξη τριάντα δύο χιλιάδων μοναχών, που μαζί τους ήταν και ο τιμημένος Ατζνάτα-καουτίνυα, ο τιμημένος Μαχα-μαουντγκαλγιαγιάνα, ο τιμημένος Σαριπούτρα, ο τιμημένος Μαχακασυάπα, ο τιμημένος Ράχουλα, ο τιμημένος Μπάκουλα, ο τιμημένος Μπαντραπάλα, ο τιμημένος Μπαντρασρί, ο τιμημένος Τσάντανασρι, ο τιμημένος Τζανγκούλα, ο τιμημένος Σουμπούτι, ο τιμημένος Ρέβατα, ο τιμημένος Ναντασένα και άλλοι. Και μαζί ήταν και εξήντα δύο χιλιάδες μποντισάτβα, μεταξύ των οποίων ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μαιτρέγια, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Κούμαρασρι, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Κούμαραβασίν, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Κούμαραμπάντρα, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Ανούνα, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μαντζούσρι, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαμανταμπάντρα, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σουντάρσανα, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Βατζρασένα και άλλοι. Και ήταν και δώδεκα χιλιάδες γιοί των θεών, μεταξύ των οποίων ο γιος των θεών Αρτζούνα, ο γιος των θεών Μπάντρα, ο γιος των θεών Σουμπάντρα, ο γιος των θεών Νταρμαρούτσι, ο γιος των θεών Τσάνταναγκάρμπα, ο γιος των θεών Τσάνταναβασίν, ο γιος των θεών Τσάντανα και άλλοι. Και ήταν μαζί και οκτώ χιλιάδες κόρες των θεών, μεταξύ των οποίων η κόρη των θεών Μιρντάμγκινι, η κόρη των θεών Πρασάνταβατι, η κόρη των θεών Μαχάτμα-σαμπραγιούκτα, η κόρη των θεών Δοξασμένο Μάτι, η κόρη των θεών Πρατζάπατιβάσινι, η κόρη των θεών Μπαλίνι, η κόρη των θεών Δοξασμένος Πλούτος, η κόρη των θεών Σουμπάχουγιούκτα και άλλες. Και ήταν και οκτώ χιλιάδες βασιλιάδες νάγκα, μεταξύ των οποίων ο βασιλιάς νάγκα Απαλάλα, ο βασιλιάς νάγκα Ελαπάτρα, ο βασιλιάς νάγκα Τιμίνγκιλα, ο βασιλιάς νάγκα Κουμπασάρα, ο βασιλιάς νάγκα Κουμπασίρσα, ο βασιλιάς νάγκα Προκαλών την Αρετή, ο βασιλιάς νάγκα Σουνάντα, ο βασιλιάς νάγκα Σουσάκα, ο βασιλιάς νάγκα Γκαβασίρσα και άλλοι.

Όλοι αυτοί έφτασαν στην Ρατζαγκρίχα, στην Κορυφή του Όρνεω, εκεί που βρισκόταν ο Ευλογημένος. Όταν έφτασαν εκεί, έκαναν προστερνισμό ακουμπώντας τα κεφάλια τους στα πόδια του Ευλογημένου, έκαναν τρεις γύρους γύρω από τον Ευλογημένο και μετά κάθισαν μπροστά στον Ευλογημένο. Και ο Ευλογημένος δέχτηκε την παρουσία τους παραμένοντας σιωπηλός.

Τότε, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα, σηκώθηκε, έβαλε το ράσο του πάνω από τον ένα ώμο, γονάτισε στο δεξί του γόνατο, ένωσε τις παλάμες του και υποκλίθηκε στον Ευλογημένο. Του απευθύνθηκε με αυτά τα λόγια:

«Ευλογημένε, ένα εκατομμύριο θεοί, ένα εκατομμύριο κόρες των θεών και πολλά εκατομμύρια μποντισάτβα έχουν μαζευτεί εδώ. Ευλογημένε, πολλά εκατομμύρια σράβακα και βασιλιάδες νάγκα έχουν μαζευτεί και κάθισαν για να ακούσουν το Ντάρμα. Και αφού είναι έτσι, μακάρι ο Νικητής, ο Αρχάτ, ο Τέλειος και Ολοκληρωμένος Βούδδας να διδάξει αυτούς τους τρόπους του Ντάρμα με τους οποίους, μόλις ακούσουν τα πλάσματα τα ηλικιωμένα, θα εξαγνίσουν όλα τα καρμικά τους εμπόδια, και τα νεαρά θα κάνουν μεγάλη προσπάθεια στο ενάρετο Ντάρμα και θα φτάσουν σε ιδιαίτερη ανωτερότητα - και οι ενάρετες πράξεις τους δεν θα εξασθενίσουν, δεν θα εξασθενίσουν καθόλου και καθόλου δεν θα βρεθούν εξασθενημένες».

Μίλησε έτσι και ο Ευλογημένος είπε αυτά τα λόγια στον μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα:

«Σαρβασσούρα, το ότι σκέφτηκες να ζητήσεις αυτό το πράγμα από τον Νικητή, είναι καλό, πολύ καλό. Γι’ αυτό Σαρβασσούρα, άκουσε καλά και προσεκτικά, συγκράτησε στο νου σου και θα σου πω».

Ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν  Σαρβασσούρα είπε στον Ευλογημένο: «Ας γίνει έτσι», και άκουσε με μεγάλη προσοχή.

Και ο Ευλογημένος του είπε:

«Σαρβασσούρα, υπάρχει μια πύλη του Ντάρμα που λέγεται Σανγκάτα, που ακόμη τώρα είναι εν ισχύ στον πλανήτη Γη. Όποιος ακούσει αυτή την πύλη του Ντάρμα που λέγεται Σανγκάτα, θα εξαγνίσει τις πέντε πράξεις μη διακοπτόμενου κάρμα και δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ μακρυά από την αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση. Σαρβασσούρα, τί σκέφτεσαι γι’ αυτό; Αν νομίζεις ότι αυτοί που ακούν την Σανγκάτα σούτρα θα παράγουν μέγεθος αρετής τόσο όσο ενός Νικητή, τότε θα έπρεπε να σκεφτείς διαφορετικά».

Ο Σαρβασσούρα είπε: «Τότε, πώς θα έπρεπε να σκεφτεί κανείς»;

Ο Ευλογημένος απάντησε:

«Σαρβασσούρα, αυτοί οι μποντισάτβα, τα μεγάλα Όντα, θα παράγουν κι αυτοί τόσο μέγεθος αρετής όσο τα μεγέθη αρετής τόσων Νικητών, Αρχάτ, τέλειων και ολοκληρωμένων Βουδδών, όσοι και οι κόκκοι άμμου στον Γάγγη. Σαρβασσούρα, αυτοί που ακούν την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα, δεν θα στραφούν ποτέ μακρυά. Θα δουν τον Νικητή. Ποτέ δεν θα είναι μακρυά από τον Νικητή. Θα φωτιστούν τέλεια στην αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση. Τα ενάρετα Ντάρμα στα οποία θα φτάσουν δεν θα νικηθούν από τον διεφθαρμένο Μάρα. Σαρβασσούρα, όλοι αυτοί που ακούν αυτή την Σανγκάτα σούτρα θα κατανοήσουν την έλευση και την παύση».

Τότε, εκείνη τη στιγμή, όλοι οι μποντισάτβα σηκώθηκαν, έβαλαν το ράσο τους πάνω από τον ώμο, γονάτισαν στο δεξί τους γόνατο και είπαν στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, πόσο είναι το μέγεθος της αρετής ενός Νικητή»;

Και ο Ευλογημένος μίλησε με αυτά τα λόγια:

«Παιδιά της γενεαλογίας, ακούστε το μέτρο του μεγέθους της αρετής ενός Βούδδα. Είναι έτσι: Για να βρω μια αναλογία: όσο μεγάλο είναι το μέγεθος της αρετής τόσων μποντισάτβα όσων ζουν στα δέκα επίπεδα, όσες και οι σταγόνες στον μεγάλο ωκεανό, όσα άτομα σκόνης στον πλανήτη Γη και όσοι κόκκοι άμμου στον ποταμό Γάγγη – ακόμη μεγαλύτερο από αυτά είναι το μέγεθος της αρετής ενός Βούδδα. Για τα αισθανόμενα πλάσματα που ακούν την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα, το μέγεθος της αρετής που θα παράγουν, είναι ακόμη μεγαλύτερο και από αυτό. Δεν είναι δυνατό να αντιληφθεί κανείς το όριο αυτού του μεγέθους της αρετής με αριθμούς. Σαρβασσούρα, ο καθένας που θα αισθανθεί μεγάλη χαρά την ώρα, τη στιγμή που θα ακούσει αυτά τα λόγια, θα παράγει απειράριθμο μέγεθος αρετής».

Τότε ο μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα είπε στον Ευλογημένο:

«Ευλογημένε, ποιά είναι αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα που έχουν τεράστια δίψα για το Ντάρμα»;

Μετά από αυτά τα λόγια, ο Ευλογημένος μίλησε στον μποντισάτβα στο μεγάλο Όν Σαρβασσούρα:

«Σαρβασσούρα, υπάρχουν δύο αισθανόμενα πλάσματα που έχουν τεράστια δίψα για το Ντάρμα. Αν αναρωτιέσαι ποιοί είναι αυτοί οι δύο, Σαρβασσούρα, είναι αυτοί: Ο ένας έχει νου όμοιο με αυτό τον αισθανόμενων πλασμάτων. Ο δεύτερος, Σαρβασσούρα είναι ο καθένας που αφού ακούσει το Ντάρμα, το αποκαλύπτει σωστά και ολοκληρωμένα όμοια σε όλα τα πλάσματα».

Ο μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα είπε:

«Ευλογημένε, ποιός, αφού ακούσει το Ντάρμα το αποκαλύπτει σωστά και ολοκληρωμένα όμοια σε όλα τα αισθανόμενα πλάσματα»;

Και ο Ευλογημένος είπε:

«Σαρβασσούρα, οι πρώτοι είναι αυτοί οι δύο, που έχοντας ακούσει το Ντάρμα, ολοκληρωτικά αφιερώνονται στη φώτιση. Όταν κάποιος έχει ολοκληρωτικά αφιερωθεί στη φώτιση, έχει τεράστια δίψα για το Ντάρμα για το όφελος των αισθανόμενων πλασμάτων. Σαρβασσούρα, οι δεύτεροι είναι αυτοί που εισέρχονται στη Μαχαγιάνα. Αυτοί επίσης έχουν πάντα μια τεράστια δίψα για το Ντάρμα».

Τότε, τα εκατομμύρια των θεών, των νάγκα, των ανθρώπων και οι κόρες των θεών, σηκώθηκαν, ένωσαν τις παλάμες τους μπροστά στον Ευλογημένο και του απευθύνθηκαν έτσι:

«Ευλογημένε, και εμείς έχουμε τεράστια δίψα για το Ντάρμα. Έτσι, μακάρι ο Ευλογημένος να εκπληρώσει τέλεια τις ευχές μας και τις ευχές όλων των αισθανόμενων πλασμάτων».

Τότε, αυτή τη στιγμή, ο Ευλογημένος χαμογέλασε.

Ο μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα, σηκώθηκε, ένωσε τις παλάμες του και γονάτισε στον Ευλογημένο. Του απευθύνθηκε με αυτά τα λόγια: «Ευλογημένε, γιατί χαμογελάς; Ποιός είναι ο λόγος»;

Τότε ο Ευλογημένος μίλησε στον μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα:

«Σαρβασσούρα, αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα που ήρθαν εδώ, θα φωτιστούν τέλεια στην αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση. Θα φτάσουν στην πλήρη εδραίωση των αντικειμένων της ευχαρίστησης ενός Νικητή».

Και ο μποντισάτβα Σαρβασσούρα είπε:

«Ευλογημένε, σύμφωνα με ποιά αιτία και ποιά συνθήκη θα φτάσουν τα αισθανόμενα πλάσματα που ήρθαν εδώ στην τέλεια φώτιση, την αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση»;

Ο Ευλογημένος είπε:

«Είναι καλό, Σαρβασσούρα, πολύ καλό, που σκέφτηκες να ρωτήσεις αυτό το πράγμα το Νικητή. Γι’ αυτό άκουσε, Σαρβασσούρα, τις συγκεκριμένες ποιότητες της αφιέρωσης. Σαρβασσούρα, πολύ καιρό πριν, αναρίθμητους αιώνες πριν, ένας Νικητής, ένας Αρχάτ, ένας τέλειος και ολοκληρωμένος Βούδδας που λεγόταν Ρατνασρί, στολισμένος με γνώση και με τρόπους ορθούς, που είχε φτάσει στην ευλογία, γνώστης του κόσμου, αξεπέραστος οδηγός των πλασμάτων που πρέπει να δαμαστούν, δάσκαλος θεών και ανθρώπων, ένας Βούδδας, ένας Ευλογημένος, γεννήθηκε στον κόσμο. Σαρβασσούρα, τότε, εκεί, εγώ ήμουν ένας νέος βραχμάνος. Όλα τα αισθανόμενα πλάσματα που οδηγούσα στην γνώση ενός Βούδδα τότε, εκείνη τη στιγμή, είχαν γεννηθεί ως άγρια ζώα και έτσι τότε, εκείνη τη στιγμή, έκανα αυτή την προσευχή: Μακάρι όλα τα άγρια ζώα που τώρα τελείως βασανίζονται από δεινά, να ξαναγεννηθούν στο βουδδικό πεδίο μου. Μακάρι να τα εδραιώσω στην γνώση ενός Βούδδα. Και όλα τα άγρια ζώα, έχοντας ακούσει αυτά τα λόγια είπαν: ‘Μακάρι να γίνει έτσι’. Σαρβασσούρα, με τις ρίζες αυτής της αρετής αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα ήρθαν εδώ και θα φτάσουν στην τέλεια φώτιση, την αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση».

Αφού άκουσε αυτά τα λόγια της μεγάλης χαράς από τον Βούδδα, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, ποιό είναι το δυνατό εύρος ζωής για αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα»;

Ο Ευλογημένος είπε: «Εύρος ζωής ογδόντα αιώνων είναι δυνατό για αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα».

Ο μποντισάτβα Σαρβασσούρα ρώτησε: «Ευλογημένε, ποιό είναι το μέγεθος ενός αιώνα»;

Είπε ο Ευλογημένος:

«Παιδί της γενεαλογίας, άκουσε. Έχει ως εξής: Για να δώσω μια αναλογία, ένας άνθρωπος έχει χτίσει ένα φράχτη περιφέρειας δώδεκα γιοτζάνα, ύψους τριών γιοτζάνα και το έχει γεμίσει με σπόρους σησαμιού. Μετά, καθώς περνούσαν χίλια χρόνια, ο άνθρωπος έβγαζε έναν σπόρο σησαμιού από αυτό το χωράφι που ήταν πλήρως γεμάτο από σπόρους σησαμιού. Με τον τρόπο αυτό, ακόμη και όταν ο άνθρωπος θα έχει τελειώσει βγάζοντας τους σπόρους του σησαμιού και ακόμη και όταν δεν θα υπάρχει πια η κατασκευή και η βάση αυτού του χωραφιού, ακόμη και τότε ένας αιώνας δεν θα έχει φτάσει στο τέλος του. Ακόμα, Σαρβασσούρα, είναι έτσι: Για να δώσω μια αναλογία, υπάρχει ένα βουνό βάθους πενήντα γιοτζάνα και ύψους ακόμη δώδεκα γιοτζάνα. Τότε ένας άνθρωπος χτίζει ένα σπίτι στην πλαγιά αυτού του βουνού και για πολύ καιρό, όταν θα έχουν περάσει εκατό χρόνια, θα σκουπίσει το βουνό με ένα ρούχο μουσελίνας από τη Μπεναρές. Κάνοντάς το αυτό θα τελειώσει κάποια στιγμή με το βουνό. Αλλά ακόμη και τότε, ένας αιώνας δεν θα έχει φτάσει στο τέλος του. Σαρβασσούρα, έτσι μετράται ένας αιώνας».

Τότε ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα σηκώθηκε και απευθύνθηκε στον Ευλογημένο:

«Ευλογημένε, αν ακόμη και μια αφιέρωση παράγει ένα μεγάλο μέγεθος αρετής, τόσο ώστε και το εύρος μιας χαρούμενης ζωής να μπορεί να γίνει ογδόντα αιώνες, τί να πούμε για κάποιον που προσφέρει εξαιρετικά μεγάλο σεβασμό και υπηρεσία στις διδασκαλίες ενός Νικητή»;

Ο Ευλογημένος είπε:

«Άκουσε παιδί της γενεαλογίας: αν όποιος ακούσει την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα μπορεί να έχει ένα εύρος ζωής ογδόντα τεσσάρων χιλιάδων αιώνων, τί να πει κανείς για αυτόν που θα γράψει την Σανγκάτα σούτρα ή που θα την διαβάσει; Σαρβασσούρα, αυτός θα παράγει εξαιρετικά μεγάλο μέγεθος αρετής. Σαρβασσούρα, όποιος εμπνευστεί στο νου του με αγνή πίστη και κάνει απ’ την καρδιά του προστερνισμούς στην Σανγκάτα σούτρα, θα θυμηθεί τις προηγούμενες ζωές ενενήντα εννέα αιώνων. Θα γίνει βασιλιάς που θα γυρνά τον τροχό για εξήντα αιώνες. Ακόμη, σε αυτή τη ζωή, θα είναι αρεστός σε όλους. Σαρβασσούρα, δεν θα βρει θάνατο από όπλα. Δεν θα βρει θάνατο από δηλητήριο. Δεν θα βλαφτεί από μαύρη μαγεία. Ακόμη και τη στιγμή του θανάτου, θα δει ενενήντα εννέα εκατομμύρια Βούδδες απ’ ευθείας και –Σαρβασσούρα, αυτοί οι Βούδδες, αυτοί οι Ευλογημένοι, θα του πουν: ‘Άγιε άνθρωπε, επειδή άκουσες την μεγάλη Σανγκάτα σούτρα, την πύλη του Ντάρμα, να εξηγείται σωστά, γι’ αυτό έχει δημιουργηθεί αυτό το μέγεθος της αρετής σου’. Και αυτοί οι ενενήντα εννέα εκατομμύρια Βούδδες, οι Ευλογημένοι, στα κοσμικά του συστήματα ο καθένας, θα δώσουν μια προφητεία. Αφού αυτά είναι έτσι, Σαρβασσούρα, τί να πούμε για αυτόν που θα ακούσει όλη την μεγάλη πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα, τέλεια και εκτενώς; Όχι μόνον αυτό, αλλά θα βεβαιώσουν αυτό το άτομο λέγοντας: ‘Μην φοβάσαι’».

Τότε, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα, είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, όταν ακούω και εγώ την μεγάλη πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα, ποιό μέγεθος αρετής θα παράγω»;

Ο Ευλογημένος είπε:

«Σαρβασσούρα, και αυτό το αισθανόμενο πλάσμα θα παράγει μέγεθος αρετής τόσο όση είναι και η αρετή των αριθμών των Βουδδών, των Νικητών, που είναι ίσος με τους κόκκους άμμου στον ποταμό Γάγγη».

Και αυτός είπε: «Ευλογημένε, όταν ακούω την μεγάλη πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα, δεν μου είναι ποτέ αρκετό».

Και είπε ο Ευλογημένος:

«Σαρβασσούρα, είναι καλό, πολύ καλό, που δεν σου είναι αρκετές οι διδασκαλίες του Ντάρμα. Σαρβασσούρα, κι εμένα δεν μου είναι αρκετές οι διδασκαλίες του Ντάρμα, οπότε Σαρβασσούρα τί να πούμε για το αν θα είναι αρκετές για τα συνήθη πλάσματα; Σαρβασσούρα, κάθε γιος ή κόρη της γενεαλογίας που καλλιεργεί πίστη στη Μαχαγιάνα, δεν θα τύχει σε κακές επαναγεννήσεις για χίλιους αιώνες. Για πέντε χιλιάδες αιώνες αυτοί δεν θα γεννηθούν σαν ζώα. Για δώδεκα χιλιάδες αιώνες δεν θα έχουν νου άρρωστο. Για δεκαοκτώ χιλιάδες αιώνες, δεν θα γεννηθούν ανάμεσα σε πλάσματα απομακρυσμένων περιοχών. Για είκοσι χιλιάδες αιώνες θα έχουν γενναιοδωρία. Για εικοσιπέντε χιλιάδες αιώνες θα γεννιούνται στον κόσμο των θεών. Για τριανταπέντε χιλιάδες αιώνες θα ασκηθούν στην αγαμία. Για σαράντα χιλιάδες αιώνες θα αποποιηθούν την ζωή του οικογενειάρχη. Για πενήντα χιλιάδες αιώνες θα διατηρήσουν το Ντάρμα και για εξήντα πέντε χιλιάδες αιώνες θα διαλογιστούν στην επίγνωση του θανάτου. Σαρβασσούρα, ούτε το παραμικρό κακό κάρμα δεν θα προκύψει από τον γιό ή την κόρη της γενεαλογίας. Οι διεφθαρμένοι μάρα δεν θα βρουν ευκαιρία να τους βλάψουν. Ποτέ δεν θα γεννηθούν μέσα από την μήτρα μιας μητέρας. Σαρβασσούρα, αυτοί που θα ακούσουν αυτή την πύλη του Ντάρμα, όπου κι αν γεννηθούν, για ενενήντα πέντε αναρίθμητους αιώνες, δεν θα πέσουν σε κατώτερα πεδία. Για οκτώ χιλιάδες αιώνες θα θυμούνται αυτό που θα έχουν ακούσει. Για χίλιους αιώνες θα απέχουν από τον φόνο. Για ενενήντα εννέα χιλιάδες αιώνες θα απέχουν από το ψεύδος. Για δεκατρείς χιλιάδες αιώνες θα απέχουν από τον λόγο που διαχωρίζει. Σαρβασσούρα, τα αισθανόμενα πλάσματα που έχουν ακούσει αυτή την πύλη του Ντάρμα είναι σπάνια».

Τότε ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα σηκώθηκε, έβαλε το ράσο του πάνω από τον ώμο, γονάτισε στο δεξί του γόνατο, ένωσε τις παλάμες του και υποκλίθηκε μπροστά στον Ευλογημένο. Και είπε:

«Ευλογημένε, πόσο μεγάλο είναι το μέγεθος του κακού κάρμα γι’ αυτούς που θα αρνηθούν αυτή την πύλη του Ντάρμα»;

Ο Ευλογημένος είπε: «Σαρβασσούρα, είναι μεγάλο».

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, πόσο μεγάλο είναι το μέγεθος του κακού κάρμα που θα παράγουν αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα»;

Είπε ο Ευλογημένος:

«Σώπασε, Σαρβασσούρα, σώπασε. Μην με ρωτάς για τα μεγέθη του κακού κάρμα. Σαρβασσούρα, συγκρινόμενο με την καλλιέργεια κακής πρόθεσης απέναντι σε τόσους Νικητές, Αρχάτ, τέλειους και ολοκληρωμένους Βούδδες όσους και οι κόκκοι άμμου σε δώδεκα ποταμούς σαν τον Γάγγη, αυτοί που υποτιμούν την Σανγκάτα σούτρα θα παράγουν πολύ μεγαλύτερο μέγεθος κακίας. Σαρβασσούρα, αυτοί που καλλιεργούν κακή πρόθεση για τη Μαχαγιάνα επίσης θα παράγουν πολύ μεγαλύτερο μέγεθος κακίας. Σαρβασσούρα, τα αισθανόμενα πλάσματα αυτά είναι καμμένα. Είναι απλώς καμμένα».

Ο Σαρβασσούρα ρώτησε: «Ευλογημένε, δεν υπάρχει πιθανότητα να σωθούν αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα»;

Ο Ευλογημένος είπε: «Είναι έτσι, Σαρβασσούρα. Δεν υπάρχει πιθανότητα να ελευθερωθούν. Σαρβασσούρα, έτσι είναι τα πράγματα: Για να δώσω μια αναλογία, αν κάποιος θα έκοβε το κεφάλι ενός ανθρώπου και έβαζε στο κεφάλι, σαν αλοιφή μέλι, είτε ζάχαρη, είτε μελάσα, είτε βούτυρο, είτε φυτικό λάδι, είτε κάθε άλλο φάρμακο, σαν αλοιφή, τί νομίζεις, Σαρβασσούρα; Θα μπορούσε αυτό το άτομο να ξαναζήσει»;

Ο Σαρβασσούρα είπε: «Όχι Ευλογημένε, δεν γίνεται αυτό».

Ο Ευλογημένος τότε είπε:

«Ακόμα, Σαρβασσούρα, υπάρχει και άλλος ένας άνθρωπος. Αυτός όταν χτύπησε ένα άλλο αισθανόμενο πλάσμα με κοφτερό όπλο, αν και δεν μπόρεσε να τον σκοτώσει με ένα χτύπημα, Σαρβασσούρα, δημιούργησε μια πληγή. Αν τοποθετηθεί φάρμακο, η πληγή θα θεραπευτεί. Όταν θα αποκατασταθεί και θυμηθεί τί πέρασε, ο άνθρωπος αυτός θα σκεφτεί: ‘Τώρα καταλαβαίνω και έτσι ποτέ δεν θα δημιουργήσω κακό, μη ενάρετο κάρμα’. Ακριβώς όμοια με αυτόν που σκέφτεται έτσι, Σαρβασσούρα, όταν ένας άνθρωπος θυμηθεί τα δεινά, θα εγκαταλείψει τελείως την διαφθορά. Την στιγμή εκείνη εκδηλώνεται το Ντάρμα. Όταν όλα τα Ντάρμα έχουν εκδηλωθεί, αυτή τη στιγμή θα πραγματώσει όλες τις ενάρετες διδασκαλίες του Ντάρμα.

Σαρβασσούρα, έτσι είναι τα πράγματα: Για να δώσω μια αναλογία, είναι σαν οι γονείς ενός ανθρώπου που πέθανε, να θρηνούν και να θλίβονται, αλλά δεν έχουν πια την ικανότητα να τον προστατεύσουν. Με τον ίδιο τρόπο, Σαρβασσούρα, οι ανώριμοι συνήθεις άνθρωποι δεν είναι ικανοί να βοηθήσουν τον εαυτό τους ή τους άλλους. Είναι σαν τους γονείς που χάθηκαν οι ελπίδες τους. Έτσι και αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα θα χάσουν τις ελπίδες τους τη στιγμή του θανάτου.

Σαρβασσούρα, υπάρχουν δύο αισθανόμενα πλάσματα που οι ελπίδες τους έχουν χαθεί. Και ποιοί είναι αυτοί οι δύο; Είναι ως εξής: Ο ένας είναι το αισθανόμενο πλάσμα που πράττει διεφθαρμένες πράξεις ή τις έχει ήδη πράξει. Ο άλλος είναι αυτός που εγκαταλείπει το άγιο Ντάρμα. Και οι δύο είναι αισθανόμενα πλάσματα που έχουν χάσει τις ελπίδες τους τη στιγμή του θανάτου».

Ο μποντισάτβα Σαρβασσούρα είπε: «Ευλογημένε, ποιό είναι το μονοπάτι της μετενσάρκωσης για αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα; Ποιά θα είναι η επόμενη ζωή τους»;

Ο Ευλογημένος είπε: «Σαρβασσούρα, απεριόριστες είναι οι μετενσαρκώσεις των αισθανόμενων πλασμάτων που υποτιμούν το άγιο Ντάρμα. Απεριόριστες θα είναι και οι μελλοντικές τους ζωές. Σαρβασσούρα, τα αισθανόμενα πλάσματα που εγκαταλείπουν το άγιο Ντάρμα θα έχουν την εμπειρία αισθημάτων για έναν αιώνα στην μεγάλη κόλαση των αισθανόμενων πλασμάτων, του Θρήνου. Για έναν αιώνα στην κόλαση της Σύνθλιψης. Έναν αιώνα στην Καυτή κόλαση, έναν αιώνα στην Άκρως Καυτή κόλαση, έναν αιώνα στην μεγάλη κόλαση των Μαύρων Γραμμών, έναν αιώνα στην μεγάλη κόλαση Αβίτσι, έναν αιώνα στην μεγάλη κόλαση που λέγεται Τρίχες Σηκωμένες, έναν αιώνα στην μεγάλη κόλαση Κραυγών για Έλεος, και, Σαρβασσούρα, θα πρέπει να υποστούν εμπειρία δεινών αυτών των οκτώ μεγάλων κολάσεων για οκτώ αιώνες».

Τότε ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα, είπε αυτά στον Ευλογημένο:

«Ευλογημένε, είναι δεινά αυτά. Σουγκάτα, είναι δεινά αυτά. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο να τα ακούς αυτά».

Και ο Ευλογημένος τότε είπε αυτούς τους στίχους:

«Για το πώς τα πλάσματα στων όντων τις κολάσεις

νοιώθουνε τούτα τα δεινά –

τέτοιες λέξεις φοβερές σαν τούτες

δεν χαίρεσαι να τις ακούς.

 

Αυτοί που κάνουν πράξεις αρετής,

σαν καλοσύνη θα φανεί αυτό που θα περάσουν.

Γι’ αυτούς που κάνουν πράξεις κακές,

πράγματι φαίνεται να είναι βάσανα.

 

Αυτοί που δεν γνωρίζουν της ευτυχίας την αιτία,

αμέσως μόλις γεννηθούν, θα βασανίζονται από θάνατο

κι από τον πόνο που στον θρήνο θα τους δέσει.

Αυτοί οι ανώριμοι πάντα θα υποφέρουν.

 

Αυτοί που θα θυμούνται ως υπέρτατο τον Βούδδα,

αυτοί οι επιδέξιοι, πράγματι ευτυχείς θα είναι.

Κι αυτοί που έχουνε στη Μαχαγιάνα πίστη

δεν θα υποστούν επαναγέννηση κακή.

 

Σαρβασσούρα, με τέτοιο τρόπο

που από το προηγούμενο κάρμα έχει έρθει,

αυτοί που κάνουν μια μικρή καλή πράξη

θα έχουν ατέλειωτα αποτελέσματα να ζήσουν.

 

Σε βουδδικό πεδίο, πεδίο υπέρτατο

αν κάποιος έναν σπόρο θα φυτέψει, μεγάλο θα έχει τον καρπό.

Κι όπως χαίρεσαι πολλούς καρπούς

μονάχα από λίγους σπόρους που φυτεύτηκαν,

 

έτσι κι αυτοί που χαίρονται τις διδαχές του Νικητή

αυτοί οι επιδέξιοι, πράγματι ευτυχείς είναι.

Από κακές πράξεις απέχουν

κι ακόμα δημιουργούν μεγάλη αρετή.

 

Όποιος στις διδαχές μου δίνει

μια προσφορά τόση όση μια τρίχα

για ογδόντα χιλιάδες αιώνες

θα έχει μεγάλα αποχτήματα, πλούτο μεγάλο επίσης.

 

Όπου κι αν γεννηθεί,

πάντα θα είναι γενναιόδωρος.

Έτσι, πολύκαρπος είναι ο Βούδδας,

τόπος βαθύς της γενναιοδωρίας».

 

Ο μποντισάτβα Σαρβασσούρα είπε: «Ευλογημένε, πώς θα έρθουν σε εκπλήρωση οι ρίζες της αρετής»;

Όταν ρώτησε αυτό, ο Ευλογημένος απάντησε στον μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα: «Οι ρίζες αυτές της αρετής θα θεωρηθούν ότι είναι όμοιες με αυτές ενός Νικητή».

«Και ποιές είναι οι ρίζες της αρετής που θα θεωρηθούν ότι είναι όμοιες με αυτές ενός Νικητή»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Ένας ρήτορας του Ντάρμα θα θεωρείται ότι είναι όμοιος με έναν Νικητή».

Και ο Σαρβασσούρα είπε: «Ευλογημένε, ποιός είναι ο ρήτορας του Ντάρμα»;

«Ο οποιοσδήποτε διαβάσει την σούτρα Σανγκάτα είναι ρήτορας του Ντάρμα».

Ο Σαρβασσούρα είπε: «Ευλογημένε, αφού αυτοί που έχουν ακούσει την πύλη του Ντάρμα σούτρα Σανγκάτα θα παράγουν τέτοιο μέγεθος αρετής, τί να πει κανείς γι’ αυτούς που θα την γράψουν ή θα την διαβάσουν; Πόσο μεγάλο μέγεθος αρετής θα παράγουν αυτοί»;

Ο Ευλογημένος είπε: «Σαρβασσούρα, άκουσε, έτσι είναι: Για να δώσω μια αναλογία, σε κάθε μία από τις τέσσερις κατευθύνσεις, τόσοι Νικητές, Αρχάτ, τέλειοι και ολοκληρωμένοι Βούδδες όσοι και οι κόκκοι της άμμου σε δώδεκα ποταμούς σαν τον Γάγγη, μπορούν να καθίσουν και να διδάξουν το Ντάρμα, για δώδεκα αιώνες – μα ακόμη κι αν περιέγραφαν το μέγεθος της αρετής ενός ανθρώπου που θα γράψει τη Σανγκάτα σούτρα, δεν θα μπορούσαν να κατανοήσουν το άκρο ή να το εκφράσουν με λόγια. Ακόμη και τόσοι Βούδδες, Ευλογημένοι, όσοι και οι κόκκοι της άμμου σε σαράντα οκτώ ποταμούς σαν τον Γάγγη δεν μπορούν να εκφράσουν το μέγεθος της αρετής αυτού που θα γράψει τη σούτρα, τί χρειάζεται λοιπόν να αναφέρουμε ότι όποιος την γράψει, ή στοχαστεί σε αυτήν ή την διαβάσει, θα γίνει ένα θησαυροφυλάκιο για το Ντάρμα»;

Ο μποντισάτβα Σαρβασσούρα είπε: «Ευλογημένε, πόσο θα είναι το μέγεθος της αρετής για αυτόν που θα την διαβάσει»;

Τότε, ο Ευλογημένος, αυτή τη στιγμή, είπε αυτά τα λόγια:

«Σε ό,τι αφορά τις αρετές αυτών που διάβασαν

μια τετράστιχη στροφή:

ακόμη και Νικητές τόσοι όσοι οι κόκκοι άμμου

σε σαράντα-οκτώ ποτάμια σαν τον Γάγγη

αν δίχως διακοπή την περιέγραφαν

όλη την αρετή αυτών που διάβασαν τη Σανγκάτα σούτρα,

και πάλι, η αρετή αυτή δεν θα τελείωνε ποτέ.

Είναι δύσκολο να βρεις, και απεριόριστο,

το Ντάρμα που δίδαξαν οι φωτισμένοι».

 

Εκείνη την ώρα, εκείνη τη στιγμή, ογδόντα τέσσερις εκατοντάδες χιλιάδες μυριάδων εκατομμυρίων θεοί ένωσαν τις παλάμες τους και υποκλίθηκαν εκεί που βρισκόταν η πύλη του Ντάρμα, η σούτρα Σανγκάτα. Και είπαν στον Ευλογημένο:

«Ευλογημένε, για όποιον σκοπό και αν εξέθεσε τέτοιο θησαυροφυλάκιο του Ντάρμα σε αυτό τον πλανήτη Γη ο Ευλογημένος, είναι καλό, πολύ καλό».

Χίλιοι οκτακόσιοι χιλιάδες μυριάδες εκατομμυρίων γυμνοί ασκητές από άλλες παραδόσεις έφτασαν σε αυτό τον τόπο όπου βρισκόταν ο Ευλογημένος και του είπαν: «Ασκητή Γκαοτάμα, Κύριε, ας έχεις πάντα τη νίκη»!

Και ο Ευλογημένος είπε: «Ο Νικητής έχει πάντα τη νίκη. Κύριοι, εσείς, γυμνοί αιρετικοί, πώς θα μπορούσατε εσείς οι αιρετικοί να έχετε τη νίκη»;

Και του είπαν: «Μακάρι να έχεις τη νίκη, Ασκητή Γκαοτάμα, μακάρι να έχεις νίκη».

Και ο Ευλογημένος είπε τότε:

«Ανάμεσά σας δεν βλέπω νίκη.

Αν βρίσκεστε σε λάθος δρόμο,

πώς να έχετε νίκη;

Εσείς γυμνοί, ακούστε με

καθώς θα σας εκθέτω κάτι για το όφελός σας.

Σε ένα νου παιδιάστικο τίποτα ευχάριστο δεν υπάρχει.

Πώς να είστε νικητές;

Έτσι, με μάτι βουδδικό,

θα σας διδάξω το βαθύ το μονοπάτι».

 

Τότε, αυτοί οι γυμνοί ασκητές θύμωσαν με τον Ευλογημένο και καλλιέργησαν ένα νου δυσπιστίας. Τότε, εκείνη τη στιγμή, ο Ίντρα, ο κύριος των θεών, σήκωσε τον κεραυνό του και αυτοί οι δεκαοκτώ εκατομμύρια γυμνοί ασκητές πλημμύρισαν από φόβο και χτυπήθηκαν από μεγάλο πόνο. Έκλαψαν και άρχισαν να τρέχουν τα δάκρυά τους. Ο Ευλογημένος εξαφάνισε το σώμα του και τότε, οι γυμνοί ασκητές ξέσπασαν σε λυγμούς και γέμισαν τα πρόσωπά τους με δάκρυα. Μη βλέποντας τον Ευλογημένο είπαν αυτά τα λόγια:

«Δεν υπάρχει φίλος εδώ να μας υπερασπιστεί

κι ούτε πατέρας ή μητέρα.

Αυτό που βλέπουμε είναι σαν την ερημιά:

δίχως σπίτι ή τόπο να σταθούμε.

Κι ούτε νερό υπάρχει εδώ.

Ούτε και δέντρα, ούτε πουλιά.

Δεν βλέπουμε εδώ κανέναν ζωντανό.

Δίχως προστάτη, υποφέρουμε.

Αφού δεν βλέπουμε τον Νικητή,

αυτό που ζούμε είναι πολύ αβάσταχτο».

 

Τότε, εκείνη τη στιγμή, οι δεκαοκτώ εκατομμύρια ασκητές σηκώθηκαν και γονάτισαν, ύψωσαν τις φωνές τους και τραγούδησαν:

 

«Νικητή, με έλεος στολισμένε,

Τέλειε Βούδδα, υπέρτατε μέσα στους ανθρώπους,

παρακαλούμε κάνε αυτό που θα μας ωφελήσει.

Γίνε για όντα απελπισμένα το καταφύγιο».

 

Τότε, ο Ευλογημένος χαμογέλασε και είπε στον μποντισάτβα Σαρβασσούρα:

«Σαρβασσούρα, πήγαινε και εξήγησε το Ντάρμα στους αιρετικούς γυμνούς ασκητές από τις άλλες παραδόσεις».

Ο μποντισάτβα Σαρβασσούρα είπε:

«Ευλογημένε, με ποιά υπερφυσική δύναμη θα πάω; Με τα μέσα της δικής μου υπερφυσικής δύναμης, ή με την υπερφυσική δύναμη του Νικητή»;

Και ο Ευλογημένος είπε:

«Σαρβασσούρα, πήγαινε με την ευλογία στην ισχύ της δικής σου υπερφυσικής δύναμης. Σαρβασσούρα, γύρισε με την υπερφυσική δύναμη του Νικητή».

Τότε ο μποντισάτβα Σαρβασσούρα σηκώθηκε, έκανε γύρους γύρω από τον Ευλογημένο και εξαφανίστηκε από εκείνο το σημείο.

Τότε ο Ευλογημένος δίδαξε το Ντάρμα στους αιρετικούς από τις άλλες παραδόσεις:

«Φίλοι, η γέννηση είναι πάθος. Η γέννηση από μόνη της είναι πάθος. Μόλις κάποιος γενννηθεί, γεννιούνται μαζί πολλοί φόβοι για τα δεινά. Από την γέννηση, γεννιούνται και οι φόβοι για την ασθένεια. Από την ασθένεια γεννιούνται φόβοι για τα γηρατειά. Από τα γηρατειά γεννιούνται οι φόβοι για το θάνατο».

«Ευλογημένε, τί σημαίνει ότι από τη γέννηση θα γεννηθεί ο φόβος του να γεννηθεί κανείς»;

«Με το να γεννηθεί κανείς άνθρωπος, γεννιούνται και πολλοί φόβοι. Ο φόβος του βασιλιά γεννιέται. Ο φόβος των κλεφτών γεννιέται. Ο φόβος της φωτιάς γεννιέται. Ο φόβος του δηλητηρίου γεννιέται. Ο φόβος του νερού γεννιέται. Ο φόβος του ανέμου γεννιέται. Ο φόβος του ανεμοστρόβιλου γεννιέται. Ο φόβος των πεπραγμένων γεννιέται».

Ο Ευλογημένος δίδαξε το Ντάρμα με πολλούς τρόπους, όπως ήταν αυτό, το θέμα της γέννησης, και τότε, αυτή τη στιγμή, οι αιρετικοί γυμνοί ασκητές από τις άλλες παραδόσεις τρομοκρατήθηκαν πλήρως και είπαν: «Από εδώ και στο εξής ποτέ δεν θέλουμε να ξαναγεννηθούμε».

Όταν ο Ευλογημένος εξήγησε αυτή την πύλη του Ντάρμα την Σανγκάτα σούτρα, οι δεκαοκτώ εκατομμύρια αιρετικοί γυμνοί ασκητές από τις άλλες παραδόσεις, εντελώς ολοκλήρωσαν την αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση. Επίσης, από την δική του ακολουθία, δεκαοκτώ χιλιάδες μποντισάτβα εδραιώθηκαν στα δέκα επίπεδα και όλοι εκδήλωσαν υπερφυσικές δυνάμεις, όπως η μορφή του αλόγου, η μορφή του ελέφαντα, η μορφή της τίγρης, η μορφή του γκαρούντα, η μορφή του βουνού Σουμερού και μορφές όπως το σχήμα της σβάστικα – ενώ μερικοί εκδήλωσαν τη μορφή του δέντρου. Όλοι κάθισαν με τα πόδια τους σταυρωτά σε θρόνους λωτού.

Εννέα χιλιάδες εκατομμύρια μποντισάτβα κάθισαν στα δεξιά του Ευλογημένου. Εννέα χιλιάδες εκατομμύρια μποντισάτβα κάθισαν στα αριστερά του Ευλογημένου. Και ο Ευλογημένος παρέμεινε σε επίπεδο διαλογισμού όλη αυτή την ώρα και εμφανίστηκε να διδάσκει το Ντάρμα με επιδέξια μέσα. Την έβδομη ημέρα, ο Ευλογημένος εξέτεινε το χέρι του και γνώριζε ότι ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα επιστρέφει από το κοσμικό σύστημα Παντμόταρα. Όταν ο μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα, πήγαινε στο κοσμικό σύστημα Παντμόταρα με την ευλογία στην ισχύ της δικής του υπερφυσικής δύναμης, χρειάστηκε επτά ημέρες. Όταν ο Ευλογημένος εξέτεινε το χέρι του, τότε, ο μποντισάτβα Σαρβασσούρα βρισκόταν μπροστά στον Ευλογημένο. Έκανε τρεις γύρους γύρω από τον Ευλογημένο και ο νους του εμπνεύστηκε με αγνή πίστη στον Ευλογημένο. Ένωσε τις παλάμες του, γονάτισε εμπρός στον Ευλογημένο και του είπε:

«Ευλογημένε, όταν πήγα σε όλα τα κοσμικά συστήματα των δέκα κατευθύνσεων, με μια από τις υπερφυσικές μου δυνάμεις είδα ενενήντα εννέα εκατομμύρια βουδδικά πεδία – και με δύο υπερφυσικές δυνάμεις είδα χίλια εκατομμύρια Ευλογημένους. Την έβδομη ημέρα έφτασα στο κοσμικό σύστημα της Παντμόταρα και στο δρόμο μου είδα επίσης εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια αδιάσειστων βουδδικών πεδίων. Τότε, Ευλογημένε, πρώτα είδα τις υπερφυσικές εκδηλώσεις των Βουδδών, των Ευλογημένων, και είδα Νικητές να διδάσκουν το Ντάρμα σε ενενήντα δύο εκατομμύρια βουδδικά πεδία. Και την ίδια εκείνη ημέρα, σε ογδόντα εκατομμύρια βουδδικά πεδία, είδα ογδόντα εκατομμύρια Νικητές, Αρχάτ, τέλειους και ολοκληρωμένους Βούδδες να γεννιούνται στον κόσμο. Αφού έκανα προστερνισμούς σε όλους αυτούς τους Ευλογημένους, ταξίδεψα πιο πέρα.

Ευλογημένε, την ίδια αυτή μέρα πέρασα από τριάντα εννέα εκατομμύρια βουδδικά πεδία και σε αυτά τα τριάντα εννέα εκατομμύρια βουδδικά πεδία υπήρχαν γεννημένοι τριάντα εννέα εκατομμύρια μποντισάτβα. Την ίδια αυτή μέρα, φωτίστηκαν πλήρως στην αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση. Έκανα γύρους γύρω από αυτούς τους Ευλογημένους, τους Νικητές, τους Αρχάτ, τους τέλειους και ολοκληρωμένους Βούδδες, τρεις φορές, και έγινα αόρατος μέσω της υπερφυσικής δύναμης.

Ευλογημένε, επίσης, σε εξήντα εκατομμύρια βουδδικά πεδία, είδα Βούδδες, Ευλογημένους. Ευλογημένε, έκανα προστερνισμούς στα βουδδικά πεδία και στους Βούδδες και συνέχισα ίσια μπροστά στο δρόμο μου.

Ευλογημένε, σε άλλα ογδόντα εκατομμύρια βουδδικά πεδία, είδα Νικητές να καλλιεργούν τον σπόρο του περάσματος στη Νιρβάνα. Αφού έκανα προστερνισμούς σε αυτούς τους Νικητές επίσης, συνέχισα ίσια μπροστά στο δρόμο μου.

Κι ακόμα, Ευλογημένε, σε ενενήντα πέντε βουδδικά πεδία, είδα την εξαφάνιση του άγιου Ντάρμα και, Ευλογημένε, λυπήθηκα και ξέσπασα σε δάκρυα. Ακόμα, είδα θεούς, νάγκα, γιάκσα, ρακσάσα και πολλά ενσαρκωμένα όντα του βασιλείου της επιθυμίας να θρηνούν, να διατρυπώνται από μεγάλους πόνους αγωνίας. Κι ακόμα, όμοια, Ευλογημένε, αφού έκανα προστερνισμούς σε αυτά τα βουδδικά πεδία μαζί με τους ωκεανούς τους, μαζί με τα βουνά Σουμερού και με τη γη τους, που ήταν όλα χωρίς εξαίρεση καμμένα, βρέθηκα σε απελπισία και έφυγα.

Ευλογημένε, μέχρι να φτάσω στο κοσμικό σύστημα της Παντμόταρα, είδα πεντακόσιους εκατομμύρια έτοιμους θρόνους επίσης. Εκατό χιλιάδες εκατομμύρια θρόνοι ήταν στημένοι στα νότια. Είδα εκατό χιλιάδες εκατομμύρια θρόνους στημένους στα βόρεια, εκατό χιλιάδες εκατομμύρια θρόνους στημένους στα ανατολικά, εκατό χιλιάδες εκατομμύρια στημένους θρόνους στα δυτικά και εκατό χιλιάδες εκατομμύρια θρόνους στημένους στο ζενίθ. Επίσης, Ευλογημένε, αυτοί οι θρόνοι που ήταν στημένοι, ήταν φτιαγμένοι μόνο από τα επτά πολύτιμα συστατικά, και ακόμα, σε όλους αυτούς τους θρόνους κάθονταν Νικητές και δίδασκαν το Ντάρμα.

Θαύμασα, Ευλογημένε, και ρώτησα τους Νικητές: ‘Ποιό είναι το όνομα αυτού του βουδδικού κοσμικού συστήματος’; Και αυτοί οι ευλογημένοι μου απάντησαν: ‘Παιδί της γενεαλογίας, αυτό το κοσμικό σύστημα λέγεται Παντμόταρα’.

Τότε, Ευλογημένε, αφού έκανα γύρους γύρω από αυτούς τους Νικητές, ρώτησα το όνομα του Νικητή αυτού του βουδδικού πεδίου. Και μου είπαν: ‘Λέγεται Νικητής, Αρχάτ, Τέλειος και Ολοκληρωμένος Βούδδας Παντμαγκάρμπα, που εξασκεί τις δραστηριότητες ενός Βούδδα σε αυτό το βουδδικό πεδίο’.

Τότε τους ρώτησα: ‘Επειδή υπάρχουν τόσες πολλές εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια βούδδες και επειδή δεν γνωρίζω τον Νικητή, τον Αρχάτ, τον Τέλειο και Ολοκληρωμένο Βούδδα Παντμαγκάρμπα, ποιός είναι’;

Τότε αυτός ο Νικητής μου είπε: ‘Παιδί της γενεαλογίας, θα σου δείξω αυτόν που λέγεται Νικητής, Αρχάτ, Τέλειος και Ολοκληρωμένος Βούδδας Παντμαγκάρμπα’.

Τότε, τα σώματα όλων αυτών των Νικητών εξαφανίστηκαν και εμφανίστηκαν μόνο με την μορφή των μποντισάτβα. Ένας μόνο Νικητής υπήρχε εμφανής και έκανα προστερνισμούς με το κεφάλι μου στα πόδια του. Μόλις έφτασα κοντά του, εμφανίστηκε ένας θρόνος και πήγα σε αυτό το θρόνο. Και, Ευλογημένε, τότε εμφανίστηκαν πολλοί άλλοι θρόνοι αλλά κανείς δεν καθόταν σ' αυτούς. Και είπα στο Νικητή: ‘Ευλογημένε, δεν βλέπω κανένα αισθανόμενο πλάσμα πάνω σε αυτούς τους θρόνους’. Και ο Νικητής είπε: ‘Αισθανόμενα πλάσματα που δεν έχουν καλλιεργήσει τρις ρίζες της αρετής, δεν έχουν τη δύναμη να καθίσουν σε αυτούς τους θρόνους’.

Και είπα: ‘Ευλογημένε, φυτεύοντας ποιό είδος αρετής μπορεί κάποιος να καθίσει σε αυτούς τους θρόνους’;

Ο Ευλογημένος είπε: ‘Άκουσε παιδί της γενεαλογίας. Τα αισθανόμενα πλάσματα που έχουν ακούσει την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα, με αυτή τη ρίζα της αρετής, θα καθίσουν στους θρόνους και δεν χρειάζεται να αναφέρω αυτούς που θα την έχουν γράψει ή διαβάσει. Σαρβασσούρα, εσύ άκουσες την πύλη του ντάρμα Σανγκάτα σούτρα, έτσι κάθεσαι σε αυτό το κάθισμα. Διαφορετικά, πώς θα μπορούσες να εισέλθεις σε αυτό το βουδδικό πεδίο’;

Έτσι μίλησε ο Ευλογημένος και του είπα αυτά τα λόγια: ‘Ευλογημένε, πόσο μεγάλο είναι το μέγεθος της αρετής που θα παραχθεί από αυτούς που θα ακούσουν την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα’;

Τότε ο Ευλογημένος Παντμαγκάρπα, ο Νικητής, χαμογέλασε. Τον ρώτησα για ποιόν λόγο ο Ευλογημένος χαμογέλασε: ‘Ευλογημένε, ποιός ειναι ο λόγος και για ποιόν σκοπό χαμογέλασε ο Νικητής’;

Ο Ευλογημένος μου είπε: ‘Παιδί της γενεαλογίας, μποντισάτβα, μεγάλο Όν Σαρβασσούρα, Εσύ που Έχεις Φτάσει σε Μεγάλη Δύναμη, άκουσε, έτσι είναι: Για να σου δώσω μια αναλογία, κάποιος είναι βασιλιάς τσακραβαρτίν στις τέσσερις κατευθύνσεις. Αν φυτέψει σησάμι στους αγρούς των τεσσάρων κατευθύνσεων, Σαρβασσούρα, τί νομίζεις; Θα φυτρώσουν πολλοί σπόροι’;

Ο Σαρβασσούρα είπε: ‘Ευλογημένε, πολλοί. Πολλοί Σουγκάτα’.

Ο Ευλογημένος είπε: ‘Σαρβασσούρα, από αυτούς τους σπόρους σησαμιού, ένα αισθανόμενο πλάσμα θα έπαιρνε έναν σωρό και κάποιος άλλος θα έπαιρνε από αυτό τον σωρό έναν σπόρο κάθε φορά, και θα τον έβαζε στην άκρη. Σαρβασσούρα, τί νομίζεις; Αυτό το αισθανόμενο πλάσμα θα μπορούσε να μετρήσει τους σπόρους σησαμιού, ή να σκεφτεί έναν μέσο όρο’;

Ο μποντισάτβα Σαρβασσούρα είπε: ‘Ευλογημένε, δεν θα μπορούσε. Δεν θα μπορούσε Σουγκάτα. Δεν θα είχε τη δυνατότητα να μετρήσει τόσους σπόρους σησαμιού, ούτε να βγάλει έναν μέσο όρο’.

‘Όμοια, Σαρβασσούρα, πέρα από τον Νικητή, κανείς άλλος δεν μπορεί να δώσει μια αναλογία για το μέγεθος της αρετής της πύλης του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα. Σαρβασσούρα, έχει ως εξής: Για να δώσω μια αναλογία, ακόμη και τόσοι Νικητές όσοι είναι οι σπόροι σησαμιού, αν αποσαφήνιζαν το καλό της ρίζας της αρετής από το άκουσμα της πύλης του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα, δεν θα μπορούσαν να φτάσουν σε ένα τέλος, ακόμη και δίνοντας μια αναλογία. Κι αφού αυτό είναι έτσι, δεν χρειάζεται να πούμε για κάποιον που την γράφει, που την διαβάζει και που την έχει γράψει’.

Τότε ο μποντισάτβα Σαρβασσούρα είπε: ‘Ευλογημένε, ποιό είδος μεγέθους της αρετής θα παραχθεί από κάποιον που θα την γράψει’;

Ο Ευλογημένος είπε: ‘Παιδί της γενεαλογίας, άκουσε. Κάποιος κόβει όλο το γρασίδι ή τα ξύλα ενός γαλαξία ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων, σε πάχος ενός δαχτύλου. Σαρβασσούρα, άκουσε μια δεύτερη αναλογία, επίσης. Αν οι πέτρες ή πλαγιές ή γαίες ή άτομα σκόνης που υπάρχουν σε έναν γαλαξία ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων, γίνονταν βασιλιάδες τσακραβαρτίν που διοικούν στις τέσσερις κατευθύνσεις, θα ήταν δυνατό για κάποιον να κάνει μια αναλογία αυτής της αρετής’;

Ο Σαρβασσούρα είπε: ‘Ευλογημένε δεν θα ήταν δυνατό, παρά μόνο για τον Νικητή’.

‘Όμοια, Σαρβασσούρα, είναι αδύνατο να κάνει κάποιος μια αναλογία για το μέγεθος της αρετής αυτού που γράφει την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα επίσης. Συγκρινόμενο με το μέγεθος της αρετής αυτών των πολλών βασιλιάδων που γυρνούν τον τροχό, αυτός που γράφει έστω και μια συλλαβή αυτής της πύλης του Ντάρμα και την τοποθετήσει κάπου, θα παράγει πολύ μεγαλύτερο μέγεθος αρετής. Αυτοί οι βασιλιάδες που γυρνούν τον τροχό δεν είναι σαν αυτό, αν και η αρετή τους είναι εξαιρετικά μεγάλη. Σαρβασσούρα, όμοια, η αρετή ενός μποντισάτβα, ενός μεγάλου Όντος, που σταθερά συγκρατεί και ασκείται στο άγιο Ντάρμα της Μαχαγιάνα, δεν μπορεί να σκιαστεί από αυτήν ενός βασιλιά που γυρνά τον τροχό. Όμοια, η αναλογία δεν μπορεί να δοθεί για το μέγεθος της αρετής αυτού που γράφει την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα. Σαρβασσούρα, η Σανγκάτα σούτρα αποκαλύπτει θησαυροφυλάκια αρετής. Ειρηνεύει ό,τι είναι πλανεμένο. Κάνει τον πυρσό όλων των Ντάρμα να φωτίζει λαμπρά. Κατανικά όλους τους διεφθαρμένους μάρα. Κάνει τις κατοικίες των μποντισάτβα να φωτίζουν λαμπρά. Φέρνει την τέλεια πραγμάτωση όλων των Ντάρμα’.

Μίλησε έτσι και ο μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα είπε: ‘Ευλογημένε, εδώ η άσκηση της αγαμίας είναι πολύ δύσκολη άσκηση. Αν κάποιος αναρωτιέται τον λόγο γι' αυτό, Ευλογημένε, η άσκηση ενός Νικητή είναι σπάνια και όμοια η άσκηση της αγαμίας είναι ακόμα πιο σπάνια. Όταν κάποιος εξασκεί την άσκηση της αγαμίας, θα δει απ' ευθείας το Νικητή. Νύχτα και μέρα, θα δει το Νικητή. Όταν θα δει κάποιος απ' ευθείας το Νικητή και τον κοιτάξει μέρα και νύχτα, θα δει το βουδδικό πεδίο. Όταν θα δει το βουδδικό πεδίο, βλέπει όλους τους θησαυρούς. Όταν θα είναι η ώρα του να πεθάνει, δεν θα έχει τρόμο. Δεν θα γεννηθεί καθόλου από μήτρα μητέρας. Δεν θα έχει καθόλου θλίψη. Δεν θα είναι καθόλου δέσμιος του γάντζου της επιθυμίας’.

Μίλησε έτσι και ο Ευλογημένος είπε αυτά τα λόγια στον μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα: ‘Σαρβασσούρα, είναι σπάνια η γέννηση των Νικητών’.

Και είπε αυτός: ‘Ευλογημένε, είναι σπάνια. Είναι δύσκολο να συμβεί Σουγκάτα’.

Ο Ευλογημένος είπε: ‘Σαρβασσούρα, όμοια και αυτή η πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα, είναι δύσκολο να βρεθεί. Σαρβασσούρα, αυτός στου οποίου τα αυτιά αυτή η πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα θα φτάσει, θα θυμηθεί τις προηγούμενες ζωές ογδόντα αιώνων. Για εξήντα χιλιάδες αιώνες θα γίνει βασιλιάς που γυρνά τον τροχό. Για οκτώ χιλιάδες αιώνες θα φτάσει στη θέση του Ίντρα. Για είκοσι χιλιάδες αιώνες θα γεννιέται σε τύχη όμοια με των θεών στα καθαρά πεδία. Για τριάντα οκτώ χιλιάδες αιώνες θα γίνει ο μεγάλος Μπράχμα. Για ενενήντα χιλιάδες αιώνες δεν θα ξαναπέσει στα κατώτερα πεδία. Για εκατό χιλιάδες αιώνες δεν θα ξαναγεννηθεί ως πρέτα. Για είκοσι οκτώ χιλιάδες αιώνες δεν θα γεννηθεί ξανά ανάμεσα στα ζώα. Για δέκα τρεις χιλιάδες αιώνες δεν θα γεννηθεί ξανά με τη μορφή ενός ασούρα. Ο θάνατός του δεν θα συμβεί από όπλα. Για είκοσι πέντε χιλιάδες αιώνες η σοφία του δεν θα φθείρεται. Για επτά χιλιάδες αιώνες θα εξασκεί τη σοφία. Για εννέα χιλιάδες αιώνες θα είναι όμορφος και αγαπητός. Θα έχει σώματα σαν αυτά που πραγμάτωσαν οι Νικητές. Για δέκα πέντε χιλιάδες αιώνες δεν θα γεννηθεί ως γυναίκα σύζυγος. Για δέκα έξι χιλιάδες αιώνες το σώμα του δεν θα χτυπηθεί από ασθένεια. Για τριάντα πέντε χιλιάδες αιώνες θα έχει το θεϊκό μάτι. Για δέκα εννέα χιλιάδες αιώνες, δεν θα γεννηθεί στους τόπους των νάγκα. Για εξήντα χιλιάδες αιώνες δεν θα τον κυριεύει ο θυμός. Για επτά χιλιάδες αιώνες δεν θα γεννηθεί σε φτωχή οικογένεια. Για ογδόντα χιλιάδες αιώνες θα έχει δραστηριότητα στις δύο κατευθύνσεις. Ακόμη κι όταν φτωχύνει θα φτάσει σε αυτό το είδος της ευτυχίας: Για δώδεκα χιλιάδες αιώνες δεν θα γεννηθεί τυφλός. Για δεκατρείς χιλιάδες αιώνες δεν θα γεννηθεί σε κακή επαναγέννηση. Για έντεκα χιλιάδες αιώνες θα είναι άγιος που θα διδάσκει την υπομονή. Επίσης, τη στιγμή του θανάτου του, όταν πάψουν οι συνειδήσεις του τέλους, δεν θα έχει λανθασμένες απόψεις. Δεν θα κυριευθεί από θυμό. Στα ανατολικά θα δει τόσους Βούδδες, Ευλογημένους, όσοι και οι κόκκοι άμμου σε δώδεκα ποταμούς σαν τον Γάγγη. Στα νότια θα δει απ' ευθείας είκοσι εκατομμύρια Βούδδες. Στα δυτικά θα δει τόσους Βούδδες, Ευλογημένους όσοι και οι κόκκοι άμμου σε είκοσι τέσσερις ποταμούς σαν τον Γάγγη. Στα βόρεια θα δει απ' ευθείας τόσους Βούδδες, Ευλογημένους, όσοι και οι κόκκοι άμμου σε ογδόντα ποταμούς σαν τον Γάγγη. Στο ζενίθ θα δει απ' ευθείας ενενήντα εκατομμύρια Βούδδες, Ευλογημένους. Στο ναδίρ θα δει απ' ευθείας τόσους Βούδδες, Ευλογημένους, όσοι και οι κόκκοι άμμου σε εκατό ποτάμια σαν τον Γάγγη, και όλοι θα πουν σε αυτό το παιδί της γενεαλογίας: ‘Παιδί της γενεαλογίας, έχεις ακούσει την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα και γι' αυτό στις επόμενες ζωές σου θα έχεις τόσες καλές ποιότητες, ωφέλη και ευτυχία. Γι' αυτό, να μη φοβάσαι’. Και λέγοντας αυτά θα βεβαιώσουν τον άνθρωπο αυτό: ‘Παιδί της γενεαλογίας, βλέπεις τις πολλές εκατοντάδες χιλιάδων μυριάδων εκατομμυρίων Νικητών, που είναι όσοι οι κόκκοι της άμμου του ποταμού Γάγγη;’ Και  αυτός θα πει: ‘Ευλογημένε, τους έχω δει. Τους έχω δει Σουγκάτα’. Και θα του πουν: ‘Παιδί της γενεαλογίας, αυτοί οι Νικητές έχουν φτάσει για να σε δουν’. Και θα πει αυτός: ‘Τί είδους ενάρετες πράξεις έκανα ώστε τόσοι πολλοί Νικητές να φτάσουν σε αυτό τον τόπο που βρίσκομαι’; Και θα πουν: ‘Παιδί της γενεαλογίας, άκουσε. Απόκτησες ένα ανθρώπινο σώμα, η πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα έφτασε στα αυτιά σου και εξ αιτίας αυτού δημιούργησες αυτό το μεγάλο μέγεθος της αρετής’. Και θα πει: ‘Ευλογημένε, αν το μέγεθος της αρετής μου έγινε τόσο μεγάλο, τί χρειάζεται να πούμε για αυτόν που θα την ακούσει και θα την κατανοήσει ολόκληρη’;

Και θα του πουν: ‘Ησύχασε, σώπασε. Παιδί της γενεαλογίας, θα σου περιγράψω την αρετή ενός τετράστιχου, γι' αυτό άκουσε. Παιδί της γενεαλογίας, έτσι είναι: Για να σου δώσω μια αναλογία, ακόμη και αν συγκριθεί με το μέγεθος της αρετής τόσων Νικητών, Αρχάτ, Τέλειων και ολοκληρωμένων Βουδδών όσοι και οι κόκκοι της άμμου σε δεκατρία ποτάμια σαν τον Γάγγη, αυτό θα είναι πολύ μεγαλύτερο. Συγκρινόμενη με την αρετή αυτού που τιμά τόσους Νικητές, Αρχάτ, τέλειους και ολοκληρωμένους Βούδδες όσοι και οι κόκκοι της άμμου σε δεκατρία ποτάμια σαν τον Γάγγη, ακόμη κι αν τέσσερις στίχους μόνο κάποιος ακούσει από την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα, θα παράγει πολύ μεγαλύτερο μέγεθος αρετής, οπότε τί να πούμε για αυτόν που θα την ακούσει και θα την κατανοήσει ολόκληρη; Παιδί της γενεαλογίας, άκουσε, αναφορικά με αυτόν που θα ακούσει την πύλη του ντάρμα Σανγκάτα σούτρα και την κατανοήσει ολόκληρη:

Έστω ότι υπάρχουν τόσοι βασιλιάδες τσακραβαρτίν όσοι και οι σπόροι του σησαμιού που θα φυτευτούν σε ολόκληρο το γαλαξία ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων – και υπάρχει ένας πλούσιος άνθρωπος, με τόσο πλούτο και πολλά αποχτήματα που κάνει προσφορές σε αυτούς τους βασιλιάδες τσακραβαρτίν – εκείνος που κάνει προσφορές σε έναν άνθρωπο που έχει μπει στο μονοπάτι, παράγει πολύ μεγαλύτερο μέγεθος αρετής.

Έστω ότι όλα τα αισθανόμενα πλάσματα του γαλαξία ενός δισεκατομυρίου κοσμικών συστημάτων βρίσκονταν στο μονοπάτι – αν συγκρίνουμε την αρετή αυτού που θα κάνει σε αυτούς προσφορές, με το μέγεθος της αρετής που θα παραχθεί από αυτόν που κάνει προσφορές σε έναν άνθρωπο που είναι στο μονοπάτι χωρίς επιστροφή, τότε αυτό θα είναι πολύ μεγαλύτερο.

Έστω ότι όλα τα αισθανόμενα πλάσματα του γαλαξία ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων ήταν στο δρόμο αυτού που επιστρέφει μία φορά – αν συγκρίνουμε το μέγεθος της αρετής αυτού που κάνει προσφορές σε αυτούς, με το μέγεθος της αρετής που θα παραχθεί από αυτόν που κάνει προσφορές σε έναν άνθρωπο που δεν θα επιστρέψει, αυτό θα είναι μεγαλύτερο.

Έστω ότι όλα τα αισθανόμενα πλάσματα του γαλαξία ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων ήταν στο δρόμο αυτού που δεν θα επιστρέψει – αν συγκρίνουμε το μέγεθος της αρετής αυτού που κάνει προσφορές σε αυτούς, με το μέγεθος της αρετής που θα παραχθεί από αυτόν που κάνει προσφορές σε έναν Αρχάτ, αυτό θα είναι μεγαλύτερο.

Έστω ότι όλα τα αισθανόμενα πλάσματα του γαλαξία ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων ήταν Αρχάτ – αν συγκρίνουμε το μέγεθος της αρετής αυτού που κάνει προσφορές σε αυτούς, με το μέγεθος της αρετής που θα πραχθεί από αυτόν που κάνει προσφορές σε έναν πρατυέκα βούδδα, αυτό θα ήταν μεγαλύτερο.

Έστω ότι όλα τα αισθανόμενα πλάσματα του γαλαξία ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων ήταν πρατυέκα βούδδες – αν συγκρίνουμε το μέγεθος της αρετής αυτού που κάνει προσφορές σε αυτούς, με το μέγεθος της αρετής που θα παραχθεί από αυτόν που θα κάνει προσφορές σε έναν μποντισάτβα, αυτό θα ήταν πολύ μεγαλύτερο.

Έστω ότι όλα τα αισθανόμενα πλάσματα του γαλαξία ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων ήταν μποντισάτβα – αν συγκρίνουμε το μέγεθος της αρετής αυτού που κάνει προσφορές σε αυτούς, αν το μέγεθος της αρετής παραχθεί από αυτόν που μπορεί να εμπνεύσει το νου τους με καθαρή πίστη σε έναν Νικητή, και κάνει το νου τους να εμπνευστεί με εμπιστοσύνη σε έναν γαλαξία ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων τέλεια γεμάτο από Νικητές - και υπάρχει ένας που θα ακούσει την πύλη του ντάρμα Σανγκάτα και θα παράγει πολύ μεγαλύτερο μέγεθος αρετής από όλο αυτό, τότε Σαρβασσούρα, τί να πούμε για όποιον γράψει την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα και την απομνημονεύσει ή την διαβάσει, ή που την καταλαβαίνει πλήρως! Σαρβασσούρα, τί να πούμε για αυτόν που θα κάνει προστερνισμούς με τον νου του εμπνευσμένο με καθαρή πίστη για την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα;

Σαρβασσούρα, τί νομίζεις γι' αυτό; Θα αναρωτιόταν κανείς αν μπορούν τα ανώριμα συνήθη άτομα να το ακούσουν αυτό, αλλά ακόμη κι αν το άκουγαν δεν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν πίστη. Άκουσε, Σαρβασσούρα. Υπάρχει κάποιος ανάμεσα στα ανώριμα συνήθη άτομα που να μπορεί να φτάσει στον πυθμένα του μεγάλου ωκεανού’;

Και είπε αυτός: ‘Ευλογημένε, όχι, δεν υπάρχει’.

Είπε: ‘Υπάρχει κάποιο αισθανόμενο πλάσμα που να μπορεί να κρατήσει τον ωκεανό με την παλάμη ενός χεριού’;

Και είπε αυτός; ‘Ευλογημένε δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει Σουγκάτα’.

Είπε: ‘Σαρβασσούρα, όπως δεν υπάρχει κανένα αισθανόμενο πλάσμα που να μπορεί να ξηράνει τον μεγάλο ωκεανό, ούτε υπάρχει κανένα αισθανόμενο πλάσμα που να μπορεί να ακούσει αυτή την πύλη του Ντάρμα. Σαρβασσούρα, αυτοί που δεν έχουν δει τόσα πολλά εκατομμύρια Νικητών όσοι οι κόκκοι της άμμου σε ογδόντα ποτάμια σαν τον Γάγγη, δεν μπορούν να γράψουν αυτή την πύλη του ντάρμα τη Σανγκάτα σούτρα. Αυτοί που δεν έχουν δει τόσους Νικητές όσοι οι κόκκοι της άμμου σε ενενήντα ποτάμια σαν τον Γάγγη, δεν μπορούν να ακούσουν αυτή την πύλη του Ντάρμα τη Σανγκάτα σούτρα. Αυτοί που δεν έχουν δει εκατοντάδες χιλιάδες μυριάδες εκατομμυρίων Νικητές, ακόμη κι αν ακούσουν αυτή την πύλη του Ντάρμα, θα την αρνηθούν. Σαρβασσούρα, αυτοί που έχουν δει εκατό εκατομμύρια Νικητές όσοι οι κόκκοι της άμμου στον Γάγγη, όταν θα ακούσουν αυτή την πύλη του Ντάρμα, θα παράγουν έναν νου εμπνευσμένο με καθαρή πίστη. Θα χαρούν. Θα την κατανοήσουν πλήρως, όπως ακριβώς είναι. Αυτοί θα έχουν πίστη στην πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα και δεν θα την αρνηθούν.

Άκουσε Σαρβασσούρα. Αυτοί που θα γράψουν έστω και μόνο ένα τετράστιχο από την Σανγκάτα σούτρα, αφού περάσουν ενενήντα πέντε εκατομμύρια κοσμικά συστήματα, το βουδδικό τους πεδίο θα γίνει όπως το κοσμικό σύστημα της Σουκαβάτι. Σαρβασσούρα, το εύρος της ζωής αυτών των αισθανόμενων πλασμάτων θα έχει την δυνατότητα ογδόντα τεσσάρων χιλιάδων αιώνων.

Άκουσε Σαρβασσούρα. Όσο για τους μποντισάτβα, τα μεγάλα Όντα, που θα ακούσουν έστω και μόνον ένα τετράστιχο από την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα, Σαρβασσούρα, θα είναι ως εξής: Για να δώσω μια αναλογία, ένα αισθανόμενο πλάσμα που έχει διαπράξει τις πέντε πράξεις αδιάκοπου κάρμα, που έχει διατάξει άλλους να τις διαπράξουν ή χάρηκε όταν γίνονταν, θα εξαγνίσει το κακό του κάρμα των πέντε πράξεων αδιάκοπου κάρμα, αν ακούσει έστω και ένα τετράστιχο από την πύλη του ντάρμα Σανγκάτα σούτρα. Έτσι είναι.

Άκουσε Σαρβασσούρα και θα σου εξηγήσω ακόμα μια καλή ποιότητα. Είναι ως εξής: Για να δώσω μια αναλογία, ένα αισθανόμενο πλάσμα έχει καταστρέψει στούπα, έχει προκαλέσει σχίσμα στη Σάνγκα, έχει προκαλέσει την διάσπαση ενός μποντισάτβα από την διαλογιστική του απορρόφηση, έχει δημιουργήσει εμπόδιο στην σοφία ενός Βούδδα και έχει σκοτώσει άνθρωπο. Μετά από αυτά, αυτό το αισθανόμενο πλάσμα μετανιώνει και είναι σε θλίψη. ‘Με αυτό το σώμα, καταστράφηκα και κατέστρεψα και την επόμενη ζωή μου επίσης. Είμαι ανάξιος’. Σκεπτόμενος έτσι, του γεννιέται έντονος στοχασμός και έχει την εμπειρία οδυνηρών συναισθημάτων. Βιώνει αβάσταχτα συναισθήματα. Σαρβασσούρα, αυτό το αισθανόμενο πλάσμα το έχουν αρνηθεί όλα τα αισθανόμενα όντα. Τον περιφρονούν. Το αισθανόμενο αυτό πλάσμα είναι καμμένο και ανάξιο. Έχει γίνει ανάξιο σε ό,τι αφορά και τα κοσμικά αλλά και τα υπερκοσμικά φαινόμενα επίσης. Για πολλούς αιώνες, αυτός ο άνθρωπος θα είναι σαν το κούτσουρο που καίγεται μέχρι να γίνει κάρβουνο. Αυτός ο άνθρωπος θα είναι σαν τους κίονες και τα δοκάρια σε ένα σπίτι όμορφα βαμμένο, που δεν είναι καθόλου όμορφα αμέσως μόλις καούν. Δεν είναι καθόλου αγαπητός σε αυτό τον κόσμο. Όπου και να πάει, σε όλους τους τόπους, τα αισθανόμενα πλάσματα θα του ασκούν κριτική και θα τον χτυπούν, και αν και θα πλήττεται από πείνα και δίψα, δεν θα μπορεί να έχει ούτε το παραμικρό για να φάει ή να πιεί. Σύμφωνα με αυτά, ζει την εμπειρία του συναισθήματος των δεινών και έτσι του υπενθυμίζεται η καταστροφή στη στούπα και οι πέντε πράξεις αδιάκοπου κάρμα, με την πείνα, την δίψα και τις προσβολές. Και αφού του υπενθυμίζονται αυτά, σκέφτεται: ‘Πού να πάω; Ποιός είναι ο προστάτης μου’; Και θλίβεται από την ταλαιπωρία και σκέπτεται: ‘Αφού κανείς εδώ δεν είναι προστάτης για μένα, ας πάω σε ένα βουνό ή σε μια χαράδρα και ας φέρω τη ζωή μου σε τέλος’. Λέει λοιπόν:

‘Αφού έχω κάνει πράξεις διεφθαρμένες

Είμαι σαν το κάρβουνο, καμμένο για πάντα.

Και σ' αυτό τον κόσμο δεν είμαι αγαπητός

μα ούτε στον επόμενο δεν είμαι.

 

Στο σπίτι μέσα, ούτε εκεί δεν είμαι αγαπητός

μα ούτε κι έξω από το σπίτι δεν είμαι αγαπητός.

Έκανα πράξεις διεφθαρμένες εξ αιτίας των ελαττωμάτων μου

και εξ αιτίας τους στα κατώτερα πεδία θα βρεθώ.

 

Θα υποφέρω και στις άλλες τις ζωές

σε όποια κακή κατάσταση κι αν είμαι’.

Και κλαίει έτσι και ξεσπά σε δάκρυα,

τόσα που κι οι θεοί τα λόγια του άκουσαν:

 

‘Αλλοίμονο, στα κατώτερα πεδία θα βρεθώ

μια και στη ζωή που είναι πέρα απ' αυτήν ελπίδα δεν υπάρχει’.

Και οι θεοί του λένε: ‘Ανόητε που σκέφτεσαι έτσι!

Παράτα τον ταλαίπωρο το νου σου και φύγε’!

 

‘Σκότωσα τον πατέρα και τη μάνα μου,

αφού έκανα τις πέντε απεχθείς πράξεις,

καταφύγιο, συντρόφοι, δεν υπάρχουνε για μένα,

θα αισθάνομαι δεινά για πάντα.

 

Θα πάω στην κορυφή του βουνού

για να πετάξω από εκεί το σώμα μου’.

‘Ανόητε, μην πας. Με το νου σου αυτόν που θα σε βλάψει

πιο πολύ κακό φτιάχνεις. Μην κάνεις την πράξη ετούτη την κακή.

 

Αυτός που κάνει κακό στον εαυτό του

στις κολάσεις των δεινών θα βρεθεί.

Θα θρηνήσει και θα κλάψει δυνατά

και θα πέσει στο χώμα.

 

Δεν έρχονται έτσι, με τέτοιες πράξεις, οι Βούδδες,

ούτε οι Μποντισάτβα.

Ούτε στου ακροατή του Ντάρμα το όχημα δεν φτάνεις.

Γι αυτό προσπάθησε με άλλες πράξεις. Πήγαινε στο βουνό, που ζει ο άγιος’.

 

Κι έχοντας πάει στο βουνό να δει τον μεγαλόψυχο άγιο,

στα πόδια του με το κεφάλι δείχνει σεβασμό.

 

‘Άγιε, γίνε το καταφύγιό μου!

Τόσο οι φόβοι με πιέζουν, οι θρήνοι.

Ουσία των Όντων, Άγιε, παρακαλώ άκου τα λόγια μου!

Κάθισε παρακαλώ και δώσε μου την ευκαιρία να σκεφτώ.

Εξήγησέ μου το ενάρετο Ντάρμα έστω και για μια στιγμή.

Μια και με πιέζουν ο τρόμος και οι πόνοι

παρακαλώ κάθισε εδώ για λίγο.

Άσε με να εξομολογηθώ τις πάμπολλες διεφθαρμένες πράξεις μου.

Παρακαλώ τον άγιο να μου μιλήσει’.

 

Και λέει σ' αυτόν ο άγιος:

‘Κλαίγοντας από θλίψη, πλημμυρισμένος από πόνο,

πλήττεσαι από πείνα κι από δίψα.

Ταξιδεύοντας στους τρεις κόσμους, με απελπισία.

Φάε λοιπόν το φαγητό που σου δίνω’.

 

 

Για να ευχαριστήσει το σώμα του,

του δίνει φαγητό ο άγιος.

‘Αφού αυτό το ευχάριστο, το νόστιμο φαγητό

φάει ένα πλάσμα, εξαίρετη χαρά θα αισθανθεί.

 

Το Ντάρμα που εξαγνίζει κάθε διαφθορά

θα σου εξηγήσω αργότερα’.

Έτσι σε μια στιγμή το έφαγε

αυτό το νόστιμο το φαγητό.

 

Κι έχοντας φάει, έπλυνε τα χέρια του

και έκανε γύρους γύρω από τον άγιο.

Και καθώς κάθισε με τα πόδια σταυρωμένα,

μίλησε για ό,τι είχε κάνει που ήταν λάθος.

 

‘Σκότωσα τον πατέρα και τη μάνα μου,

κατέστρεψα στούπα,

έκλεισα το δρόμο σε μποντισάτβα

στην προσπάθειά του για τη φώτιση’.

 

Όταν άκουσε ο άγιος αυτά τα λόγια, μίλησε έτσι:

‘Αφού έχεις κάνει πράξεις κακές

ενάρετος δεν είσαι.

Εξομολογήσου τις κακές σου πράξεις

που έκανες, ή που έβαλες για να τις κάνουν’.

 

Τότε, εκείνη τη στιγμή αυτός διαπεράστηκε από πόνους αγωνίας

και απελπίστηκε με τρόμο. Και στον άγιο είπε:

‘Ποιός θα είναι ο προστάτης μου;

Αφού έχω κάνει πράξεις διεφθαρμένες, θα ζήσω με δεινά’.

 

Τότε ο άντρας γονάτισε και με τα δυο του πόδια

και στον άγιο είπε:

‘Όλες τις πράξεις τις κακές που έκανα

και που έβαλα για να τις κάνουν, εξομολογούμαι.

Μακάρι να μην φέρουν αποτελέσματα κακού.

Μακάρι να μην βιώσω τα δεινά.

Άσε με να έρθω κοντά σου.

Άγιε, παρακαλώ γίνε το καταφύγιό μου.

Κάνε με να μην έχω θλίψη, δώσε μου ειρήνη,

και ειρήνευσε το κάρμα το κακό μου’.

 

Τότε, εκείνη την ώρα, εκείνη τη στιγμή, ο άγιος είπε στον άνθρωπο, βεβαιώνοντάς τον: ‘Πλάσμα, εγώ θα είμαι το καταφύγιό σου. Εγώ θα είμαι το στήριγμά σου. Θα είμαι ο φίλος που θα σε υπερασπιστεί, γι' αυτό άκουσε το Ντάρμα από εμένα χωρίς φόβο. Έχεις ακούσει έστω και λίγο από την πύλη του Ντάρμα που λέγεται Σανγκάτα’;

Αυτός είπε ‘Όχι, δεν έχω ακούσει καθόλου’.

Και ο άγιος του είπε: ‘Ποιός να διδάξει το Ντάρμα σε ένα καμμένο πλάσμα, εκτός από έναν ο οποίος ζει με το έλεος και εξ αιτίας αυτού διδάσκει το Ντάρμα στα αισθανόμενα πλάσματα’;

Και συνέχισε: ‘Παιδί της γενεαλογίας, άκουσε. Κάποτε, αμέτρητο καιρό πριν, αμέτρητους αιώνες πριν, ζούσε ένας δίκαιος βασιλιάς του Ντάρμα που τον έλεγαν βασιλιά Βίμαλατσαντρα. Παιδί της γενεαλογίας, ένας γιος γεννήθηκε στο σπίτι του βασιλιά Βίμαλατσαντρα. Έτσι λοιπόν ο μεγάλος βασιλιάς Βίμαλατσαντρα μάζεψε τους προφήτες βραχμάνους και τους είπε: ‘βραχμάνοι, τί σημάδια βλέπετε στο παιδί’; Τότε οι προφήτες βραχμάνοι του είπαν: ‘Μεγάλε βασιλιά δεν είναι καλά τα σημάδια. Αυτό το παιδί που γεννήθηκε δεν είναι καλό’. Και ο βασιλιάς είπε: ‘Βραχμάνοι, τί θα του συμβεί’; Οι προφήτες είπαν: ‘Βασιλιά, όταν θα φτάσει στην ηλικία των επτά ετών, αυτό το παιδί θα φέρει κίνδυνο στη ζωή του πατέρα και της μητέρας του’. Τότε, ο βασιλιάς είπε αυτά τα λόγια: ‘Ακόμη κι αν υπάρχει εμπόδιο στη ζωή μου, έχει καλώς, δεν θα σκοτώσω το γιο μου. Είναι πολύ σπάνιο να αποκτήσει κανείς γέννηση σαν άνθρωπος σε αυτό τον κόσμο. Έτσι, δεν θα κάνω τέτοιο κακό στο σώμα κανενός ανθρώπου’.

Μετά από αυτό, το παιδί μεγάλωσε με γοργό ρυθμό. Και συγκεκριμένα όταν έφτασε στην ηλικία του ενός μήνα, φαινόταν να έχει μεγαλώσει όσο όταν οι άλλοι έχουν φτάσει δύο ετών. Μετά από αυτό ο βασιλιάς Βίμαλατσαντρα ήξερε ότι αυτό το παιδί είχε μεγαλώσει εξ αιτίας του κάρμα που αυτός ο ίδιος ο βασιλιάς είχε συσσωρεύσει. Τότε, ο βασιλιάς έδωσε το βασίλειό του στο παιδί και του είπε: ‘Ας γίνεις εσύ βασιλιάς, φημισμένος και με τεράστια δύναμη. Να διοικήσεις δίκαια με το Ντάρμα, και όχι με ό,τι δεν είναι το Ντάρμα’.

Μετά, αφού του είχε δώσει το βασίλειο, του όρισε τον τίτλο ‘βασιλιάς’. Και ο βασιλιάς Βίμαλατσαντρα στην ίδια τη γη του έπραττε σαν να μην είναι ο βασιλιάς.  Μετά οι ένα εκατομμύριο υπουργοί ήρθαν στο μέρος όπου βρισκόταν ο βασιλιάς Βίμαλατσαντρα και αφού έφτασαν του μίλησαν έτσι: ‘Μεγάλε βασιλιά, γιατί δεν λειτουργείς σαν βασιλιάς στη γη σου’;

Και ο βασιλιάς είπε: ‘Για αμέτρητα πολλούς αιώνες, αν και διοικούσα σαν αυτόν που έχει βασίλεια, πλούτο και δύναμη, δεν είχα ποτέ αρκετά’.

Και τότε, εκείνη την στιγμή, πριν περάσει πολλή ώρα, το παιδί πήρε τη ζωή του πατέρα και της μητέρας του και έτσι συσσώρευσε το κάρμα των πράξεων του αδιάκοπου κάρμα. Πλάσμα, θυμάμαι κι εγώ τη στιγμή που τα συναισθήματα των δεινών γεννήθηκαν σε αυτό το βασιλιά και αισθάνθηκε μετάνοια και έκλαψε, ξέσπασε σε δάκρυα και μου δημιουργήθηκε νους μεγάλου ελέους γι' αυτόν. Έχοντας φτάσει εκεί, δίδαξα το Ντάρμα και όταν είχε ακούσει κι αυτός το Ντάρμα, οι πράξεις του αδιάκοπου κάρμα γρήγορα εξαγνίστηκαν χωρίς να αφήσουν ίχνη’.

Και είπε: ‘Αυτοί οι μεγάλοι ασκητές που ακούνε την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα σούτρα, τον βασιλιά των σούτρα, θα φτάσουν στην αξεπέραστη πηγή του Ντάρμα, την κάθαρση όλων των ρύπων και την ειρήνευση κάθε πλάνης.

Το Ντάρμα που θα σε ελευθερώσει γρήγορα

θα σου εξηγήσω, γι' αυτό άκουσε καλά:

Αν μοναχά ένα τετράστιχο

εξηγηθεί με συνεχή ροή,

όλα τα ρύπη θα εξαγνιστούν

και θα επιτευχθεί η είσοδος στο μονοπάτι.

Από τα ρύπη όλα, ένα θα ελευθερωθεί.

 

Με τούτον μοναχά τον λόγο

τα όντα που περνούν δεινά

τέλεια ελευθερώνονται

από δεσμά του φόβου των κολάσεων’.

 

Τότε ο άντρας σηκώθηκε απ' τη θέση του

ένωσε τις παλάμες του και

έκανε προστερνισμούς με το κεφάλι κάτω.

Και με αποδοχή είπε ‘τέλεια’.

 

‘Τέλεια, φίλοι ενάρετοι.

Τέλεια, αυτοί που διδάσκουν την μεγάλη μέθοδο,

την Σανγκάτα σούτρα, που καταστρέφει τη φθορά,

τέλεια και γι' αυτούς που την ακούν’.

 

Τότε, αυτή την ώρα, αυτή τη στιγμή, μέσα από το διάστημα, ψηλά, δώδεκα χιλιάδες γιοί θεών ένωσαν τις παλάμες τους και ήρθαν μπροστά στον άγιο. Έκαναν προστερνισμό στα πόδια του και είπαν: «Ευλογημένε, Μεγάλε Ασκητή, πόσο πίσω στο χρόνο φτάνει η γνώση σου»;

Με όμοιο τρόπο, τέσσερα εκατομμύρια βασιλιάδες νάγκα ήρθαν και δεκαοκτώ χιλιάδες βασιλιάδες γιάκσα. Αφού ένωσαν τις παλάμες τους και γονάτισαν στον άγιο, είπαν: «Μεγάλο Όν, πόσο πίσω στο χρόνο φτάνει η γνώση σου';

Ο άγιος είπε: «Τετρακόσιες χιλιάδες μυριάδων εκατομμυρίων αναρίθμητους αιώνες».

Και είπαν: «Εξ αιτίας ποιού ενάρετου κάρμα μπορεί αυτό το κακό κάρμα να ειρηνεύσει τέλεια μέσα σε μια στιγμή»;

Και είπε αυτός: «Ακούγοντας την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα. Ανάμεσα στα αισθανόμενα πλάσματα που έχουν μαζευτεί εδώ, όλοι αυτοί που είχαν πίστη ακούγοντας αυτή την πύλη του Ντάρμα, έχουν λάβει προφητεία για την αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση. Αν τα άτομα αυτά που έχουν κάνει τις πέντε πράξεις του αδιάκοπου κάρμα, ακούσουν έστω την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα, θα εξαντλήσουν τέλεια και ολοκληρωμένα θα εξαγνίσουν το κάρμα των πέντε πράξεων του αδιάκοπου κάρμα, σε μια στιγμή και στην ολότητά του. Για αναρίθμητους εκατοντάδες χιλιάδες μυριάδες εκατομμύρια αιώνες, οι πόρτες για τα κατώτερα πεδία θα κλείσουν. Οι τριάντα δύο πόρτες για τους κόσμους των θεών θα ανοίξουν. Αν έτσι είναι οι ρίζες της αρετής για αυτόν που θα ακούσει έστω ένα τετράστιχο από την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα, τί χρειάζεται να πούμε για αυτόν που θα προσφέρει τιμές με λουλούδια, λιβάνι, άρωμα, γιρλάντες, αρώματα, πούδρες, ράσα, παρασόλια, σημαίες και λάβαρα, και που την τιμά, κάνει ζωγραφιές, προσφορές, με κύμβαλα και μουσικά όργανα και χαίρεται έστω μια φορά, αποδεχόμενος και λέγοντας ‘καλά ειπωμένα. Τέλεια, τέλεια’»;

Τότε ο μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα είπε στον Ευλογημένο:

«Ευλογημένε, γι' αυτόν που θα ενώσει τις παλάμες του και θα κάνει προστερνισμούς όταν θα διδάσκεται η πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα, αυτό, το να ενώσει τις παλάμες του θα παράγει μέγεθος αρετής»;

Ο Ευλογημένος είπε:

«Παιδί της γενεαλογίας, άκουσε. Ακόμη κι αυτοί που έχουν διαπράξει τις πέντε πράξεις αδιάκοπου κάρμα, ή έχουν βάλει άλλους να τις διαπράξουν ή έχουν χαρεί κάνοντάς τις, αν ενώσουν τις παλάμες τους και κάνουν προστερνισμό ακούγοντας έστω και λίγο, όσο ένα τετράστιχο, από την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα, και το κάρμα τους των πέντε πράξεων αδιάκοπου κάρμα τέλεια καθαρθεί όταν θα κάνουν προστερνισμό, τότε Σαρβασσούρα, τί χρειάζεται να πούμε γι' αυτόν που θα ακούσει ολόκληρη την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα και θα την κατανοήσει; Αυτός θα παράγει πολύ περισσότερη αρετή από τον προηγούμενο. Παιδί της γενεαλογίας, θα σου δώσω μια αναλογία για να κατανοηθεί το νόημα της Σανγκάτα σούτρα. Έτσι είναι Σαρβασσούρα: Θα σου δώσω μια αναλογία: Πέντε μεγάλα ποτάμια ξεκινούν ίσια εμπρός από το παλάτι του βασιλιά νάγκα Αναβατάπτα, όπου ο ήλιος δεν ανατέλλει ποτέ. Αν κάποιος θα μπορούσε να μετρήσει τις σταγόνες αυτών των πέντε μεγάλων ποταμών, Σαρβασσούρα, θα μπορούσε να φτάσει σε ένα τέλος του μετρήματος»;

Και είπε: «Ευλογημένε, δεν μπορεί να συμβεί αυτό».

Είπε ο Ευλογημένος:

«Σαρβασσούρα, όμοια, είναι αδύνατο να φτάσεις στο τέλος της ρίζας της αρετής της πύλης του Ντάρμα Σανγκάτα μετρώντας για εκατό αιώνες ή ακόμη για χίλιους αιώνες. Σαρβασσούρα, τί νομίζεις; Αυτός που εξηγεί την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα έστω και για μια στιγμή, δεν αναλαμβάνει δυσκολίες»;

Είπε: «Ευλογημένε, αναλαμβάνει δυσκολίες».

Και είπε ο Ευλογημένος:

«Σαρβασσούρα, αυτός που έχει την δυνατότητα να επεξηγήσει αυτή την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα, αναλαμβάνει πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες απ' αυτόν. Είναι ως εξής: Θα σου δώσω μια αναλογία, μετρώντας τις σταγόνες των πέντε μεγάλων ποταμών που φτάνουν από την λίμνη Αναβατάπτα, δεν είναι δυνατό να φτάσεις σε ένα τέλος».

Είπε αυτός: «Ευλογημένε, τί είναι αυτοί οι πέντε μεγάλοι ποταμοί»;

Ο Ευλογημένος είπε:

«Είναι αυτοί: ο Γάγγης, ο Σίτα, ο Βάκσου, ο Γιάμουνα και ο Τσαντραμπάγκα. Αυτοί είναι οι πέντε μεγάλοι ποταμοί που φτάνουν στον μεγάλο ωκεανό. Ο καθένας από αυτούς τους μεγάλους ποταμούς συνοδεύεται από πεντακόσια ποτάμια. Σαρβασσούρα, αυτοί οι πέντε ποταμοί επίσης έρχονται από τον ουρανό με χίλια ποτάμια ο καθένας, και με αυτούς ικανοποιούνται όλα τα όντα».

Και είπε αυτός: «Ποιοί είναι οι χίλιοι που τους συνοδεύουν»;

Και απάντησε ο Ευλογημένος:

«Ο Σούνταρι συνοδεύεται από χίλιους, ο Σάμκα συνοδεύεται από χίλιους, ο Βαχάντι συνοδεύεται από χίλιους, ο Τσιτρασένα συνοδεύεται από χίλιους και ο Νταρμαβρίτι συνοδεύεται από χίλιους. Σαρβασσούρα, αυτοί οι μεγάλοι ποταμοί κατέχουν ο καθένας από χίλιους ποταμούς να τους συνοδεύουν. Αφήνουν ένα ρεύμα βροχής να πέσει στον πλανήτη Γη. Σαρβασσούρα, απελευθερώνουν ρεύματα από σταγόνες βροχής από καιρό σε καιρό και αυτό δημιουργεί τα λουλούδια, τους καρπούς και τις σοδειές. Όταν τα ρεύματα της βροχής απελευθερώνονται στον πλανήτη Γη, παράγεται το νερό. Με το νερό που παράγεται, οι αγροί και οι κήποι ποτίζονται και ευτυχούν. Σαρβασσούρα, είναι ως εξής: Για να δώσω μια αναλογία, ο κύριος των ζωντανών πλασμάτων κάνει όλο τον πλανήτη Γη ευτυχισμένο. Όμοια, Σαρβασσούρα, αυτή η πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα εξηγείται στον πλανήτη Γη για το όφελος τόσων πλασμάτων και για την ευτυχία τόσων πλασμάτων. Το εύρος της ζωής των πλασμάτων δεν είναι σαν το εύρος της ζωής των θεών στον ουρανό των Τριάντα Τριών. Αν ρωτούσες ποιοί είναι οι θεοί των Τριάντα Τριών, Σαρβασσούρα, είναι αυτοί που κατοικούν εκεί που βρίσκεται ο Ίντρα, ο κύριος των θεών, εκεί λέγεται ουρανός των Τριάντα Τριών.

Σαρβασσούρα, υπάρχουν επίσης αισθανόμενα πλάσματα που έχουν ορθό λόγο και που είναι αδύνατο να μετρήσεις μια αναλογία για το μέγεθος της αρετής τους. Υπάρχουν και αισθανόμενα πλάσματα που έχουν κακό λόγο και που είναι αδύνατο να κάνεις την αναλογία για τις επαναγεννήσεις τους στις κολάσεις και στον κόσμο των ζώων. Αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα που θα βιώσουν τα δεινά των κολάσεων, των ζώων και των πρέτα, δεν έχουν καταφύγιο. Οι ελπίδες τους έχουν χαθεί και θρηνούν και πέφτουν στις κολάσεις. Θα πρέπει να τους δεις σαν να βρίσκονται υπό την επήρεια μη ενάρετων φίλων. Και αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα που έχουν ορθό λόγο και που το μέγεθος της αρετής τους είναι αδύνατο να μετρηθεί, θα πρέπει να τους δεις σαν να βρίσκονται υπό την επήρεια ενάρετων φίλων. Όταν κάποιος δει έναν ενάρετο φίλο, βλέπει έναν Νικητή. Όταν κάποιος δει έναν Νικητή, όλα τα ρύπη του εξαγνίζονται. Όταν ο κύριος των πλασμάτων δημιουργεί χαρά στην Γη, θα είναι αδύνατο να μετρήσεις μια αναλογία για την ευτυχία των αισθανόμενων πλασμάτων στη Γη.

Σαρβασσούρα, όμοια, αυτή η πύλη του Ντάρμα η Σανγκάτα, έχει τις λειτουργίες ενός Βούδδα για τα αισθανόμενα πλάσματα στον πλανήτη Γη. Όποιος δεν έχει ακούσει την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα δεν μπορεί να φτάσει τελείως στη φώτιση, στην αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση. Δεν μπορεί να γυρίσει τον τροχό του Ντάρμα. Δεν μπορεί να χτυπήσει το κύμβαλο του Ντάρμα. Δεν μπορεί να καθίσει στον θρόνο με τα λιοντάρια του Ντάρμα. Δεν μπορεί να εισέλθει στη σφαίρα της Νιρβάνα. Δεν μπορούν να λάμψει με αναρίθμητες φωτεινές αχτίδες. Σαρβασσούρα, όμοια, κι αυτοί που δεν έχουν ακούσει αυτή την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα, είναι αδύνατο να καθίσουν μέσα στην καρδιά της φώτισης».

Και ο Σαρβασσούρα είπε:

«Ευλογημένε, μπορώ να σε ρωτήσω για ένα συγκεκριμένο θαύμα; Μπορώ, Σουγκάτα, να σε ρωτήσω για ένα συγκεκριμένο θαύμα»;

Ο Ευλογημένος είπε: «Σαρβασσούρα, ρώτησε ό,τι επιθυμείς και θα σου ξεκαθαρίσω τις αμφιβολίες σου».

Και είπε:

«Ποιός ήταν αυτός ο άγιος που απελευθέρωσε αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα από το κάρμα των πράξεων του αδιάκοπου κάρμα και τα τοποθέτησε ένα προς ένα στο επίπεδο αυτού που δεν θα ξεστρατίσει ποτέ»;

Και είπε αυτός:  

«Ο λόγος των Βουδδών είναι βαθύς.

Άκουσε Σαρβασσούρα:

Η Σανγκάτα σούτρα είναι ο δάσκαλος

που εκδηλώνεται με τη μορφή ενός αγίου.

Η Σανγκάτα εκδηλώνει, από καλοσύνη,

ακόμη και σώματα Βουδδών.

Όσοι είναι οι κόκκοι της άμμου που έχει ο Γάγγης,

με τόσες μορφές διδάσκει.

Διδάσκει με τη μορφή ενός Βούδδα.

Διδάσκει ακόμη την ουσία του Ντάρμα.

Για όποιον επιθυμεί να δει έναν Βούδδα,

η Σανγκάτα είναι ισάξια με έναν Βούδδα.

Όπου βρίσκεται η Σανγκάτα,

εκεί πάντα βρίσκεται ένας Βούδδας».

 

Και συνέχισε ο Ευλογημένος:

«Παιδί της γενεαλογίας, άκουσε. Σαρβασσούρα, πολύ καιρό πριν, ενενήντα εννέα αναρίθμητους αιώνες πριν, γεννήθηκαν δώδεκα εκατομμύρια Βούδδες. Όταν γεννήθηκε ο Νικητής Ρατνόταμα, ήμουν γενναιόδωρος και τίμησα δώδεκα εκατομμύρια Βούδδες με το όνομα Τσάντρα. Τους πρόσφερα φαγητό, ποτό, άρωμα, γιρλάντες, κολώνιες, ό,τι τους ευχαριστούσε, γεύματα καλά και ό,τι χρειάζεται για την άνεσή τους. Κι έχοντας προσφέρει αυτά, θυμάμαι ότι έλαβα εκεί μια προφητεία για την αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση.

Σαρβασσούρα, θυμάμαι ότι εκεί γεννήθηκαν δεκαοκτώ εκατομμύρια Βούδδες με το όνομα Ρατναβαμπάσα. Τότε επίσης, όντας γενναιόδωρος, τίμησα δεκαοκτώ εκατομμύρια Νικητές με το όνομα Γκαρμπασένα με άρωμα, γιρλάντες, κολώνιες, κοσμήματα και στολίδια όπως έπρεπε στον καθένα και έχοντας προσφέρει αυτά έλαβα και εκεί μια προφητεία για την αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση.

Σαρβασσούρα, θυμάμαι είκοσι εκατομμύρια Βούδδες και ο καθένας από αυτούς τους Νικητές, τους Αρχάτ, τους τέλειους και ολοκληρωμένους Βούδδες λεγόταν Σικισάμπαβα.

Σαρβασσούρα, θυμάμαι είκοσι εκατομμύρια Βούδδες και ο καθένας από αυτούς τους Νικητές, τους Αρχάτ, τους τέλειους και ολοκληρωμένους Βούδδες λέγονταν Κασυάπα. Τότε επίσης, όντας γενναιόδωρος, τίμησα τους Νικητές με άρωμα, γιρλάντες και κολώνιες και τότε πρόσφερα τις υπηρεσίες με αυτό τον τρόπο που πρέπει να προσφέρονται οι υπηρεσίες τιμητικά στους Νικητές. Και εκεί επίσης έλαβα την προφητεία της αξεπέραστης, τέλειας και ολοκληρωμένης φώτισης.

Σαρβασσούρα, τότε γεννήθηκαν δεκαέξι εκατομμύρια Βούδδες που λέγονταν Βίμαλαπραμπάσα και τότε εγώ ήμουν πλούσιος οικογενειάρχης με μεγάλο πλούτο και αποχτήματα. Έχοντας αφήσει όλα μου τα αποχτήματα, πρόσφερα υπηρεσία στους δεκαέξι εκατομμύρα Βούδδες με προσφορές με μαξιλάρια, υφάσματα, αρώματα, γιρλάντες, κολώνιες και κουβέρτες, όπως θα έπρεπε να προσφέρονται οι τιμητικές υπηρεσίες στους Νικητές. Και τότε, εκείνη τη στιγμή έλαβα την προφητεία της αξεπέραστης, τέλειας και ολοκληρωμένης φώτισης. Και αυτό το θυμάμαι, αλλά η ακριβής ώρα της προφητείας δεν είχε ακόμη φτάσει.

Σαρβασσούρα, άκουσε. Ενενήντα πέντε εκατομμύρια Βούδδες γεννήθηκαν στον κόσμο και ο καθένας από αυτούς τους Νικητές, Αρχάτ, τέλειους και ολοκληρωμένους Βούδδες λέγονταν Σακυαμούνι. Τότε, εγώ ήμουν ένας δίκαιος βασιλιάς του Ντάρμα και τίμησα αυτούς τους ενενήντα πέντε εκατομμύρια Νικητές που λέγονταν Σακυαμούνι με αρώματα, γιρλάντες, κολώνιες, μαξιλάρια, υφάσματα, λιβάνι, σημαίες και λάβαρα. Και τότε, εκείνη τη στιγμή, έλαβα την προφητεία της αξεπέραστης, τέλειας και ολοκληρωμένης φώτισης. Το θυμάμαι αυτό.

Σαρβασσούρα, τότε γεννήθηκαν στον κόσμο ενενήντα εκατομμύρια Νικητές, Αρχάτ, τέλειοι και ολοκληρωμένοι Βούδδες που λέγονταν Κρακατσούντα και τότε εγώ ήμουν ένας πλούσιος νέος βραχμάνος, με πολύ πλούτο και αποχτήματα. Έχοντας αφήσει τα αποχτήματά μου, τίμησα όλους αυτούς τους Νικητές με αρώματα, γιρλάντες, κολώνιες, μαξιλάρια και υφάσματα. Και έχοντας προσφέρει υπηρεσία σε αυτούς τους Νικητές όπως έπρεπε στον καθένα ξεχωριστά, εκείνη τη στιγμή έλαβα την προφητεία της αξεπέραστης, τέλειας και ολοκληρωμένης φώτισης. Και αυτό το θυμάμαι αλλά δεν είχε ακόμη φτάσει ακόμη η ακριβής ώρα της προφητείας.

Σαρβασσούρα, τότε γεννήθηκαν στον κόσμο δεκαοκτώ εκατομμύρια Νικητές, Αρχάτ, τέλειοι και ολοκληρωμένοι Βούδδες που λέγονταν Κάνακαμουνι και τότε εγώ ήμουν γενναιόδωρος. Τίμησα όλους τους Νικητές, Αρχάτ, τέλειους και ολοκληρωμένους Βούδδες με άρωμα, γιρλάντες, κολώνιες, μαξιλάρια, ρούχα και στολίδια. Τους πρόσφερα υπηρεσία με τον τρόπο που πρέπει να προσφέρονται οι υπηρεσίες στους Νικητές και τότε εκείνη τη στιγμή θυμάμαι ότι έλαβα την προφητεία της αξεπέραστης, τέλειας και ολοκληρωμένης φώτισης. Αλλά δεν είχε ακόμη φτάσει στον ακριβή χρόνο της προφητείας.

Σαρβασσούρα, στον κόσμο γεννήθηκαν δεκατρία εκατομμύρια Βούδδες και ο καθένας από αυτούς και όλοι οι Νικητές, οι Αρχάτ, οι τέλειοι και ολοκληρωμένοι Βούδδες λέγονταν Αβαμπάσα-σρι. Τίμησα αυτούς τους Νικητές, τους Αρχάτ, τέλειους και ολοκληρωμένους Βούδδες με μαξιλάρια, υφάσματα, άρωμα, γιρλάντες, κολώνιες, κουβέρτες και στολίδια. Τους πρόσφερα υπηρεσία με τον τρόπο που θα πρέπει να προσφέρεται η υπηρεσία στους Νικητές. Αυτοί οι Νικητές επίσης εξήγησαν διάφορα σχόλια στο Ντάρμα για να βεβαιώσουν τα νοήματά του και την πειθαρχία και τότε, αυτή τη στιγμή έλαβα την προφητεία για την αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση. Και αυτό το θυμάμαι, αλλά η ώρα της προφητείας δεν είχε ακόμη φτάσει.

Σαρβασσούρα, γεννήθηκαν στον κόσμο είκοσι πέντε εκατομμύρια Νικητές, Αρχάτ, τέλειοι και ολοκληρωμένοι Βούδδες με το όνομα Πούσυα. Τότε εγώ ήμουν μοναχός και τίμησα τους Νικητές. Όπως ο Ανάντα μου προσφέρει τώρα υπηρεσία, έτσι και εγώ πρόσφερα υπηρεσία σε αυτούς τους Νικητές, και εκεί έλαβα την προφητεία της αξεπέραστης, τέλειας και ολοκληρωμένης φώτισης. Το θυμάμαι αυτό αλλά η ώρα της προφητείας δεν είχε ακόμη φτάσει.

Σαρβασσούρα, γεννήθηκαν στον κόσμο δώδεκα εκατομμύρια Νικητές, Αρχάτ, τέλειοι και ολοκληρωμένοι Βούδδες με το όνομα Βιπάσυν. Τίμησα αυτούς τους Νικητές με μαξιλάρια, υφάσματα, άρωμα, γιρλάντες και κολώνιες. Τους πρόσφερα υπηρεσία με τον τρόπο που πρέπει να προσφέρεται η υπηρεσία στους Νικητές. Τότε, εκείνη τη στιγμή όντας μοναχός, εκεί ακριβώς, θυμάμαι ότι έλαβα την προφητεία της αξεπέραστης, τέλειας και ολοκληρωμένης φώτισης. Λίγο μετά, ο τελευταίος Βιπάσυν που γεννήθηκε εξήγησε την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα και ήξερα ότι, τότε και εκείνη τη στιγμή, μια βροχή από επτά πολύτιμα συστατικά έπεσε στον πλανήτη Γη. Και τότε, δεν υπήρχε πια φτώχεια στα αισθανόμενα πλάσματα. Την στιγμή εκείνη έλαβα την προφητεία της αξεπέραστης, τέλειας και ολοκληρωμένης φώτισης. Και μετά από αυτό, για μια μεγάλη περίοδο χρόνου, δεν έλαβα προφητεία».

Και είπε αυτός: «Ποιός ήταν ο χρόνος; Ποιό ήταν το μέτρο»;

Είπε ο Ευλογημένος:

«Σαρβασσούρα, άκουσε. Έναν αναρίθμητο αιώνα μετά από αυτό, ο Νικητής, ο Αρχάτ, ο Τέλειος και Ολοκληρωμένος Βούδδας Ντιπάμκαρα γεννήθηκε στον κόσμο. Τότε, εκείνη τη στιγμή, εγώ ήμουν ένας νέος βραχμάνος με το όνομα Μέγκ'α. Τότε, όταν ο Νικητής Ντιπάμκαρα γεννήθηκε στον κόσμο, εγώ έκανα άσκηση στην αγαμία με τη μορφή ενός βραχμάνου νέου. Όταν είδα τον Νικητή Ντιπάμκαρα, ράντισα επτά λουλούδια ούτπαλα και τα αφιέρωσα στην αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση. Και αυτός ο Νικητής μου προφήτεψε: ‘Νέε βραχμάνε, στο μέλλον, σε έναν αναρίθμητο αιώνα, σε αυτό τον κόσμο, θα γίνεις ο Νικητής, ο Αρχάτ, ο τέλειος και ολοκληρωμένος Βούδδας με το όνομα Σακυαμούνι’.

Μετά από αυτό, Σαρβασσούρα, κάθισα στο διάστημα, ψηλά, σε ύψος δώδεκα δέντρων παλμύρα, και έφτασα στην κατάσταση της αυτοσυγκέντρωσης σκεπτόμενος τα φαινόμενα δίχως γέννηση. Σαν να ήταν εχθές, ή σήμερα, θυμάμαι όλες αυτές τις ρίζες αρετής από τότε που ασκούσα την αγαμία για αναρίθμητους αιώνες και στολίστηκα με αυτές τις τελειότητες. Κι ακόμα, Σαρβασσούρα, εδραίωσα εκατοντάδες χιλιάδες μυριάδες εκατομμύρια αισθανόμενα πλάσματα, το καθένα ξεχωριστά, στο ενάρετο Ντάρμα. Έτσι, Σαρβασσούρα, τώρα, έχοντας εκδηλωθεί ως τέλεια φωτισμένος στην αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση, τί χρειάζεται να ευχηθώ για να ωφελήσω όλα τα αισθανόμενα πλάσματα; Σαρβασσούρα, διδάσκω το Ντάρμα με πολλούς τρόπους για τα αισθανόμενα πλάσματα.

Όποια και αν είναι η μορφή με την οποία θα δαμαστούν, διδάσκω το Ντάρμα σε αυτή τη μορφή. Στον κόσμο των θεών, διδάσκω το Ντάρμα με τη μορφή θεού. Στη γη των νάγκα διδάσκω το Ντάρμα με τη μορφή ενός νάγκα. Στη γη των γιάκσα διδάσκω το Ντάρμα με τη μορφή ενός γιάκσα. Στη γη των πρέτα, διδάσκω το Ντάρμα με τη μορφή ενός πρέτα. Στον κόσμο των ανθρώπων, διδάσκω το Ντάρμα με τη μορφή ανθρώπου. Σε αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα που πρέπει να δαμαστούν από έναν Βούδδα, διδάσκω το Ντάρμα με τη μορφή ενός Βούδδα. Σε αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα που πρέπει να δαμαστούν από έναν μποντισάτβα, διδάσκω το Ντάρμα με τη μορφή ενός μποντισάτβα. Με οποιαδήποτε μορφή κι αν πρέπει να δαμαστούν τα αισθανόμενα πλάσματα, με αυτή τη μορφή διδάσκω το Ντάρμα.

Έτσι, Σαρβασσούρα, διδάσκω με πολλούς τρόπους το Ντάρμα στα αισθανόμενα πλάσματα. Αν κάποιος αναρωτιέται γιατί γίνεται αυτό, Σαρβασσούρα, γίνεται επειδή όπως τα αισθανόμενα πλάσματα ακούνε το Ντάρμα με πολλούς τρόπους, έτσι θα φτιάξουν αυτά τα ειλικρινή αισθανόμενα πλάσματα ρίζες αρετής με πολλούς τρόπους: Θα ασκήσουν πράξεις γενναιοδωρίας. Θα δημιουργήσουν αρετή. Θα μείνουν άϋπνα για το όφελός τους. Θα διαλογιστούν στην επίγνωση του θανάτου. Θα κάνουν κι αυτά πράξεις αρετής σαν αυτές που πρέπει να γίνουν. Εξ αιτίας του ότι έχουν ακούσει το Ντάρμα, θα θυμηθούν τις προηγούμενες ρίζες της αρετής. Αυτό θα γίνει μακροπρόθεσμα, για την ωφέλεια θεών και ανθρώπων.

Σαρβασσούρα, αφού αυτά έτσι έχουν, μόλις ακουστεί η πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα, οι καλές ποιότητες και τα οφέλη με τον τρόπο αυτό θα είναι απέραντα».

Τότε, τα αισθανόμενα όντα μίλησαν μεταξύ τους και είπαν: «Θα πρέπει να υπάρχει και κάτι άλλο που αν το κάνει κάποιος και αφού το συσσωρεύσει, θα εκδηλωθεί τέλεια φωτισμένος στην αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση και το αποτέλεσμα του ενάρετου Ντάρμα, του να επιθυμεί να ωφελήσει όλα τα όντα, θα ωριμάσει».

«Αυτοί που εμπιστεύονται το Ντάρμα θα πουν: ‘Υπάρχει ένα Ντάρμα που είναι σε απόλυτη συμφωνία με τα πράγματα ως έχουν’. Η μεγάλη ωρίμανση της αρετής τους θα είναι η αξεπέραστη ευτυχία του ντάρμα. Σε ό,τι αφορά αυτούς που βρίσκονται σε άγνοια, τα ανόητα αισθανόμενα πλάσματα που λένε ότι δεν υπάρχει ντάρμα και ότι δεν υπάρχει η κατάσταση πέρα από τα Ντάρμα, το αποτέλεσμα της μεγάλης τους ωρίμανσης θα είναι οι κακές επαναγεννήσεις. Ξανά και ξανά θα στοχεύουν σε κακές επαναγεννήσεις. Για οκτώ αιώνες θα βιώνουν τα δεινά των κολάσεων. Για δώδεκα αιώνες θα βιώνουν τα δεινά της γης των πρέτα. Για δεκαέξι αιώνες θα γεννιούνται ανάμεσα στους ασούρα. Για εννέα χιλιάδες αιώνες θα γεννιούνται ανάμεσα στα βλαβερά μπούτα και πισσάκα. Για δεκατέσσερις χιλιάδες αιώνες θα ζουν χωρίς γλώσσα. Για δεκαέξι χιλιάδες αιώνες θα πεθαίνουν στη μήτρα της μητέρας τους. Για δώδεκα χιλιάδες αιώνες θα γίνονται στρογγυλά εξογκώματα της σάρκας. Για έντεκα χιλιάδες αιώνες θα γεννιούνται τυφλοί και θα βιώνουν ταλαιπωρία στις αισθήσεις και οι γονείς τους θα σκέφτονται: 'Χωρίς νόημα ταλαιπωρούμαστε. Η γέννηση του γιου μας είναι χωρίς νόημα. Το ότι τον κράτησα στη μήτρα μου για εννέα μήνες, είναι χωρίς νόημα'. Και θα βιώνουν την αίσθηση του κρύου και της ζέστης. Επίσης θα βιώνουν τα δεινά της πείνας και της δίψας με ένταση. Θα βιώνουν πολλά δεινά σε αυτή τη ζωή ακόμα. Και αν και οι γονείς θα έχουν έναν γιο μέσα στο σπίτι, δεν θα υπάρχει χαρά, ενώ οι ελπίδες των γονιών θα είναι τελείως χαμένες.

Σαρβασσούρα, με τον τρόπο αυτό, τα αισθανόμενα πλάσματα που εγκαταλείπουν το άγιο Ντάρμα έχουν προορισμό τους τις κολάσεις και τις επαναγεννήσεις ως ζώα. Τη στιγμή του θανάτου τους θα τους διαπεράσουν μεγάλοι πόνοι αγωνίας. Σαρβασσούρα, αυτοί που λένε: 'Το Ντάρμα υπάρχει – υπάρχουν αυτοί που πηγαίνουν πέρα από τα Ντάρμα', θα γεννηθούν στον βορρά στο Ούταρακουρου για δώδεκα αιώνες εξ αιτίας της ρίζας της αρετής τους. Για είκοσι πέντε αιώνες θα γεννιούνται με τύχη ισάξια με αυτή των θεών στον ουρανό των Τριάντα Τριών. Όταν θα πεθαίνουν και θα φεύγουν από τον ουρανό των Τριάντα Τριών, θα γεννιούνται στο βορρά στο Ούταρακουρου. Δεν θα γεννιούνται από μήτρα μητέρας. Θα δουν εκατό χιλιάδες κοσμικά συστήματα και όλα θα λέγονται Σουκαβάτι. Θα δουν όλα τα βουδδικά πεδία επίσης. Κι αφού τα δουν, θα διαμείνουν εκεί. Θα φωτιστούν στηντέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση, ακριβώς εκεί.

Σαρβασσούρα, έτσι η πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα έχει πράγματι μεγάλη δύναμη. Αυτοί που ο νους τους έχει εμπνευστεί με πίστη σε αυτήν, ποτέ δεν θα συναντήσουν τη στιγμή του θανάτου δίχως να έχουν απελευθερώσει τους φόβους τους. Επίσης θα στολιστούν με τέλεια αγνό ήθος.

Σαρβασσούρα, υπάρχουν μερικά αισθανόμενα πλάσματα που λένε: 'Ο Νικητής απελευθερώνει πολλά αισθανόμενα πλάσματα, μέρα και νύχτα, και ακόμη το βασίλειο των πλασμάτων δεν έχει εξαντληθεί. Πολλοί κάνουν προσευχές για τη φώτιση. Πολλοί γεννιούνται στους κόσμους υψηλότερων επαναγεννήσεων. Πολλοί φτάνουν στη νιρβάνα. Οπότε, γιατί δεν έχει εξαντληθεί ακόμα το βασίλειο των αισθανόμενων πλασμάτων»;

Οι αιρετικοί ασκητές των άλλων παραδόσεων, οι περιπλανώμενοι επαίτες και οι γυμνοί ασκητές, σκέφτηκαν έτσι: 'Ας πάμε να αμφισβητήσουμε τον μοναχό Γκαοτάμα'. Τότε, ογδόντα τέσσερις χιλιάδες βραχμάνοι, αιρετικοί ασκητές άλλων παραδόσεων και περιπλανώμενοι επαίτες και πολλές εκατοντάδες γυμνοί ασκητές έφτασα εκεί στη Ρατζαγκρίχα. Τότε, εκείνη τη στιγμή, ο Ευλογημένος χαμογέλασε.

Ο μποντισάτβα τότε, το μεγάλο Όν Μαιτρέγια, σηκώθηκε από τη θέση του, έβαλε το ράσο του πάνω από τον ώμο, γονάτισε στο δεξί του γόνατο και υποκλίθηκε με τις παλάμες ενωμένες στον Ευλογημένο. Και του απευθύνθηκε ως εξής: «Ευλογημένε, αφού οι Νικητές, οι Αρχάτ, οι τέλειοι και ολοκληρωμένοι Βούδδες δεν χαμογελούν χωρίς αιτία και χωρίς συνθήκη, ποιά είναι η αιτία για το χαμόγελό σου και ποιά η συνθήκη»;

Και ο Ευλογημένος είπε: «Παιδί της γενεαλογίας, άκουσε. Σήμερα, μια μεγάλη σύναξη θα εμφανιστεί εδώ στη Ρατζαγκρίχα».

«Ευλογημένε, ποιοί θα έρθουν; Θεοί, νάγκα, γιάκσα ή άνθρωποι, ή μη ανθρώπινα όντα»;

Ο Ευλογημένος είπε: «Μαιτρέγια, σήμερα, θεοί, νάγκα, γιάκσα, άνθρωποι και μη ανθρώπινα όντα θα έρθουν εδώ. Ογδόντα τέσσερις χιλιάδες βραχμάνοι θα έρθουν επίσης εδώ. Εννέα χιλιάδες εκατομμύρια αιρετικοί ασκητές, περιπλανώμενοι επαίτες και γυμνοί ασκητές θα έρθουν και θα με αμφισβητήσουν. Θα διδάξω το Ντάρμα για ειρηνεύσω τις αμφιβολίες όλων τους. Οι βραχμάνοι θα καλλιεργήσουν τη σκέψη της αξεπέραστης, τέλειας και ολοκληρωμένης φώτισης. Οι εννέα χιλιάδες εκατομμύρια αιρετικοί ασκητές, οι περιπλανώμενοι επαίτες και οι γυμνοί ασκητές θα φτάσουν όλοι στο αποτέλεσμα του μονοπατιού. Δεκαοκτώ χιλιάδες εκατομμύρια βασιλιάδες νάγκα θα έρθουν και θα ακούσουν από εμένα το Ντάρμα. Αφού το ακούσουν, θα καλλιεργήσουν τη σκέψη για την αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση. Εξήντα χιλιάδες εκατομμύρια παιδιά των θεών των καθαρών πεδίων θα έρθουν. Τριάντα χιλιάδες εκατομμύρια διεφθαρμένοι μάρα με τις ακολουθίες τους θα έρθουν. Δώδεκα χιλιάδες εκατομμύρια βασιλιάδες των ασούρα θα έρθουν. Βασιλιάδες, πεντακόσιοι στον αριθμό, μαζί με τις ακολουθίες τους θα έρθουν να ακούσουν το Ντάρμα. Κι αφού ακούσουν το Ντάρμα από εμένα, όλοι θα καλλιεργήσουν τη σκέψη της αξεπέραστης, τέλειας και ολοκληρωμένης φώτισης».

Τότε, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μαιτρέγια έκανε προστερνισμό με το κεφάλι στα πόδια του Ευλογημένου και αφού έκανε τρεις γύρους γύρω από τον Ευλογημένο, εξαφανίστηκε από εκείνο το σημείο.

Τότε, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα σηκώθηκε από τη θέση του, έβαλε το ράσο του πάνω από τον ώμο, γονάτισε στο δεξί του γόνατο, ένωσε τις παλάμες του  και γονάτισε μπροστά στον Ευλογημένο. Και του είπε: «Ευλογημένε, ποιά είναι τα ονόματα αυτών των βασιλιάδων, των πεντακοσίων στον αριθμό»;

Ο Ευλογημένος είπε: «Σαρβασσούρα άκουσε. Είναι ο βασιλιάς που λέγεται Νάντα, ο βασιλιάς που λέγεται Ουπανάντα, ο βασιλιάς που λέγεται Τζινάρσαμπα, ο βασιλιάς που λέγεται Μπραχμασένα, ο βασιλιάς που λέγεται Μπραχμαγκόσα, ο βασιλιάς που λέγται Σουντάρσανα, ο βασιλιάς που λέγετα Πριγιασένα, ο βασιλιάς που λέγεται Νταντασένα, ο βασιλιάς που λέγεται Μπιμπισάρα, ο βασιλιάς που λέγεται Πρασένατζιτ και ο βασιλιάς που λέγεται Βιρουντάκα. Είναι αυτοί και οι υπόλοιποι βασιλιάδες, πεντακόσιοι τον αριθμό και ο καθένας τους έχει εκατό χιλιάδες ακόλουθους. Με εξαίρεση τον Βιρουντάκα, ο καθένας τους και όλοι έχουν μπει στο δρόμο για την αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση. Τριάντα χιλιάδες εκατομμύρια μποντισάτβα έρχονται από τα ανατολικά. Πενήντα χιλιάδες εκατομμύρια μποντισάτβα έρχονται από τα νότια. Εξήντα χιλιάδες εκατομμύρια μποντισάτβα έρχονται από τα δυτικά. Ογδόντα χιλιάδες εκατομμύρια μποντισάτβα έρχονται από τα βόρεια. Ενενήντα χιλιάδες εκατομμύρια μποντισάτβα έρχονται από το ναδίρ. Εκατό χιλιάδες εκατομμύρια μποντισάτβα έρχονται από το ναδίρ και ο καθένας τους και όλοι βρίσκονται στα δέκα επίπεδα».

Τότε, για να δουν τον Ευλογημένο, όλοι αυτοί οι μποντισάτβα ήρθαν στην Ρατζαγκρίχα, όπου βρισκόταν ο Ευλογημένος. Και όλοι αυτοί οι μποντισάτβα, ο καθένας τους και όλοι ήταν στο δρόμο για την αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση.

Τότε ο Ευλογημένος είπε στον μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα: «Σαρβασσούρα, πήγαινε στα κοσμικά συστήματα των δέκα κατευθύνσεων και πες σε όλους τους μποντισάτβα: 'Σήμερα, στην μεγάλη πόλη της Ρατζαγκρίχα, ο Νικητής διδάσκει το Ντάρμα. Όλοι οι κάτοικοι των κοσμικών σας συστημάτων στις δέκα κατευθύνσεις, ενώστε τα χέρια σας και υποκλιθείτε σεβαστικά'. Πες το αυτό και αμέσως μόλις τους κάνεις να το καταλάβουν, έλα πάλι πίσω αμέσως για να ακούσεις το Ντάρμα».

Αμέσως ο μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα σηκώθηκε από τη θέση του, έκανε προστερνισμό με το κεφάλι του στα πόδια του Ευλογημένου, έκανε τρεις γύρους γύρω από τον Ευλογημένο και εξαφανίστηκε με τις υπερφυσικές του δυνάμεις. Τότε, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα πήγε στα κοσμικά συστήματα των δέκα κατευθύνσεων και έδωσε οδηγίες στους μποντισάτβα: «Σήμερα, στη μεγάλη πόλη Ρατζαγκρίχα, ο Νικητής διδάσκει το Ντάρμα. Πρέπει να απαντήσετε 'τέλεια' γι' αυτό και σύμφωνα με αυτό, αυτή την ημέρα, θα λάβετε ώφελος και θα φτάσετε σε μεγάλη ευλογία».

Αφού πήγε στα κοσμικά συστήματα των δέκα κατευθύνσεων, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα, τίμησε όλους τους Βούδδες και ενημέρωσε όλους τους μποντισάτβα. Και σε χρόνο τόσο, όσο για παράδειγμα ένας δυνατός άντρας χρειάζεται για να χτυπήσει τα δάχτυλά του, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα έφτασε στην μεγάλη πόλη της Ρατζαγκρίχα όπου βρισκόταν ο Ευλογημένος, και στάθηκε μπροστά στον Ευλογημένο.

Τότε, οι βραχμάνοι, οι αιρετικοί ασκητές άλλων παραδόσεων, οι περιπλανώμενοι επαίτες και οι γυμνοί ασκητές, μαζεύτηκαν κι αυτοί. Οι θεοί, οι νάγκα, οι γιάκσα, πολλά ανθρώπινα όντα, οι βασιλιάδες -πεντακόσιοι στον αριθμό, μαζί με τους ακόλουθούς τους και τριάντα τρία εκατομμύρια διεφθαρμένοι μάρα, μαζί με τους ακόλουθούς τους, επίσης μαζεύτηκαν εκεί.

Και τότε, εκείνη τη στιγμή, η μεγάλη πόλη της Ρατζαγκρίχα σείστηκε. Μια βροχή από ουράνια σκόνη σανδαλόξυλου έπεσε στα κοσμικά συστήματα στις δέκα κατευθύνσεις και μια βροχή από ουράνια λουλούδια έπεσε και παρέμεινε σε ένα ψηλό πύργο παλατιού στην κορυφή του κεφαλιού του Ευλογημένου. Επίσης τότε, ο Ίντρα, ο κύριος των θεών, σήκωσε τον κεραυνό του μπροστά στον Νικητή. Τότε, εκείνη τη στιγμή, από τις τέσσερις κατευθύνσεις, τέσσερις δυνατοί άνεμοι στροβίλισαν τη γη. Και αφού σηκώθηκαν, σήκωσαν όλα τα πεταμένα, τα σκουπίδια και τις σκόνες από τη μεγάλη πόλη της Ρατζαγκρίχα. Μια βροχή από αρωματικό νερό έβρεξε στα κοσμικά συστήματα των δέκα κατευθύνσεων. Μια βροχή από άνθη ούτπαλα, λωτούς, κούμουντα και λευκούς λωτούς έπεσε στα κοσμικά συστήματα των δέκα κατευθύνσεων και όλα έμειναν σαν κουρτίνες από άνθη πάνω από τα κεφάλια των αισθανόμενων πλασμάτων. Ογδόντα τέσσερις χιλιάδες πυργωτά παλάτια έμειναν ακίνητα στο διάστημα πάνω από την κορυφή του κεφαλιού του Νικητή. Μέσα στα ογδόντα τέσσερις χιλιάδες πυργωτά παλάτια υψώθηκαν ογδόντα τέσσερις χιλιάδες θρόνοι από τα επτά πολύτιμα συστατικά. Σε όλους τους θρόνους, Νικητές κάθονταν και δίδασκαν το Ντάρμα. Τότε, αυτός ο γαλαξίας του ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων, σείστηκε με έξι τρόπους.

Τότε, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα ένωσε τις παλάμες του, γονάτισε εμπρός στον Ευλογημένο και του είεπ: «Ευλογημένε, ποιά είναι η αιτία και η συνθήκη για την εκδήλωση τέτοιων υπερφυσικών εκδηλώσεων εδώ, στην μεγάλη πόλη της Ρατζαγκρίχα»;

Και ο Ευλογημένος είπε: «Είναι ως εξής: Για να σου δώσω μια αναλογία, ένας βασιλιάς ήρθε στη σκέψη ενός ανθρώπου ασταθούς, άγριου, γεμάτου προσκόλληση στον εαυτό του, γεμάτου από εγωιστική προσκόλληση στα πράγματά του και επίσης χτυπημένου από τη φτώχεια. Αυτός ο άνθρωπος πήγε στην πύλη του βασιλιά. Μόλις έφτασε εκεί, με επιμομή ήθελε να μπει μέσα στο παλάτι του βασιλιά. Οι υπουργοί και οι ακόλουθοι του βασιλιά τον έδιωξαν και τον χτύπησαν με πολλούς τρόπους. Τότε, εκείνη την ώρα και στιγμή, ο βασιλιάς άκουσε ότι ο πάμφτωχος άνθρωπος με επιμονή ήθελε να μπει μέσα και σκέφτηκε: 'χωρίς αμφιβολία κάποιος θέλει να με σκοτώσει'. Και αφού σκέφτηκε έτσι, ο βασιλιάς θύμωσε και είπε στους ακόλουθούς του: 'Πάρτε αυτό τον άνθρωπο σε ένα απομακρυσμένο βουνό και σκοτώστε τον. Σκοτώστε τους υπηρέτες του, τους γονείς του, τα παιδιά του, τους σκλάβους και τις σκλάβες του και τους εργάτες του'. Αφού έδωσε αυτές τις οδηγίες, σκοτώθηκαν όλοι αυτοί και τότε οι φίλοι και οι συγγενείς του ένοιωσαν αβάσταχτους πόνους αγωνίας. Με τον ίδιο τρόπο επίσης, αμέσως μόλις ο Νικητής, ο Αρχάτ, ο Τέλειος και Πραγματωμένος Βούδδας εξηγεί το Ντάρμα, όμοια σαν αυτό τον άγνωμο άνθρωπο, οι ανώριμοι συνήθεις άνθρωποι με σεβασμό στο Νικητή, γραπώνονται από την μορφή, το χρώμα, τα σημάδια και το σχήμα ως αναγνωριστικά σημεία και νομίζουν ότι είναι το σώμα του νικητή. Μετά, αφαού έχουν ακούσει αρκετές διδασκαλίες του Ντάρμα, πέφτουν σε εξαίρετη άγνοια και λένε όλων των ειδών τις ανοησίες. Πλημμυρισμένοι από προσκόλληση στον εαυτό τους και εγωιστική προσκόλληση στα πράγματά τους, δεν ακούνε αυτό το είδος του Ντάρμα ούτε και το διδάσκουν. Ακόμη κι όταν κάποιος εξηγεί μια σούτρα ή έναν στίχο ή έστω κάνει μια αναφορά, λένε; 'ξέρουμε εμείς' και δεν το συγκρατούν ούτε βάζουν τα αυτιά τους να ακούσουν.

Αν αναρωτιέται κανείς γιατί συμβαίνει αυτό, είναι γιατί αυτοί είναι γεμάτοι από άγνοια με αυτό τον τρόπο. Εξ αιτίας της εκτενούς μάθησης, δεν μαθαίνουν πια. Αυτοί που κρατούν συντροφιά σε ανθρώπους ανώριμους και συνήθεις, δεν θα φτάσουν σε αυτό το είδος του Ντάρμα. Δεν θα ακούσουν τις λέξεις αυτού του είδους του ντάρμα. Εξ αιτίας της εκτενούς τους μάθησης, έχουν γίνει αλαζόνες. Οι άνθρωποι σαν αυτούς εκθέτουν τις δικές τους σκέψεις. Εκθέτουν τους προλόγους στα δικά τους κείμενα. Εξαπατούν τους εαυτούς τους και όλο τον κόσμο. Καταναλώνουν χωρίς νόημα τους δημόσιους πόρους και αφού τους καταναλώσουν, δεν τους χωνεύουν καλά. Και την ώρα του θανάτου τους, γεννιέται ο μεγάλος φόβος.

Αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα θα πουν σε έναν τέτοιο άνθρωπο: 'Μας έχεις εκπαιδεύσει σε πολλά έργα. Γιατί δεν μπορείς λοιπόν να σώσεις τον εαυτό σου';

Και αυτός τους λέει: 'Φίλοι, δεν μπορώ να σώσω τον εαυτό μου τώρα'.

Και τότε, αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα θα θρηνήσουν και θα κλάψουν με πολλούς τρόπους. Με όμοιο τρόπο, χωρίς να έχουν να κατηγορήσουν κανέναν, αλλά μόνο με την συμπερασματική αιτία των δικών τους πράξεων, το μεγάλο πλήθος των συγγενών σκοτώθηκε εξ αιτίας ενός μόνο ανθρώπου – έτσι και αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα την ώρα του θανάτου θα θρηνήσουν και θα κλάψουν και θα δουν να οδηγούνται προς τις επαναγεννήσεις των κολάσεων και των ζώων εξ αιτίας ενός μη ενάρετου φίλου.

Με τον ίδιο τρόπο, λέω σε εσάς βραχμάνοι και αιρετικοί ασκητές των άλλων παραδόσεων 'μην είστε αλαζόνες'.

Είναι ως εξής: Για να δώσω μια αναλογία, χωρίς να έχει φτερούγες και πούπουλα, ένα πουλί δεν μπορεί να πετάξει στον ουρανό προς τον κόσμο των θεών. Με τον ίδιο τρόπο, εσείς επίσης δεν μπορείτε να φτάσετε στη νιρβάνα, γιατί δεν έχετε αυτό το είδος της υπερφυσικής δύναμης. Αν κάποιος αναρωτιέται γιατί, είναι γιατί αφού κάποιος γεννηθεί με την επαναγέννηση ενός πουλιού εξ αιτίας του είδους του κάρμα, σε λίγο χρόνο όλο αυτό το σώμα του θα φθαρεί και στο τέλος θα πεθάνει.

Τη στιγμή του θανάτου, αφού θα έχουν χάσει την αίσθηση της γεύσης, θα είναι πολύ τρομαγμένοι και θα σκεφτούν: 'Γιατί κρατάμε αυτό το σώμα; Δεν βιώσαμε την εμπειρία της ευτυχίας του κόσμου των θεών, ή την ευτυχία του κόσμου των ανθρώπων, και ούτε θα βρεθούμε στην κατοικία της νιρβάνα. Κι αφού κρατηθήκαμε χωρίς νόημα μέσα σ' αυτό το σώμα, ποιό είναι το μονοπάτι της επαναγέννησής μας; Ποιός θα είναι το στήριγμά μας; Πού θα γεννηθούμε και πού θα συμβεί η καταστροφή μας'»;

Τότε ο Ευλογημένος είπε στους αιρετικούς ασκητές των άλλων παραδόσεων, τους περιπλανώμενους επαίτες και τους γυμνούς ασκητές: «Μην σταματάτε να έχει ελπίδα σε αυτό τον πολύτιμο πλανήτη Γη. Μην κρατιέστε στο περιθώριο του σπάνιου και τέλειου πετραδιού που είναι το Ντάρμα. Φίλοι, ρωτήστε το Νικητή ο,τιδήποτε επιθυμείτε και εγώ θα σας εκπληρώσω όλες τις επιθυμίες τέλεια».

Τότε, όλοι οι βραχμάνοι, οι αιρετικοί ασκητές των άλλων παραδόσεων, οι περιπλανώμενοι επαίτες και οι γυμννοί ασκητές σηκώθηκαν από τις θέσεις τους, έβαλαν το ράσο πάνω από τον ώμο και με τις παλάμες ενωμένες ρώτησαν τον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, αν και οι Νικητές ελευθερώνουν τα αισθανόμενα πλάσματα από την κυκλική ύπαρξη, μέρα και νύχτα, ούτε μείωση υπάρχει ούτε αύξηση στονκόσμο των αισθανόμενων πλασμάτων. Ευλογημένε, λόγω ποιάς αιτίας και ποιάς συνθήκης τα αισθανόμενα πλάσματα εκδηλώνουν ισότιμα τη γέννηση και το θάνατο»;

Τότε ο Ευλογημένος είπε στον μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα: «Για να καθαρίσω κάθε λόγο μετάνοιας και για να ανάψω τη λάμπα του ντάρμα, οι αιρετικοί έβαλαν μεγάλη αρματσωσιά και με ρωτούν πολλές ερωτήσεις. Στο μέλλον, τα νεαρά και τα ηλικιωμένα αισθανόμενα πλάσματα θα κατανοούν τη γέννηση και την παύση. Μπαϊσατζασένα, ακόμα, υπάρχουν και ηλικιωμένα αισθανόμενα πλάσματα, τα οποία, όπως και τα νεαρά, δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως.

Μπαϊσατζασένα, είναι ως εξής: Για να δώσω μια αναλογία, κάποιος λούζει τα μαλλιά του, βάζει καινούργια ρούχα και βγαίνει από το σπίτι. Οι άνθρωποι του λένε: 'Φοράς όμορφα νέα ρούχα'. Αλλά κι άλλος άνθρωπος λούζεται, και πλένει τα παλιά του ρούχα και επειδή είναι παλιά, αν και έχει λούσει τα μαλλιά του, δεν είναι όμορφος. Όπως και τα ρούχα του δεν είναι όμορφα, έτσι Μπαϊσατζασένα, τα ηλικιωμένα αισθανόμενα πλάσματα που βρίσκονται στον πλανήτη Γη, δεν είναι όμορφα και τα νεαρά αισθανόμενα πλάσματα εκδηλώνουν τη γέννηση και την παύση».

Τότε οι βραχμάνοι και οι αιρετικοί ασκητές των άλλων παραδόσεων και όλοι οι περιπλανώμενοι επαίτες σηκώθηκαν από τις θέσεις τους και είπαν στον Ευλογημένο; «Ευλογημένε, ποιός είναι νέος ανάμεσά μας; Και ποιός είναι γέρος ανάμεσά μας»;

Ο Ευλογημένος είπε: «Ξανά και ξανά βιώνετε τα συναισθήματα της κόλασης, των ζώων και των πρέτα κι ακόμα δεν έχετε ικανοποιηθεί. Οπότε, όλοι είστε γέροι».

Τότε, όλοι οι βραχμάνοι και οι βασιλιάδες νάγκα είπαν στον Ευλογημένο: «Δεν χαιρόμαστε πια να βιώνουμε συναισθήματα πόνου στην κυκλική ύπαρξη».

Οι αιρετικοί ασκητές άλλων παραδόσεων, οι περιπλανώμενοι επάιτες και οι γυμνοί ασκητές, είπαν: «Κι όμως ανάμεσα στα νεαρά αισθανόμενα πλάσματα δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να αντιληφθεί απ' ευθείας την κενότητα».

Καθώς μίλησαν έτσι, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα είπε στον Ευλογημένο; «Ευλογημένε, σε παρακαλώ κοίταξε! Γιατί να είναι τόσο δύσκολο να αποκτήσουν κίνητρο τα αισθανόμενα πλάσματα»;

Και ο Ευλογημένος είπε: «Μπαϊσατζασένα, σε παρακαλώ άκουσε. Ο Νικητής κατανοεί απ' ευθείας ολόκληρο τον κόσμο».

Τότε, ενενήντα τέσσερις χιλιάδες εκατομμύρια νεαρά πλάσματα βρέθηκαν μπροστά στον Ευλογημένο. Δεν έκαναν προστερνισμούς στον Ευλογημένο, ούτε είπαν έστω και μια λέξη. Τότε ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, αυτά τα πλάσματα δεν μίλησαν στον Ευλογημένο. Είναι τελείως σιωπηλά και δεν κάνουν ούτε προστερνισμούς. Ποιός είναι ο λόγος που δεν ρωτούν καθόλου ερωτήσεις στον Ευλογημένο; Ποιά είναι η συνθήκη»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, άκουσε. Μπορείς να δεις ότι αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα που λένε: 'Τα νεαρά αισθανόμενα πλάσματα δεν μπορούν να αντιληφθούν απ' ευθείας την κενότητα', είναι νεαρά αισθανόμενα πλάσματα».

Και αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα είπαν: «Αξιότιμε Ευλογημένε, είμαστε νεαρά αισθανόμενα πλάσματα. Τιμημένε Σουγκάτα, είμαστε νεαρά αισθανόμενα πλάσματα».

Και ο Ευλογημένος είπε: «Αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα κατανοούν απ' ευθείας τον κόσμο, αλλά τώρα, εκδηλώστε το μέτρο του κόσμο από τα δικά σας σώματα».

Τότε, εκείνη τη στιγμή, τα ενενήντα τέσσερα εκατομμύρια νεαρά πλάσματα, χωρίς να αφήσουν τα σώματά τους, αιωρήθηκαν στη μέση του διαστήματος και έφτασαν στα δέκα επίπεδα.

Τότε ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα είπε στον Ευλογημένο: «Τέτοια αισθανόμενα πλάσματα που κάνουν μια προσπάθεια γι ανα εξαντλήσουν τέλεια και να εξαγνίσουν τέλεια την κυκλική ύπαρξη, έχουν επάξια φτάσει στην επίτευξη. Ευλογημένε, αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα γεννήθηκαν αυτήν ακριβώς την ημέρα και, Ευλογημένε, αυτήν ακριβώς την ημέρα αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα τέλεια απελευθερώθηκαν και όλοι τους είδαν να επιτυγχάνουν τα δέκα επίπεδα».

Τότε, οι βραχμάνοι και οι αιρετικοί ασκητές των άλλων παραδόσεων, οι περιπλανώμενοι επαίτες, οι γυμνοί ασκητές, οι βασιλιάδες νάγκα και οι διεφθαρμένοι μάρα με τις ακολουθίες τους, όλοι, έφτασαν με σκοπό να εξαπατήσουν, οπότε είπαν στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, ήρθαμε εδώ μπροστά στο Νικητή και τώρα που ακούσαμε αυτή την πύλη του Ντάρμα, μακάρι να φτάσουμε στο είδος της ευτυχίας ενός Βούδδα. Μακάρι να γίνουμε σαν αυτό το είδος του Νικητή, του Αρχάτ, του Τέλειου και Ολοκληρωμένου Βούδδα στον κόσμο».

Ο Ευλογημένος είπε: «Έτσι είναι κύριοι. Άσχετα με το πώς ήρθατε στο Νικητή, αφού ακούσατε την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα, έχετε καλλιεργήσει το νου της αξεπέραστης, τέλειας και ολοκληρωμένης φώτισης. Αφού αυτό είναι έτσι, σε λίγο καιρό, όλοι θα είστε τέλεια και ολοκληρωμένα φωτισμένοι μέσα στην αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση».

Μόλις ο Ευλογημένος είπε αυτά τα λόγια, όλοι αυτοί οι αιρετικοί ασκητές των άλλων παραδόσεων, αμέσως έφτασαν στην κατάσταση του στοχασμού της μη παραγωγής των φαινομένων. Έγιναν μποντισάτβα όλοι, εδραιωμένοι στα δέκα επίπεδα και έτσι όλοι αυτοί οι μποντισάτβα σηκώθηκαν στον αέρα, σε ένα ύψος επτά δέντρων παλμύρα, και πρόσφεραν στο Νικητή πυργωτά παλάτια από επτά πολύτιμα συστατικά. Επίσης, εκδήλωσαν διάφορες θαυμαστές ενσαρκώσεις και έπραξαν πράξεις εκδήλωσης των υπερφυσικών τους δυνάμεων. Τότε, μένοντας πάνω από την κορυφή του κεφαλιού του Ευλογημένου, ράντισαν λουλούδια τον Νικητή και όλοι διαλογίστηκαν στο Νικητή επίσης. Ακόμα, θεώρησαν τα σώματά τους σαν των Βουδδών.

Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια γιοί των θεών επίσης ράντισαν λουλούδια το Νικητή και είπαν αυτά τα λόγια: «Ο ασκητής Γκαοτάμα είναι μεγάλη επίτευξη. Είναι ένα μεγάλο πεδίο. Είναι ο προστάτης του κόσμου. Έφτασε στην επίτευξη της σταθεροποίησης του διαλογισμού. Είναι ο δάσκαλος του οποίου ο σκοπός είναι να παράγει και άλλους δασκάλους. Με τα επιδέξια μέσα του, βαθμιαία, απελευθερώνει τέλεια τα αισθανόμενα πλάσματα σαν αυτά από την κυκλική ύπαρξη. Μονάχα με μια καλοειπωμένη φράση, τέλεια ελευθερώνει τόσα αισθανόμενα πλάσματα από την κυκλική ύπαρξη».

Τότε, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα σηκώθηκε από τη θέση του, έβαλε το ράσο του πάνω από τον ώμο, γονάτισε στο δεξί του γόνατο και υποκλίθηκε με τις παλάμες ενωμένες μπροστά στον Ευλογημένο. Και είπε: «Ευλογημένε, εξ αιτίας ποιάς αιτίας και ποιάς συνθήκης, αυτά τα παιδιά της γενεαλογίας, απευθύνουν αυτά τα λόγια, κάνουν τόσες πράξεις που εκδηλώνουν υπερφυσικές δυνάμεις και φτιάχνουν τόσους επαίνους για το Νικητή»;

Ο Ευλογημένος είπε: «Παιδί της γενεαλογίας, άκουσε. Δεν επαινούν εμένα. Αντίθετα, επαινούν τα σώματά τους και θα εδραιώσουν τα σώματά τους σαν ένα ιερό κάθισμα για το Ντάρμα. Θα βγάλουν αχτίδες φωτός του Ντάρμα από τα σώματά τους. Όλοι οι Βούδδες επίσης θα τους στηρίξουν σε αυτό, ώστε να τους αφυπνίσουν πλήρως και τέλεια στην αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση. Και όταν θα γίνουν τέλεια και ολοκληρωμένα φωτισμένοι, τότε θα διδάξουν το Ντάρμα».

Τότε ο μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα είπε στον Ευλογημένο: «Ο Νικητής, ο Σουγκάτα τέλεια ελευθερώνει πολλά αισθανόμενα πλάσματα, μέρα και νύχτα, κι ακόμα τα αισθανόμενα πλάσματα δεν έχουν εξαντληθεί».

Είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, είναι καλό, πολύ καλό που σκέφτηκες να ρωτήσεις αυτό το πράγμα το Νικητή. Μπαϊσατζασένα, είναι ως εξής: Για να δώσω μια αναλογία, υπάρχει ένας πλούσιος άνθρωπος με μεγάλο πλούτο και περιουσία, κατέχει πολλά πλούτη, σοδειές, θησαυρούς και σιτηρά και έχει πολλούς δουλευτές, μαζί με υπηρέτες, υπηρέτριες και εργάτες. Μαζί με τον μεγάλο του πλούτο, έχει στην κατοχή του και πολλούς αγρούς και κήπους, σαν αυτούς που βγάζουν βρώμη, σιτάρι, ρύζι, φασόλια, φακές και πολλούς άλλους καρπούς. Αφού αυτό το άτομο φύτεψε τους σπόρους την άνοιξη, μια άλλη εποχή όλοι αυτοί οι σπόροι θα είναι πλήρως ωριμασμένοι. Ο άνθρωπος αυτός θα τοποθετήσει τα διάφορα είδη των καρπών ξεχωριστά και αφού τα αποθηκεύσει, θα τρώει μέχρι την άνοιξη. Και τότε πάλι θα φυτέψει. Με τον ίδιο τρόπο, Μπαϊσατζασένα, τα αισθανόμενα πλάσματα θα εξαντλήσουν τέλεια όλο το κάρμα από προηγούμενες πράξεις και θα ψάξουν στους αγρούς της αρετής και θα παράγουν ρίζες αρετής. Κι αφού τις παράγουν, θα ασκήσουν το ενάρετο ντάρμα με ειλικρίνεια. Και αφού μεγαλύνουν τα Ντάρμα, θα παράγουν χαρά και ικανοποίηση. Μπαϊσατζασένα, εξ αιτίας αυτής της χαράς και του ικανοποιημένου νου, δεν θα χαθούν για πολλές χιλιάδες εκατομμύρια αιώνες. Μπαϊσατζασένα, με τον ίδιο τρόπο, ένας μποντισάτβα που έχει παράγει την πρωταρχική σκέψη της φώτισης δεν θα χαθεί ποτέ. Με λίγα λόγια, θα πραγματώσει όλα τα ντάρμα».

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, τί είδους όνειρα θα δουν οι μποντισάτβα που θα έχουν παράγει την πρωταρχική σκέψη της φώτισης»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, οι μποντισάτβα που θα έχουν παράγει την πρωταρχική σκέψη της φώτισης, θα δουν πολλά τρομακτικά πράγματα στον ύπνο τους. Αν αναρωτιέσαι γιατί γίνεται αυτό, είναι γιατί εξαγνίζουν όλο το κάρμα τους. Τα αισθανόμενα πλάσματα με κακό κάρμα δεν μπορούν να εξαλείψουν τα αβάσταχτα δεινά τους. Αλλά οι προαναφερόμενοι, αν και θα βλέπουν ένα κακό όνειρο δεν θα φοβόνται».

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, με ποιόν τρόπο θα βλέπουν τρομακτικά πράγματα στον ύπνο τους οι μποντισάτβα που θα έχουν παράγει την πρωταρχική σκέψη της φώτισης»;

Ο Ευλογημένος είπε: «Μπαϊσατζασένα, θα δουν μια φωτιά να φλογίζει. Τη στιγμή εκείνη οι μποντιστάβα θα πρέπει να γνωρίζουν ότι όλες οι πλάνες τους έχουν καεί. Δεύτερον, Μπαϊσατζασένα, αν και οι μποντισάτβα που θα έχουν παράγει την πρωταρχική σκέψη της φώτισης θα δουν νερό να αναδεύεται και να στριφογυρίζει δυνατά, δεν θα φοβηθούν. Αν αναρωτιέσαι γιατί γίνεται αυτό, Μπαϊσατζασένα είναι γιατί με αυτό τον τρόπο όλα τα δεσμά εξ αιτίας της άγνοιας φεύγουν μακρυά και ό,τι είναι κακό εξαγνίζεται. Τρίτον, Μπαϊσατζασένα, οι μποντισάτβα που έχουν παράγει την πρωταρχική σκέψη της φώτισης θα δουν μεγάλα τρομακτικά πράγματα στον ύπνο τους».

Και ρώτησε αυτός: «Ευλογημένε, τί θα είναι αυτά»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Αν και θα δουν τα κεφάλια τους ξυρισμένα, Μπαϊσατζασένα, δεν θα πρέπει να φοβηθούν με αυτό. Αν αναρωτιέσαι γιατί συμβαίνει αυτό, αυτοί θα πρέπει να σκεφτούν: 'Η προσκόλλησή μου, ο θυμός και η άγνοιά μου ξυρίστηκαν. Είμαι νικητής στην κυκλική ύπαρξη με τα έξι βασίλειά της'. Η θέση τους δεν είναι στις κολάσεις των όντων επίσης. Ούτε είναι ανάμεσα στα ζώα ή στα πρέτα. Δεν είναι ανάμεσα στους ασούρα. Δεν είναι ανάμεσα στους νάγκα. Δεν είναι ανάμεσα στους θεούς. Μπαϊσατζασένα, οι μποντισάτβα που έχουν παράγει την πρωταρχική σκέψη της φώτισης, επιτυγχάνουν γέννηση στα τέλεια καθαρά βουδδικά πεδία. Μπαϊσατζασένα, στο μέλλον, στον χρόνο που θα έρθει, αν κάποιο αισθανόμενο πλάσμα αφιερώσει το νου του στη φώτιση, εξ αιτίας αυτού, θα πρέπει να κατανοείται ότι έχει αναλάβει μεγάλη δέσμευση. Μπαϊσατζασένα, αν και θα τους περιφρονούν, δεν θα πρέπει να αποκαρδιώνονται ούτε να χάνουν το κουράγιο τους.

Μπαϊσατζασένα, πολλά είναι τα Ντάρμα που δίδαξα. Μπαϊσατζασένα, για μερικές εκατοντάδες χιλιάδες μυριάδες εκατομμύρια αιώνες, έκανα κοπιαστικά έργα. Αλλά η άσκηση αυτών των κοπιαστικών έργων δεν ήταν για να αποκτήσω πλούτο. Δεν ήταν για να ευχαριστηθώ τη ζωή. Δεν ήταν για να απολαύσω δύναμη. Μπαϊσατζασένα, έπραξα αυτά τα κοπιαστικά έργα για να κατανοήσω τη φύση των φαινομένων. Αλλά μέχρι την ώρα, μέχρι τη στιγμή που άκουσα την πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα, δεν έφτασα στην αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση. Αλλά, Μπαϊσατζασένα, την ίδια ημέρα που την άκουσα, ολοκληρωτικά, τέλεια φωτίστηκα στην αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση.

Μπαϊσατζασένα, αυτή η πύλη του Ντάρμα είναι βαθειά. Είναι σπάνιο να ακούσεις αυτή την πύλη του Ντάρμα. Μπαϊσατζασένα, η γέννηση των Νικητών επίσης είναι εξαιρετικά σπάνια. Μπαϊσατζασένα, αυτοί που κρατούν αυτή την πύλη του Ντάρμα είναι επίσης εξαιρετικά σπάνιοι. Όλοι αυτοί που ακούνε αυτή την πύλη του Ντάρμα θα φωτιστούν πλήρως και ολοκληρωτικά μέσα στην αξεπέραστη, τέλεια και ολοκληρωμένη φώτιση. Μπαϊσατζασένα, για χίλιους αιώνες θα υπερνικήσουν την κυκλική ύπαρξη. θα φτάσουν στα τέλεια αγνά βουδδικά πεδία. Θα κατανοήσουν βαθειά την παύση και το μονοπάτι. Θα είναι σωστά κείμενοι στο να γνωρίσουν καλά την πηγή. Θα είναι σωστά κείμενοι στο να γνωρίσουν σωστά τον τόπο της αρετής. Θα είναι σωστά κείμενοι στο να γνωρίσουν απ' ευεθίας και να γνωρίσουν καλά τον τόπο της αρετής. Θα είναι σωστά κείμενοι στο να γνωρίσουν καλά τον τόπο της αρετής και στο να γνωρίσουν καλά την παύση. Μπαϊσατζασένα, γιατί ονομάζεται 'παύση'»;

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, σημαίνει ότι είναι ο τόπος του Ντάρμα».

Είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, τί είναι ο τόπος του Ντάρμα»;

Είπε: «Ευλογημένε, αυτό που λέγεται 'Ντάρμα' είναι η ενθουσιώδης επιμονή, η φύλαξη του ήθους και το να έχεις ήθος. Λέγεται, το θησαυροφυλάκιο του Ντάρμα. Ευλογημένε, είναι η γέννηση ενός θησαυροφυλακίου του Ντάρμα».

Είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, το ότι σκέφτηκες να θέσεις μια ερώτηση στον Νικητή για αυτό το θέμα, είναι καλό, πολύ καλό».

Και είπε αυτός: «Για ποιό σκοπό οι Νικητές έρχονται στον κόσμο»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, αυτοί που έχουν πολλή μόρφωση και υψηλή γνώση, γνωρίζουν την γέννηση των Νικητών. Αμέσως μόλις μάθουν για τη γέννηση των Νικητών, γνωρίζουν ότι η γέννηση των Νικητών είναι πηγή ευτυχίας. Τη στιγμή που οι Νικητές γεννιούνται στον κόσμο, τα αισθανόμενα πλάσματα γνωρίζουν όλα τα Ντάρμα. Με επιδέξια μέσα, γνωρίζουν τα ντάρμα. Γνωρίζουν τα συνήθη και τα εξαίρετα φαινόμενα. Γνωρίζουν τη συνήθη και την εξαίρετη σοφία».

Και είπε αυτός: «Κι έχοντας πραγματώσει την ίδια τη σοφία, ποιά νιρβάνα αναζητούν»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, μόλις έχουν καλά κατανοήσει το Ντάρμα, γνωρίζουν καλά το Ντάρμα. Μπαϊσατζασένα, όμοια, αμέσως μόλις γνωρίσουν καλά το άγιο Ντάρμα σε μια συντομευμένη μορφή, η πρώτη επίτευξη γεννιέται. Κρατώντας στο νου το Ντάρμα ακριβώς όπως το έχουν ακούσει, θα φτάσουν στην επίτευξη της κατοχής του Ντάρμα. Μπαϊσατζασένα, είναι ως εξής: Για να δώσω μια αναλογία, ένας άνθρωπος έγινε έμπορος. Πήρε ένα φορτίο χιλίων αντρών από χρυσάφι και άρχισε να ψάχνει κέρδος. Οι γονείς του, του λένε: 'Άκουσε γιε, πάρε και αυτό το φορτίο των χιλίων χρυσών νομισμάτων και κράτησε καλά αυτό το δικό σου και των άλλων το χρυσάφι'.

Ο έμπορος πήρε το χρυσάφι και μόλις πέρασε ένας μήνας το κατασπατάλησε όλο. Αφού το έχασε, ο άνθρωπος σκέφτηκε και έγινε τελείως δυστυχισμένος. Τον διαπέρασαν μεγάλοι πόνοι αγωνίας στην καρδιά του. Γέμισε με μετάνοια και ντροπή και δεν πήγε στο σπίτι του. Οι γονείς του το άκουσαν αυτό και αισθάνθηκαν απελπισία. Οι καρδιές τους γέμισαν από μεγάλους πόνους αγωνίας και έσκισαν ακόμα και τα ρούχα τους. 'Αυτός ο κακός γιος γεννήθηκε στο νοικοκυριό μας με τη μορφή ενός γιου και μας κατέστρεψε όλα τα στηρίγματα του νοικοκυριού μας. Μας ήταν άχρηστος και μας έκανε να ταλαιπωρούμαστε. Μας έκανε να δουλεύουμε σαν υπηρέτες'. Και με αυτά τα λόγια θρήνησαν.

Μετά την απελπισία τους, οι γονείς του πέθαναν. Ακούγοντας μετά ότι οι γονείς του είχαν απελπιστεί με αυτόν και πέθαναν, και ο γιος επίσης έπεσε σε απελπισία και πέθανε. Με τον ίδιο τρόπο, Μπαϊσατζασένα, αν και ο Νικητής εξηγεί αυτά τα θέματα, αυτοί που δεν έχουν πίστη στις διδασκαλίες μου, θα χάσουν την ελπίδα τους και τη στιγμή του θανάτου θα πεθάνουν με την καρδιά τους τρυπημένη από μεγάλους πόνους αγωνίας. Όπως αυτοί οι γονείς έπεσαν σε απελπισία και υπέφεραν εξ αιτίας του χρυσού και είχαν διατρυπηθεί οι καρδιές τους με μεγάλους πόνους αγωνίας εξ αιτίας του χρυσιαφιού του δικού τους και των άλλων, με τον ίδιο τρόπο Μπαϊσατζασένα, αυτοί που δεν έχουν πίστη στις διδασκαλίες μου, μετά, την ώρα του θανάτου τους θα υποφέρουν και θα κλαίνει με θρήνους. Βιώνουν οδυνηρά συναισθήματα και αφού χάσουν την αρετή που είχαν δημιουργήσει προηγουμένως, δεν δημιουργούν πια άλλη αρετή σε σχέση με κάποιο καλό επίπεδο. Και επειδή έχουν μεγάλους πόνους αγωνίας να τρυπούν την καρδιά τους, τότε, εκείνη τη στιγμή, μόλις δουν τους ακατάπαυστους, σκληρούς τόπους της επαναγέννησης στην κόλαση και ως ζώα, και τα βασίλεια στον κόσμο του Γιάμα, τη στιγμή του θανάτου τους θα σκεφτούν έτσι: 'Ποιός θα είναι ο προστάτης μου ώστε να μην δω τον κόσμο των κολάσεων, των ζώων, των πρέτα και του Γιάμα και ώστε να μην βιώσω τόσο οδυνηρά συναισθήματα';

Και οι γονείς του θα πουν:

 

Παιδί! Το μεγάλο και τρομακτικό

που είναι η αρρώστια, δεν περνά.

Πώς να γίνει αυτό;

Αν και αυτοί που πεθαίνουν την ασθένεια φοβούνται,

στην δική σου περίπτωση, γιέ, δεν υπάρχει θάνατος.

Από τον φόβο και τον τρόμο της ασθένειας,

θα ελευθερωθείς.

 

Η συνείδησή μου παύει,

το σώμα μου κι αυτό άσχημα έχει πληγεί.

Όλες οι αρθρώσεις μου πονούν.

Θα δω το θάνατό μου.

Τα μάτια μου δεν βλέπουν,

τα αυτιά μου δεν ακούνε.

Ούτε φτάνει κάτι στη μύτη μου.

Το σώμα μου δύναμη δεν έχει.

Το σώμα μου πονά από άρθρωση σε άρθρωση.

Σαν το δέντρο, δεν έχω νου.

Πες μου ότι δεν πλησιάζει ο θάνατος, μητέρα,

για να με κάνεις να χαρώ.

 

Και η μητέρα λέει:

 

Γιέ μου, δεν είναι σωστό έτσι να λες.

Μη με φοβίζεις τόσο άσχημα.

Αφού το σώμα σου απ' την πανούκλα σπάει,

θα τα δεις αυτά τα πράγματα όλα.

 

Και ο γιος λέει:

 

Μα δεν βλέπω στο σώμα μου πανούκλα,

δεν έχω αρρώστια, ούτε πόνο.

Ακραία αβάσταχτο θάνατο βλέπω

το σώμα μου το αγαπητό θα καταστραφεί.

 

Κι αφού βλέπω το σώμα μου όλο

να νικιέτεαι απ' τα δεινά

σε ποιόν θα πάω για καταφύγιο;

Ποιός θα είναι ο προστάτης μου;

 

Οι γονείς είπαν: Γιέ, ένας θεός

θα πρέπει να σε τιμωρεί,

αλλά αν γίνουν στους θεούς προσφορές

μετά από τούτο θα συνέλθεις.

 

Και είπε ο γιος:

 

Ό,τι με κάνει να συνέλθω

σας παρακαλώ να κάνετε.

Παρακαλώ πηγαίνετε γρήγορα, γοργά,

και κάνετε ικεσίες στον ιερέα.

 

Και τότε, οι γονείς του πήγαν μπροστά στο ιερό ενός θεού και έδωσαν λιβάνι για τον θεό. Τότε ο ιερέας πρόσφερε το λιβάνι στο θεό και είπε τα εξής: 'Ο θεός σας τιμωρεί. Οπότε θα πρέπει να τον τιμήσετε. Θυσιάστε στον θεό. Σκοτώστε τα ζώα σας. Σκοτώστε κι έναν άνθρωπο και τότε ο γιος σας θα απελευθερωθεί από την αρρώστια του'.

Τότε, οι γονείς σκέφτηκαν: 'Μα είμαστε φτωχοί. Τί μπορούμε να κάνουμε; Αν δεν ευχαριστήσουμε τον θεό, ο γιος μας θα πεθάνει. Αν τον ευχαριστήσουμε, αφού είμαστε φτωχοί, από πού θα βρούμε έναν άνθρωπο και ζώα'; Με αυτές τις σκέψεις γρήγορα-γρήγορα έφτασαν στο σπίτι. Πήραν μερικά πράγματα από το νοικοκυριό και άλλα πράγματα που είχαν για να τα πουλήσουν ώστε να αγοράσουν ζώα. Μετά, πλησίασαν κι έναν άνθρωπο. 'Κύριε, αν μας δώσεις λίγο χρυσάφι σαν δάνειο, κι αν μπορούμε να σου το αποπληρώσουμε σε δέκα ημέρες, θα ήταν καλό αυτό. Αλλά αν δεν μπορούμε να το πληρώσουμε, συμφωνούμε να γίνουμε υπηρέτες σου και να δουλέψουμε'.

Είπαν έτσι και τότε και οι δύο τους κουβάλησαν το χρυσάφι και πήγαν κι αγόρασαν έναν άνθρωπο. Οι δυο τους αγόρασαν έναν άνθρωο, αλλά ο άνθρωπος δεν γνώριζε ότι θα τον σκοτώσουν. Τότε, οι γονείς συγχίστηκαν και δεν γύρισαν στο σπίτι τους. Αντίθετα, πήγαν στο ιερό και είπαν στον ιερέα: 'Γρήγορα κάνε την προσφορά της θυσίας'.

Τότε οι δύο γονείς σκότωσαν τα ζώα οι ίδιοι και σκότωσαν και τον άνθρωπο. Τότε ο ιερέας, για να κάνει την προσφορά της θυσίας, άναψε μια φωτιά και τότε ο θεός κατέβηκε και είπε: 'Δέχτηκα τον γιο σας'. Και οι γονείς πλημμύρισαν από χαρά και ανακούφιση.

'Αν θεραπεύτηκε ο γιος μας, ακόμη κι αν γίνουμε υπηρέτες, αυτό τα ξεπερνά όλα', είπαν.

Κι αφού έκαναν τη θυσία στον θεό, γύρισαν σπίτι και μόλις έφτασαν εκεί, είδαν ότι ο γιος τους είχε πεθάνει. Τότε, οι δυο γονείς υπέφεραν και σε βαθειά θλίψη ένοιωσαν μεγάλους πόνους αγωνίας να διαπερνούν την καρδιά τους. Με τις ελπίδες τους χαμένες, πέθαναν εκεί – και με τον ίδιο τρόπο, Μπαϊσατζασένα, δεν θα πρέπει κανείς να σχετίζεται με μη ενάρετους φίλους».

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, μπορώ να ρωτήσω, πού γεννήθηκαν αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα»;

Ο Ευλογημένος είπε: «Σώπασε, Μπαϊσατζασένα. Μην με ρωτάς».

Είπε αυτός: «Ευλογημένε ρωτάω. Σε ρωτάω Σουγκάτα».

Και είπε ο Ευλογημένος: «Στην περίπτωση αυτή, Μπαϊσατζασένα, η μητέρα γεννήθηκε στην μεγάλη κόλαση που λέγεται Κόλαση των Θρήνων. Ο πατέρας γεννήθηκε στην μεγάλη κόλαση που λέγεται Κόλαση της Σύνθλιψης. Ο γιος γεννήθηκε στην μεγάλη Καυτή Κόλαση. Ο ιερέας γεννήθηκε στην μεγάλη κόλαση Αβίτσι».

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, και πού γεννήθηκε ο αθώος άνθρωπος; Ποιά ήταν η μελλοντική του ζωή»;

Ο Ευλογημένος είπε: «Εδώ, Μπαϊσατζασένα, αυτός ο αθώος άνθρωπος γεννήθηκε ανάμεσα στους θεούς του ουρανού των Τριάντα Τριών».

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, ποιός ήταν ο λόγος και ποιά η συνθήκη γι' αυτό τον άνθρωπο να γεννηθεί ίσος στην τύχη με τους θεούς του ουρανού των Τριάντα Τριών»;

Είπε ο Ευλογημένος: «Άκουσε Μπαϊσατζασένα. Αυτός ο άνθρωπος, τη στιγμή του θανάτου του, με έναν νου γεμάτο με πίστη για το Νικητή, είπε μία φορά: 'προσκυνώ τον Βούδδα'. Μπαϊσατζασένα, εξ αιτίας αυτής της ρίζας της αρετής, θα βιώνει την ευτυχία στους θεούς των Τριάντα Τριών για εξήντα αιώνες. Για ογδόντα αιώνες θα θυμάται τις προηγούμενες ζωές του. Από τη μια ζωή στην άλλη θα ελευθερώνεται από κάθε οδυνηρή θλίψη. Και αφού θα γεννιέται, αμέσως θα αποβάλλει κάθε βάσανο. Αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα όλα δεν έχουν τη δυνατότητα να νικήσουν πλήρως τη θλίψη».

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, πώς μπορούν όλα τα αισθανόμενα πλάσματα να γίνουν ικανά να νικούν πλήρως τη θλίψη»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, πρέπει να υπερβάλουν στην προσπάθειά τους».

Και είπε: «Ευλογημένε, με ποιά υπερβολική προσπάθεια»;

Είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, άκουσε. Αυτό που λέγεται 'προσπάθεια' είναι η παρουσίαση των αποτελεσμάτων. Είναι ως εξής: Αυτό που λέγεται 'το αποτέλεσμα της εισόδου στο μονοπάτι', είναι ο τόπος της προσπάθειας. Αυτό που λέγεται 'το αποτέλεσμα αυτού που θα επιστρέψει μία φορά', είναι ο τόπος της προσπάθειας. Αυτό που λέγεται 'το αποτέλεσμα αυτού που δεν θα επιστρέψει' είναι ο τόπος της προσπάθειας. Αυτό που λέγεται 'το αποτέλεσμα του Αρχάτ και η παύση, που είναι το αποτέλεσμα ενός Αρχάτ', είναι ο τόπος της προσπάθειας. Αυτό που λέγεται 'το αποτέλεσμα ενός πρατυέκα βούδδα και η γνώση, που είναι το αποτέλεσμα ενός πρατυέκα βούδδα' είναι ο τόπος της προσπάθειας. Αυτό που λέγεται 'το αποτέλεσμα ενός μποντισάτβα και ο τόπος της φώτισης' είναι ο τόπος της προσπάθειας. Μπαϊσατζασένα, αυτά λέγονται ΄τόποι της προσπάθειας'».

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, πώς φαίνεται αυτός που εισέρχεται στο μονοπάτι και το αποτέλεσμα της εισόδου στο μονοπάτι»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Είναι ως εξής: Για να σου δώσω μια αναλογία, ένας άνθρωπος φύτεψε ένα δέντρο και την ίδια εκείνη μέρα το δέντρο έβγαλε ρίζα. Και την ίδια εκείνη ημέρα οι ρίζες του έφτασαν ίσαμε ένα γιοτζάνα προς τα κάτω. Ένας άλλος άνθρωπος επίσης φύτεψε ένα δέντρο με τον ίδιο τρόπο. Αλλά την ίδια αυτή ημέρα, το φύσηξε ο άνεμος και το δέντρο δεν έβγαλε ρίζα. Τότε αυτός ο άνθρωπος έβγαλε το δέντρο από εκείνο το σημείο. Και ο άλλος του είπε; ‘Γιατί μου έσκαψες τη γη’; Και διαφώνησαν και μάλωσαν. Μετά από αυτό, ο βασιλιάς άκουσε αυτούς τους δύο άντρες να μαλώνουν και να διαπληκτίζονται και  έστειλε έναν αγγελιαφόρο που τους είπε: ‘Πήγαινε και φέρε αυτούς τους δύο άντρες’. ‘Όπως διατάξει η Μεγαλειότητά σου’ του είπε αυτός και όρμησε με μεγάλη βιασύνη. Και είπε στους δύο άντρες: ‘Ο βασιλιάς σας καλεί’.

Τότε, ο ένας από τους δύο άντρες φοβήθηκε και τρόμαξε. Αλλά ο άλλος άνθρωπος χωρίς φόβο και τρόμο οδηγήθηκε εκεί που ήταν ο βασιλιάς. Αφού οδηγήθηκαν εκεί, κάθισαν μπροστά στον βασιλιά. Τότε, ο βασιλιάς είπε στους δύο άντρες: ‘Κύριοι, γιατί μαλώνετε και διαπληκτίζεστε’;

Τότε οι δύο άνθρωποι σηκώθηκαν και του είπαν: ‘Μεγάλε βασιλιά, παρακαλούμε άκουσέ μας. Μια και δεν έχουμε καθόλου γη στην κατοχή μας, φυτεύτηκε ένα δέντρο σε ένα σημείο γης δανεικής. Μετά από αυτό, επειδή φύσηξε ο άνεμος, το δέντρο δεν έβγαλε ρίζα και ούτε φύλλα ή λουλούδια, ούτε καρπούς. Μεγάλε βασιλιά, οι ρίζες του δεν μεγάλωσαν ένα γιοτζάνα προς τα κάτω. Και αυτός ο άνθρωπος μάλωσε και διαπληκτίστηκε μαζί μου λέγοντας ‘εσύ φταις’. Οπότε, αφού είμαι αθώος, Μεγαλειότατε, σε παρακαλώ να με καταλάβεις με καλοσύνη, ότι δεν είναι καθόλου ένοχος’.

Τότε, ο βασιλιάς κάλεσε τους τριάντα εκατομμύρια υπουργούς του, και όταν αυτοί μαζεύτηκαν, πρόσταξε: ‘Μιλήστε’. Οι υπουργοί είπαν; ‘Για ποιό πράγμα να μιλήσουμε’;

‘Είδατε ποτέ ή ακούσατε ότι αυτή την ημέρα φυτεύτηκε ένα δέντρο, έβγαλε ρίζες και φύλλα, λουλούδια και καρπούς; Σε μία εβδομάδα ή δεκαπέντε ημέρες, κάνετε μια αναφορά αυτού του θέματος’.

Τότε, οι υπουργοί σηκώθηκαν από τις θέσεις τους και είπαν στο βασιλιά: ‘Μεγάλε βασιλιά, δεν είναι πρέπον για εμάς να κάνουμε αναφορά γι’ αυτό το θέμα. Δεν μπορούμε να κάνουμε αναφορά. Μεγάλε βασιλιά, είναι θαυμαστό αυτό και έτσι αυτός ο άνθρωπος θα πρέπει να ερωτηθεί: ‘κύριε, ό,τι ειπώθηκε είναι αληθές; Μίλα’.

Και αυτός είπε: ‘Μεγάλε βασιλιά, πράγματι είναι αλήθεια’.

Και είπε ο βασιλιάς:

‘Την ημέρα αυτή φυτεύτηκε ένα δέντρο

οι ρίζες του μεγάλωσαν, φύλλα, άνθη και καρποί φάνηκαν.

Την ίδια αυτή τη μέρα, εσύ λες –

και τα λόγια σου αυτά ακούστηκαν για να γίνουν πιστευτά.

Τέτοιο πράγμα δεν έχει δει κανείς, δεν έχει ακούσει’.

Τότε, ο άνθρωπος τα χέρια του ενώνει

κι είπε τα λόγια αυτά στο βασιλιά:

‘Παρακαλώ, πήγαινε και φύτεψε εσύ ένα δέντρο,

και σε παρακαλώ κοίταζε καθώς οι ρίζες μεγαλώνουν’.

Τότε, ο βασιλιάς και οι τριάντα εκατομμύρια υπουργοί του βγήκαν όλοι μαζί και οι δύο άνθρωποι μπήκαν στη φυλακή. Τότε ο βασιλιάς ο ίδιος φύτεψε ένα δέντρο και το δέντρο ούτε έβγαλε ρίζα, ούτε φύλλα, λουλούδια ή καρπούς. Έτσι, ο βασιλιάς θύμωσε και είπε: ‘Γρήγορα, φέρτε τσεκούρια απ’ αυτά που κόβουνε τα δέντρα’. Του τα έφεραν και με θυμό προς το δέντρο που είχε φυτέψει ο άνθρωπος, του έκοψαν τα φύλλα, τα λουλούδια και τους καρπούς που είχαν βγει. Αμέσως μόλις έκοψε εκείνο το δέντρο, εμφανίστηκαν άλλα δώδεκα. Έκοψε και τα δώδεκα και τότε εμφανίστηκαν είκοσι τέσσερα δέντρα, φτιαγμένα από τα επτά πολύτιμα συστατικά, με τις ρίζες τους, φύλλα και κλαδιά. Τότε, από τα είκοσι τέσσερα δέντρα εμφανίστηκαν εικοσιτέσσερα πουλιά με χρυσό στήθος και χρυσά ράμφη και φτερά από τα επτά πολύτιμα συστατικά. Τότε, ο βασιλιάς πλημμυρισμένος από θυμό και με το τσεκούρι στο χέρι του, έκοψε ένα δέντρο. Από το δέντρο που έκοψε, εμφανίστηκε νέκταρ. Ο βασιλιάς τα έχασε με αυτό και ζήτησε οδηγίες: ‘Πηγαίνετε και βγάλτε αυτούς τους δύο ανθρώπους από τη φυλακή’. ‘Όπως διατάξετε Μεγαλειότατε’. Έτρεξαν σε μια στιγμή. Οι δύο άνθρωποι βγήκαν από τη φυλακή και οδηγήθηκαν εκεί που βρίσκονταν τα δέντρα.

Και ο βασιλιάς τους είπε: ‘Εσύ φύτεψες το δέντρο που πολλαπλασιάζεται όταν κόβεται και έγινε άλλα είκοσι τέσσερα; Το δέντρο που φύτεψα εγώ δεν μεγάλωσε ρίζες ή φύλλα ή λουλούδια ή καρπούς’.

Και τότε ο άντρας του είπε: ‘Μεγάλε βασιλιά, δεν έχεις το είδος της αρετής που έχω εγώ’.

Τότε, οι τριάντα εκατομμύρια υπουργοί γονάτισαν και με τα δυο τους γόνατα στο χώμα και είπαν στον άντρα: ‘Δεν μας ταιριάζει ο προηγούμενος βασιλιάς. Εσύ θα πρέπει λοιπόν να είσαι ο βασιλιάς μας’.

Τότε, ο άντρας μίλησε στους υπουργούς με αυτά τα λόγια:

‘Οι χαρές ενός βασιλιά δεν μου χρειάζονται

ούτε έχω ανάγκη πλούτη ή σοδειές.

Αφού έχω πίστη προς τους Βούδδες

ανάμεσα στους ανθρώπους μακάρι να γίνω υπέρτατος!

Μακάρι να βρεθώ εκεί που βρίσκεται ο Νικητής,

στη σφαίρα της νιρβάνα, στην ειρήνη.

Το Ντάρμα που οδηγεί πίσω στο σπίτι, στη νιρβάνα,

αυτό πρέπει να σας εξηγηθεί’.

 

Κι αφού κάθισε με τα πόδια του σταυρωτά,

έβγαλε αυτό τον λόγο:

‘Εξ αιτίας των πράξεων που έκανα στο παρελθόν

βρέθηκα στη φυλακή του βασιλιά.

Μα λέγοντας αυτή την προσευχή

μακάρι να εξαντληθεί το κάρμα μου’.

 

Τότε, είκοσι τέσσερα εκατομμύρια πουλιά με διαμαντένια ράμφη χτύπησαν κύμβαλα. Τότε, εκείνη την ώρα και στιγμή, τριάντα δύο χιλιάδες πυργωτά παλάτια εμφανίστηκαν. Το κάθε ένα από τα πυργωτά παλάτια ήταν ίσαμε είκοσι πέντε γιοτζάνα και από το κάθε ένα πυργωτό παλάτι φάνηκαν είκοσι πέντε εκατομμύρια  με πουλιά με χρυσό στήθος, χρυσά ράμφη και χρυσά πρόσωπα.

Και είπαν με ανθρώπινη φωνή:

‘Όταν εσύ, βασιλιά, έκοψες το δέντρο αυτό,

η πράξη που έκανες δεν ήταν καλή.

Εκεί που υπήρχαν εκατό εκατομμύρια δέντρα

τώρα υπάρχουν μόνο είκοσι τέσσερα.

Δεν ήξερες τί είδους πλάσμα

ήταν αυτό που φύτεψε το δέντρο.

Και εξ αιτίας αυτής της πράξης της κακής

θα βρεθείς αργότερα με αποτελέσματα δυσάρεστα’.

 

Και είπε ο βασιλιάς:

‘Δεν ξέρω τί νόημα έχουν αυτά.

Εξήγησέ μου, Μεγάλε Ασκητή’.

 

Και είπαν τα πουλιά:

‘Είναι αυτός που φωτίζει τον κόσμο

και που θα γίνει ο οδηγός.

Από τη φυλακή, που είναι η σαμσάρα

τα όντα όλα ελευθερώνει’.

 

Και είπε ο βασιλιάς:

‘Το άτομο του οποίου δεν μεγάλωσε το δέντρο

ο δεύτερος ο άνθρωπος, ποιός ήταν;

Τί πράξεις κακές έκανε αυτός;

Διπλογέννητα πουλιά, πείτε μου’.

 

Και είπαν τα πουλιά:

‘Το άτομο του οποίου δεν μεγάλωσε το δέντρο,

ήταν ο ανόητος ο Ντεβαντάτα.

Αφού δεν έχει την παραμικρή αρετή,

πώς είναι δυνατόν ενός ανθρώπου δέντρο να μεγαλώσει’;

 

Τότε, εκείνη την ώρα και στιγμή, αφού οι τριάντα εκατομμύρια υπουργοί άκουσαν αυτή την πύλη του Ντάρμα, όλοι στεριώθηκαν στα δέκα επίπεδα. Ο καθένας τους κέρδισε ικανότητα μαντική. Και ο βασιλιάς ο ίδιος εδραιώθηκε στα δέκα επίπεδα και έφτασε σε μια ξεκάθαρη πραγμάτωση του ενάρετου Ντάρμα».

 

Τότε ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, εξ αιτίας ποιάς αιτίας και ποιάς συνθήκης οι τριάντα τρία εκατομμύρια υπουργοί εισήλθαν στα δέκα επίπεδα και κέρδισαν μαντική ικανότητα»;

 

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, άκουσε και θα σου εξηγήσω».

 

Και τότε, αυτή την ώρα, ο Ευλογημένος χαμογέλασε.

Μετά από αυτό, τη στιγμή εκείνη από το πρόσωπο του Ευλογημένο έλαμψαν ίσια μπροστά αχτίδες φωτός πολλών διαφορετικών χρωμάτων: ογδόντα τέσσερις χιλιάδες αχτίδες εκατό χιλιάδων χρωμάτων, μπλε, κίτρινες, κόκκινες, λευκές, βυσσινιές, διάφανες και ασημένιες αχτίδες φωτός. Εκτινάχθηκαν και φώτισαν αναρίθμητα, άπειρα κοσμικά συστήματα. Όταν επέστρεψαν, έκαναν τρεις γύρους γύρω από τον Ευλογημένο και εξαφανίστηκαν στην κορυφή του κεφαλιού του Ευλογημένου.

Τότε, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα σηκώθηκε, έβαλε το ράσο του πάνω από τον ώμο, γονάτισε στο δεξί του γόνατο, υποκλίθηκε με τις παλάμες ενωμένες προς τον Ευλογημένο και μίλησε έτσι στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, μια και οι Νικητές, οι Αρχάτ, οι τέλειοι και ολοκληρωμένοι Βούδδες δεν χαμογελούν χωρίς αιτία και χωρίς συνθήκη, ποιά είναι η αιτία του χαμόγελού σου και ποιά η συνθήκη»;

 

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, βλέπεις τις ομάδες των πλασμάτων από όλα τα κοσμικά συστήματα των τεσσάρων κατευθύνσεων, που έρχονται προς εμένα»;

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, δεν τους βλέπω».

Είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, στην περίπτωση αυτή, εξέτασε προσεκτικά και κοίταξε τις ομάδες των πλασμάτων».

Τότε ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα κοίταξε τριγύρω και είδε ότι στα ανατολικά εμφανίστηκε ένα δέντρο ίσαμε επτά χιλιάδες γιοτζάνα. Είοσι πέντε χιλιάδες εκατομμύρια ομάδες ανθρώπων μαζεύονταν στην μια του πλευρά. Οι άνθρωποι δεν συζητούσαν. Δεν μιλούσαν. Δεν έκαναν καμμιά συζήτηση. δεν έτρωγαν. Δεν σηκώνονταν. Δεν κινιούνταν καθόλου. Κάθονταν σιωπηλοί.

Στα νότια, εμφανίστηκε ένα δέντρο ίσαμε επτά χιλιάδες γιοτζάνα. Είκοσι πέντε χιλιάδες εκατομμύρια ομάδες πλασμάτων μαζεύονταν εκεί. Οι άνθρωποι αυτοί δεν συζητούσαν και δεν μιλούσαν. Δεν μιλούσαν καθόλου. Δεν συζητούσαν καθόλου. Δεν σηκώνονταν. Δεν κινιούνταν καθόλου. Κάθονταν σιωπηλοί.

Στα δυτικά, εμφανίστηκε ένα δέντρο ίσαμε επτά χιλιάδες γιοτζάνα. Είκοσι πέντε χιλιάδες εκατομμύρια ομάδες πλασμάτων μαζεύονταν εκεί. Οι άνθρωποι αυτοί δεν συζητούσαν και δεν μιλούσαν. Δεν μιλούσαν καθόλου. Δεν συζητούσαν καθόλου. Δεν σηκώνονταν. Δεν κινιούνταν καθόλου. Κάθονταν σιωπηλοί.

Στα βόρεια, εμφανίστηκε ένα δέντρο ίσαμε επτά χιλιάδες γιοτζάνα. Είκοσι πέντε χιλιάδες εκατομμύρια ομάδες πλασμάτων μαζεύονταν εκεί. Οι άνθρωποι αυτοί δεν συζητούσαν και δεν μιλούσαν. Δεν μιλούσαν καθόλου. Δεν συζητούσαν καθόλου. Δεν σηκώνονταν. Δεν κινιούνταν καθόλου. Κάθονταν σιωπηλοί.

Στο ναδίρ, εμφανίστηκε ένα δέντρο ίσαμε επτά χιλιάδες γιοτζάνα. Είκοσι πέντε χιλιάδες εκατομμύρια ομάδες πλασμάτων μαζεύονταν εκεί. Οι άνθρωποι αυτοί δεν συζητούσαν και δεν μιλούσαν. Δεν μιλούσαν καθόλου. Δεν συζητούσαν καθόλου. Δεν σηκώνονταν. Δεν κινιούνταν καθόλου. Κάθονταν σιωπηλοί.

Στο ζενίθ, εμφανίστηκε ένα δέντρο ίσαμε επτά χιλιάδες γιοτζάνα. Είκοσι πέντε χιλιάδες εκατομμύρια ομάδες πλασμάτων μαζεύονταν εκεί. Οι άνθρωποι αυτοί δεν συζητούσαν και δεν μιλούσαν. Δεν μιλούσαν καθόλου. Δεν συζητούσαν καθόλου. Δεν σηκώνονταν. Δεν κινιούνταν καθόλου. Κάθονταν σιωπηλοί.

Έτσι, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα είπε στον Ευλογημένο: «Αν θα μου έδινε την ευκαιρία να θέσω μια ερώτηση ο Ευλογημένος και να μου εξηγηθεί μετά, θα ήθελα να ρωτήσω τον Ευλογημένο, το Νικητή, τον Αρχάτ, τον Τέλειο και Ολοκληρωμένο Βούδδα, σχετικά με ένα συγκεκριμένο θέμα».

Μίλησε έτσι και τότε ο Ευλογημένος είπε στον μποντισάτβα το μεγάλο Όν  Μπαϊσατζασένα: «Μπαϊσατζασένα, ρώτησε ό,τι θέλεις και θα ευχαριστήσω το νου σου με μια εξήγηση για ό,τι με ρωτήσεις».

Αφού μίλησε έτσι, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα είπε τα εξής στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, για ποιόν λόγο ήρθαν και μένουν εδώ τόσες ομάδες ανθρώπων από τους κόσμους των τεσσάρων κατευθύνσεων και από το ζενίθ και το ναδίρ; Πενήντα χιλιάδες εκατομμύρια ομάδες πλασμάτων ήρθαν και μένουν εδώ. Ποιός είναι ο λόγος γι’ αυτό; Ποιές είναι οι συνθήκες»;

Ο Ευλογημένος είπε: «Μπαϊσατζασένα, πήγαινε μόνος και ρώτησε τους Νικητές στα κοσμικά συστήματα από τα οποία ήρθαν».

Και είπε αυτός: «Με ποιού την υπερφυσική δύναμη θα πρέπει να πάω»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Χρησιμοποίησε την δική σου υπερφυσική δύναμη και πήγαινε».

Τότε, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα έκανε τρεις γύρους γύρω από τον Ευλογημένο και εξαφανίστηκε από εκείνο το σημείο. Αφού πέρασε ενενήντα έξι εκατομμύρια κοσμικά συστήματα, έφτασε στο κοσμικό σύστημα που λέγεται Τσαντραπραντίπα. Εκεί ο Ευλογημένος, ο Νικητής, ο Αρχάτ, ο Τέλειος και Ολοκληρωμένος Βούδδας Τσαντράβατισκέτρα δίδασκε το Ντάρμα, καθισμένος και τελείως περιτριγυρισμένος από ογδόντα χιλιάδες εκατομμύρια μποντισάτβα.

Τότε, ο μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα στάθηκε μπροστά στον Ευλογημένο, το Νικητή Τσαντράβατικσέτρα. Με τα χέρια του ενωμένα υποκλίθηκε μπροστά στον Ευλογημένο και είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, γιατί δεν βλέπω εδώ να είναι παρόντες οι ομάδες των ανθρώπων που τώρα έχουν μαζευτεί από τις δέκα κατευθύνσεις και έρχονται μπροστά στον Νικητή Σακυαμούνι, στο κοσμικό σύστημα του Σάχα»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, περιπλανιώνται και μένουν ακριβώς εκεί».

Και είπε αυτός: «Μα, Ευλογημένε, γιατί γίνεται αυτό»;

Τότε, ο μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα, πήγε εκεί που βρισκόταν ο Νικητής Τσαντράβατισκέτρα. Και μόλις έφτασε, κάθισε μπροστά στο Νικητή. Και μίλησε έτσι στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, πέρασα ενενήντα έξι χιλιάδες εκατομμύρια κοσμικά συστήματα και ήρθα εδώ. Ευλογημένε πουθενά δεν είδα τόσα αισθανόμενα πλάσματα σαν αυτά που είδα εκεί».

Και είπε ο Ευλογημένος: «Αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα γεννήθηκαν από  το δέντρο που δεν έχει νου».

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, ποιός έχει δει ή ακούσει να γεννιούνται κάποιοι από δέντρα που δεν έχουν νου»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, δεν έχεις δει ή ακούσει να γεννιούνται οι άνθρωποι από δέντρα που δεν έχουν νου»;

Και είπε: «Ευλογημένε, δεν έχω δει ούτε έχω ακούσει».

Είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, αν επιθυμείς να δεις, θα σου δείξω τώρα».

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, το επιθυμώ. Το επιθυμώ Σουγκάτα».

Τότε, ο Νικητής Τσαντράβατικσέτρα εξέτεινε το χέρι του και από το χέρι του εκατό χιλιάδες εκατομμύρια ομάδες πλασμάτων γεννήθηκαν. Κάθε μία από αυτές τις ομάδες των ανθρώπων, εξέτειναν εκατό χέρια και ράντισαν λιβάνι, γιρλάντες και διάφορες κολώνιες σαν προσφορές στον Νικητή. Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, βλέπεις αυτή την ομάδα των ανθρώπων που ραντίζει λιβάνι, γιρλάντες και κολώνιες σαν προσφορές στο Νικητή»;

Και είπε: «Ευλογημένε, το βλέπω. Το βλέπω Σουγκάτα».

Και είπε ο Ευλογημένος: «Αυτές οι ομάδες των ανθρώπων που γεννήθηκαν δεν έχουν νου. Οι άνθρωποι αυτοί, δεν έχουν νου».

Τότε κάθε ένα από τα εκατό χιλιάδες εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα είχε εκατό χέρια και όλα έπεσαν κάτω.

Τότε, αφού το είδε αυτό ο μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα, είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, τί είναι αυτό; Σουγκάτα, εί είναι αυτό, που τα εκατό χέρια των ανθρώπων έπεσαν όλα σε μια στιγμή; Ευλογημένε, αν ακόμη και αυτοί με τα εκατό χέρια δεν είναι ελευθερωμένοι, τότε τί να πούμε γι’ αυτούς με τα δύο χέρια»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, υπάρχουν νεαρά αισθανόμενα πλάσματα και υπάρχουν και ηλικιωμένα αισθανόμενα πλάσματα».

Και είπε: «Ευλογημένε, ποιά είναι τα νεαρά: Ποιά είναι τα ηλικιωμένα»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Αυτά που πέφτουν τώρα κάτω, είναι τα ηλικιωμένα. Αυτά που γεννιούνται από τα δέντρα, είναι τα νεαρά».

Και είπε: «Ευλογημένε, θέλω να δω τα νεαρά αισθανόμενα πλάσματα».

Τότε, ο Νικητής Τσαντράβατικσέτρα εξέτεινε την παλάμη του δεξιού του χεριού και ήρθαν εκατό χιλιάδες εκατομμύρια ομάδες ανθρώπων απόκάθε μία από τις δέκα κατευθύνσεις. Από το ζενίθ και από το ναδίρ ήρθαν πενήντα εκατομμύρια ομάδες ανθρώπων. Όταν όλες αυτές οι ομάδες των ανθρώπων έφτασαν, έκαναν προστερνισμούς με τα κεφάλια τους στα πόδια του Ευλογημένου. Μετά από αυτό, δεν μίλησαν στο Νικητή. Δεν μίλησαν καθόλου. Κάθονταν σιωπηλοί.

Τότε ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, γιατί αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα δεν μιλούν στον Ευλογημένο, δεν μιλούν καθόλου και μένουν χωρίς να πουν κουβέντα»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, δεν καταλαβαίνεις; Η γη δεν έχει νου και δεν μιλάει. Δεν μιλάει καθόλου και δεν καταλαβαίνει την κορυφή του Ντάρμα. Αν αναρωτιέσαι γιατί συμβαίνει αυτό, Μπαϊσατζασένα, μερικά νεαρά αισθανόμενα πλάσματα εδώ δεν καταλαβαίνουν τη γέννηση, αν και την έχουν δει. Την παύση, τα γηρατειά, την ασθένεια, τη θλίψη, τον θρήνο, τον χωρισμό από τους αγαπημένους, την σχέση με ό,τι είναι δυσάρεστο, τον χωρισμό από φίλους, τον θάνατο, τον πρόωρο θάνατο – δεν καταλαβαίνουν τίποτε από όλα αυτά τα αβάσταχτα δεινά. Αν και τα έχουν δει, δεν συγκινούνται ούτε κρατούν απόσταση από αυτά, οπότε πώς θα μπορούσαν να τα καταλαβαίνουν; Μπαϊσατζασένα, θα πρέπει να διδάσκονται ξανά και ξανά».

Τότε, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, από πού έρχονται αυτά τα νεαρά πλάσματα που δεν γνωρίζουν το Ντάρμα; Από πού έρχεται η επαναγέννησή τους μετά το θάνατο και πού θα γεννηθούν»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, άκουσε. Αυτά τα ανθρώπινα σώματα που έχουν λάβει, δεν ήταν φτιαγμένα από πετράδια. Δεν ήταν φτιαγμένα από χαλκό. Δεν ήταν φτιαγμένα από ξύλο. Δεν ήταν φτιαγμένα από κεραμεικό. Δεν ήταν φτιαγμένα από τον φόβο ενός βασιλιά. Αντίθετα, γεννιούνται από την ένωση ενός άντρα και μιας γυναίκας και από την δημιουργία κακού κάρμα. Αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα διδάσκονται ξανά και ξανά μια συναλλαγή και εξ αιτίας αυτού, ατέλειωτα, αβάσταχτα δεινά και αβάσταχτα συναισθήματα γεννιούνται. Εξ αιτίας αυτού, βιώνουν το ωρίμασμα των διεφθαρμένων, μη ενάρετων πράξεων που έχουν κάνει στο παρελθόν. Μπαϊσατζασένα, στον τόπο αυτόν, αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα που ήρθαν εδώ και που δεν σηκώνονται, θα νοιώσουν αυτά τα είδη δεινών. Μπαϊσατζασένα, για τον λόγο αυτό δεν μιλούν. Δεν μιλούν καθόλου. Μπαϊσατζασένα αφού έτσι έχουν αυτά, αυτά τα νεαρά αισθανόμενα πλάσματα δεν κατανοούν την αρετή. Δεν κατανοούν τη γέννηση. Δεν κατανοούν την παύση. Δεν θα αποκτήσουν ούτε ανθρώπινα σώματα και αυτά, Μπαϊσατζασένα, είναι αυτά που ονομάζεται ‘νεαρά αισθανόμενα πλάσματα’».

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, πώς γεννιούνται αυτά τα νεαρά αισθανόμενα πλάσματα; Πώς πεθαίνουν»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, είναι ως εξής. Για να σου δώσω μια αναλογία, ένας άνθρωπος βάζει ένα κομμάτι ξύλο στη φωτιά. Όπως αυτό το ξύλο βαθμιαία θα αρπάξει φωτιά, με τον ίδιο τρόπο, Μπαϊσατζασένα, γεννιέται αρχικά κάποιος σε ανθρώπινο σώμα. Μετά τη γέννηση, βιώνει τις αισθήσεις».

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, ποιός πραγματικά γεννιέται εδώ; Μετά τη γέννηση, ποιός ολοκληρωτικά περνά αντίπερα»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, ο Βούδδας ο ίδιος γεννιέται. Ο Νικητής ο ίδιος ολοκληρωτικά περνά αντίπερα. Έχει ως εξής: Για να δώσω μια αναλογία, ο βασιλιάς πιάνει κάποιον και τον φυλακίζει σε ένα σκοτεινό και κλειστό κτήριο. Μόλις ο άνθρωπος μπαίνει στο σκοτεινό κτήριο, και αφού βρεθεί μέσα στο σκοτεινό κτήριο, βλέπει ότι βρίσκεται μέσα σε ένα σκοτεινό κτήριο. Τότε, ένας άλλος άνθρωπος που προηγουμένως έχει επηρεαστεί από βιώματα δεινών, το βλέπει αυτό και σκέφτεται: ‘Αυτός ο άνθρωπος δεν ταιριάζει γι’ αυτό. Μια και δεν έχει βιώσει δεινά προηγουμένως, αυτό το θα τον σκοτώσει’. Και αφού σκεφτεί πάνω σ’ αυτό, παίρνει φωτιά, πηγαίνει εκεί και ανάβει μια μικρή φωτιά πίσω από το σπίτι. Ο άντρας που είναι φυλακισμένος, βλέπει τη φωτιά και καθώς την βλέπει παρηγοριέται και χαίρεται. Αλλά η φωτιά αυτή για κάποιο λόγο η φωτιά σπιθίζει και η λαμπρή φωτιά καίει το σπίτι τελείως και ο άντρας επίσης καίγεται εκεί μέσα. Τότε, όταν ο βασιλιάς άκουσε ότι κάηκε αυτός, δυσαρεστήθηκε και σκέφτηκε: ‘Από εδώ και πέρα, κανένα αισθανόμενο πλάσμα δεν θα μπει φυλακή στη γη μου’.

Κι αφού σκέφτηκε έτσι, ο βασιλιάς είπε στα αισθανόμενα πλάσματα που έμεναν σε αυτή τη γη: ‘Αισθανόμενα πλάσματα, μη φοβάστε. Μην έχετε φόβο. Δεν θα πρέπει να φοβάστε. Από εδώ και πέρα στη γη μου, δεν θα υπάρχει σωματική τιμωρία ή φυλάκιση. Κανένα αισθανόμενο πλάσμα δεν θα τιμωρηθεί με το να χάσει τη ζωή του. Αισθανόμενα πλάσματα, μην φοβάστε’.

Και μόλις τους βεβαίωσε, Μπαϊσατζασένα, ο Νικητής που είχε κάψει όλες τις πλάνες, ολοκληρωτικά ειρήνευσε κάθε ασθένεια. Και όπως αυτός ο άνθρωπος έκαψε το σώμα του μέσα στη φωτιά του κτηρίου, κι έχοντας πεθάνει για το όφελος των σκοπών των αισθανόμενων πλασμάτων, για το όφελος και την ευτυχία τους, έτσι τέλεια ελευθερώνει τα αισθανόμενα πλάσματα που είναι δεμένα στα δεσμά τους, όμοια και ο Νικητής άφησε τα ρύπη των προσκολλήσεων, του θυμού και της άγνοιας και έχοντας γεννηθεί στον κόσμο σαν λάμπα για όλα τα αισθανόμενα πλάσματα, τέλεια απελευθερώνει τα αισθανόμενα πλάσματα από τα σώματα των κολάσεων, των ζώων, των πρέτα, των ασούρα και επίσης τέλεια ελευθερώνει τα νεαρά αισθανόμενα πλάσματα και τα ηλικιωμένα αισθανόμενα πλάσματα επίσης».

Και τότε, αυτοί οι στίχοι ακούστηκαν ψηλά από το διάστημα:

 

«Το πεδίο του Κατακτητή είναι ένα πεδίο θαυμαστό,

ωφέλιμο πεδίο, καλά ετοιμασμένο

Κάθε σπόρος που φυτεύεται σ’ αυτό

δεν θα χαθεί καθόλου.

 

Το πεδίο του Κατακτητή είναι η αγνή γη.

Οι διδαχές του Βούδδα επαινούνται.

Για να αγκαλιάσει τα πλάσματα όλα

ο  Δάσκαλος φτιάχνει τα μέσα.

 

Αν και μένει στη σφαίρα της νιρβάνα

εμφανίζεται στο πρόσωπο της γης.

Κι αφού αέναα τον κόσμο ειρηνεύει

ο Βούδδας εξαγνίζει ό,τι έχει δοθεί.

 

Ελευθερώνει τα νεαρά τα όντα.

Ελευθερώνει και τα ηλικιωμένα.

Από τα τρία βασίλεια βαθμιαία

ελευθερώνει τέλεια τα όντα όλα.

 

Σφραγίζει τις πόρτες των κολάσεων.

Ελευθερώνει ζώα και πρέτα.

Κι έχοντας φτιάξει ειρήνη στον κόσμο

δημιουργία ευτυχία για τον επόμενο».

 

Τότε, ο Ευλογημένος χαμογέλασε και είπε:

«Τέλειο είναι να βλέπεις αυτούς που είναι τέλειοι,

και το να βλέπεις τους Βούδδες είναι τέλειο.

Το άγιο Ντάρμα, ένα πεδίο ποιοτήτων,

κι αυτό τέλειο είναι.

Να βλέπεις τη Σάνγκα να συνάζεται, είναι τέλειο.

Οι διδαχές της Σανγκάτα είναι τέλειες.

Η καταστροφή των κακών πράξεων, είναι τέλεια».

 

Τότε, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα γονάτισε με τα χέρια του ενωμένα προς τον Ευλογημένο και είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, για ποιό λόγο χαμογελάς; Ποιά είναι η συνθήκη»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Παιδί της γενεαλογίας, βλέπεις αυτά τα  νεαρά αισθανόμενα πλάσματα»;

Και είπε: «Ευλογημένε τα βλέπω. Τα βλέπω, Σουγκάτα».

Και είπε ο Ευλογημένος; «Μπαϊσατζασένα, όλοι τους θα εδραιωθούν στα δέκα επίπεδα αυτήν ακριβώς τη μέρα».

Τότε ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα έμεινε στον ουρανό πάνω, σε ένα ύψος ογδόντα χιλιάδων γιοτζάνα και ογδόντα χιλιάδες θεοί απελευθέρωσαν μια βροχή από λουλούδια πάνω στον Ευλογημένο. Τα νεαρά αισθανόμενα πλάσματα έκαναν κι αυτά προστερνισμούς με τις παλάμες ενωμένες. Τότε, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα είπε αυτά τα λόγια καθώς αιωρείτο στον ουρανό. Γέμισε τον γαλαξία ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων με ήχο. Τα αισθανόμενα πλάσματα που είχαν γεννηθεί στις τριάντα δύο μεγάλες κολάσεις άκουσαν τον ήχο. Τα τριάντα δύο είδη θεών άκουσαν τον ήχο. Ο γαλαξίας του ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων επίσης σείστηκε με έξι τρόπους. Στους μεγάλους ωκεανούς, ογδόντα τέσσερις χιλιάδες νάγκα σείστηκαν κι αυτοί. Τριάντα χιλιάδες εκατομμύρια ρακσάσα ήρθαν στον πλανήτη. Είκοσι πέντε χιλιάδες εκατομμύρια πρέτα, γιάκσα και ρακσάσα ήρθαν από την βασιλική πόλη Αντάκαβατι και αυτή η τεράστια σύναξη μαζεύτηκε εμπρός στον Ευλογημένο. Τότε, ο Ευλογημένος δίδαξε το Ντάρμα στα νεαρά αισθανόμενα πλάσματα και εκατό χιλιάδες εκατομμύρια μποντισάτβα ήρθαν από τα κοσμικά συσστήματα των δέκα κατευθύνσεων, ο καθένας με τη δική του υπερφυσική δύναμη.

Τότε, ο μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα υποκλίθηκε με τις παλάμες του ενωμένες προς τον Ευλογημένο και είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, πολλοί είναι οι μποντισάτβα που έχουν μαζευτεί εδώ. Σουγκάτα, είναι πολλοί. Ευλογημένε πολλοί επίσης είναι οι θεοί και οι νάγκα που έχουν μαζευτεί εδώ. Από την βασιλική πόλη Αντάκαβατι πολλά εκατομμύρια ρακσάσα επίσης έφτασαν, μαζεύτηκαν και είναι εδώ».

Και ο Ευλογημένος είπε στον μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα: «Παιδί της γενεαλογίας, έλα εδώ κάτω».

Τότε, ο μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα κατέβηκε από το διάστημα με τις υπερφυσικές του δυνάμεις, έβαλε τις παλάμες του μαζί και γονάτισε προς τον Ευλογημένο. Και είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, ‘το μέγεθος του Ντάρμα’, ‘το μέγεθος του Ντάρμα’ που λέγεται, Ευλογημένε, τί έκταση έχει ‘το μέγεθος του Ντάρμα’»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Παιδί της γενεαλογίας, λέγεται ‘το μέγεθος του Ντάρμα’ όταν κάποιος απερίφραστα πασχίζει να ασκηθεί στην αγαμία και επίσης όταν ενώ απερίφραστα πασχίζει να ασκηθεί στην αγαμία, εγκαταλείπει όλες τις κακίες. Παιδί της γενεαλογίας, βλέπεις τα νεαρά πλάσματα που, έχοντας εγκαταλείψει τις κακές συναναστροφές, θα επιτύχουν χωρις αμφιβολία στο νταράνι και επίσης θα στολιστούν με όλα τα ντάρμα»;

Και είπε: «Ευλογημένε, με ποιά μέσα συνάχθηκαν αυτά τα πολλά αισθανόμενα όντα και ακούνε το μέγεθος του Ντάρμα»;

Τότε, ο Ευλογημένος είπε στον μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα: «Μπαϊσατζασένα, τα περισσότερα αισθανόμενα πλάσματα δεν ακούνε ότι η γέννηση είναι ταλαιπωρία. Δεν ακούνε ότι τα γηρατειά είναι ταλαιπωρία. Δεν ακούνε ότι η ασθένεια είναι ταλαιπωρία, ότι η θλίψη είναι ταλαιπωρία, ότι ο θρήνος είναι ταλαιπωρία, ο χωρισμός από τους αγαπημένους και η σχέση με ό,τι είναι δυσάρεστο είναι ταλαιπωρίες. Ο θάνατος, μετά από όλες αυτές τις ταλαιπωρίες, κλέβει μακρυά το σώμα και τη ζωή. Μπαϊσατζασένα, αυτά είναι που λέγονται ‘όλα τα δεινά’».

Τότε, τα νεαρά αισθανόμενα πλάσματα έχοντας ακούσει αυτή τη διδασκαλία, γον΄τισαν με τις παλάμες τους ενωμένες στον Ευλογημένο, και είπαν στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, θα πεθάνουμε κι εμείς»;

Και ο Ευλογημένος είπε: «Εσείς και όλα τα αισθανόμενα πλάσματα θα πεθάνετε».

Και είπαν: «Ευλογημένε, πώς θα έρθει η ώρα του θανάτου σε εμάς»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Παιδιά της γενεαλογίας, την ώρα του θανάτου, την τελευταία στιγμή της συνείδησης, υπάρχει ένας άνεμος που λέγεται ‘αυτός που προκαλεί την παύση της συνείδησης’, ένας άνεμος που λέγεται ‘αυτός που συγχίζει την συνείδηση’ και ένας άνεμος που λέγεται ‘αυτός που ενοχλεί τη συνείδηση’. Και, παιδιά της γενεαλογίας, την ώρα του θανάτου, την τελευταία στιγμή της συνείδησης, αυτοί οι τρεις άνεμοι θα αναδευτούν, θα συγχίσουν και θα προκαλέσουν ενοχλήσεις».

Και είπαν: «Ευλογημένε, ποιοί είναι οι τρεις άνεμοι που καταστρέφουν το σώμα την ώρα του θανάτου, όταν η συνείδηση παύει»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Είναι οι ‘φίλοι’, τα ‘όπλα’, ο ‘εξαναγκασμός και ο τραυματισμός’ που καταστρέφουν το σώμα».

Και είπαν αυτοί: «Ευλογημένε, τί είδους πράγμα είναι αυτό που λέγεται ‘σώμα’»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Φίλοι μου, λέγεται επίσης και ‘τέλεια λαμπρό’, ‘καμμένο’, ‘φλέγμα’, ‘ρέψιμο’, ‘πεδίο αποτέφρωσης’, ‘άθλιο μυαλό’, ‘βαρύ φορτίο’, ‘βασανισμένο εκ γενετής’, ‘βίαια χτυπημένο εκ γενετής’, ‘αυτό που βασανίζει την ζωτική δύναμη κάποιου’ και ‘αυτό που προκαλεί το θάνατο και τον χωρισμό από τους αγαπημένους’. Φίλοι μου, αυτά είναι που καλούνται ‘σώμα’».

Και είπαν: «Ευλογημένε, πώς πεθαίνει κάποιος; Πώς ζει»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Φίλοι, αυτό που λέγεται ‘συνείδηση’ πεθαίνει. Εσείς που έχετε ζήσει μακρά ζωή, αυτό που λέγεται ‘αρετή’ συνεχίζει να ζει. Φίλοι, αυτό που λέγεται ‘σώμα’ πεθαίνει, δεμένο με εκατομμύρια νεύρα, έχοντας ογδόντα τέσσερις χιλιάδες πόρους, συνδεδεμένο με δώδεκα χιλιάδες τμήματα και υποστηριζόμενο από τριακόσια εξήντα οστά. Ογδόντα τέσσερα είδη παράσιτων ζουν μέσα στο σώμα. Και υπάρχει θάνατος για όλα τα ζωντανά πλάσματα – υπάρχει ο θάνατος που είναι η παύση. Όταν ένα άτομο πεθαίνει, όλα αυτά τα ζωντανά πλάσματα επίσης χάνουν τις ελπίδες τους. Μετά, αυτό κινείται και ενοχλεί τους ανέμους, γιατί τα όλα τα ζωντανά πλάσματα τρώνε το ένα το άλλο. Τότε, θα βιώσουν ταλαιπωρία. Μερικοί θα κλάψουν για τους γιους τους. Μερικοί θα κλάψουν για τις κόρες τους. Μερικοί θα κλάψουν για τον σύντροφό τους. Όλοι θα αισθανθούν πόνους αγωνίας να τους διατρυπούν. Επίσης θα φάνε το ένα το άλλο και τότε όταν θα έχουν φάει το ένα το άλλο, δύο ζωντανά πλάσματα θα μείνουν και θα μαλώσουν για επτά ημέρες. Μετά από επτά ημέρες, το ένα ζωντανό πλάσμα θα καταστραφεί. Το άλλο θα απελευθερωθεί.

Εσείς που έχετε ζήσει μακρά ζωή, αν αναρωτιέστε τί είναι αυτό που λέγεται ‘Ντάρμα’, τί νομίζετε; Όπως αυτά τα ζωντανά πλάσματα συγκρούστηκαν το ένα με το άλλο και μετά πέθαναν, με τον ίδιο τρόπο, τα ανώριμα συνήθη άτομα επίσης συγκρούονται μεταξύ τους. Δεν φοβούνται με την γέννηση. Δεν φοβούνται με τα γηρατειά. Δεν φοβούνται με τον θάνατο. Και όπως μάλωσαν αυτά τα δύο ζωντανά πλάσματα, έτσι και τα ανώριμα συνήθη άτομα μαλώνουν μεταξύ τους. Τότε, τη στιγμή του θανάτου, οι ενάρετοι άνθρωποι θα τους πουν: ‘Άνθρωποι, σε τί στηρίζεστε; Δεν έχετε δει την παραμικρή αδυναμία; Δεν έχετε δει την παραμικρή αδυναμία της γέννησης; Δεν έχετε δει την παραμικρή αδυναμία των γηρατειών και της ασθένειας; Δεν έχετε δει την παραμικρή αδυναμία του θανάτου’; Και αυτοί λένε: ‘Εσύ που έχεις ζήσει μακρά ζωή, έχουμε δει τις αδυναμίες της γέννησης και έχουμε δει και τις αδυναμίες των γηρατειών και της ασθένειας. Έχουμε δει τις αδυναμίες του θανάτου επίσης, στο τέλος όλων αυτών’. Και θα τους πουν: ‘Γιατί δεν πράττετε πράξεις ώστε να δημιουργήσετε ρίζες αρετής; Γιατί δεν δημιουργήσατε τις ρίζες της αρετής του μεγέθους του Ντάρμα, που αυξάνει την ευτυχία και στους δύο κόσμους; Φίλοι, σας ρωτώ μια δεύτερη ερώτηση: Γιατί δεν δημιουργήσατε την συσσώρευση της αρετής που θα σας απελευθερώσει τέλεια από τη ζωή και το θάνατο; Γιατί δεν ερευνήσατε ώστε να διορθώσετε απ’ ευθείας την προσοχή σας; Γιατί δεν ακούσατε τον χτύπο του κύμβαλου στη γη; Δεν είδατε την σπορά στο πεδίο του Νικητή και τις προσφορές από λιβάνια, γιρλάντες και φώτα; Δεν είδατε επίσης τις προσφορές φαγητού και ποτού στο Νικητή, ή την ευχαρίστηση των τεσσάρων ομάδων ακολούθων –των μοναχών ανδρών και γυναικών, των ανδρών και γυναικών λαϊκών που κρατούν τις αρχές τους, αυτές τις τέσσερις ομάδες ασκητών που είναι απόλυτα αφοσιωμένοι στις διδασκαλίες’;

Και θα τους μιλήσουν έτσι και θα τους κατηγορήσουν, με σκοπό να τους ωφελήσουν και αυτοί θα πουν: ‘Μεγαλειότατε, δεν έκανες ούτε το παραμικρό’ και ‘Άνθρωπε αφ’ ότου ήρθες στον πλανήτη Γη εδώ, έχεις κάνει πράξεις μη ενάρετες’.

Και τότε, ο βασιλιάς του Ντάρμα θα δώσει διδασκαλίες στον νεκρό άνθρωπο, με στίχους:

‘Είδες τη γέννηση ενός Νικητή

και άκουσες τον χτύπο του κύμβαλου.

Άκουσες τη διδαχή του Ντάρμα

που φέρνει στην ειρήνη της νιρβάνα.

Κι όμως, δεν έδρασες’.

 

Και τότε, ο άνθρωπος θα απαντήσει:

‘Είχα ένα νου ανώριμο,

υπό την επήρεια φίλων διεφθαρμένων.

Με νου ζαλισμένο από την επιθυμία

έκανα πράξεις κακές.

Ακολούθησα τις επιθυμίες μου

και σκότωσα ζωντανά πλάσματα.

Ξόδεψα ό,τι ανήκε στη Σάνγκα

Αβάσταχτο είναι το αποτέλεσμα απ’ αυτά.

Με νου έτοιμο να βλάψει

κατέστρεψα στούπα

μίλησα με λόγια προσβολής

Βασάνισα ακόμη τη μητέρα μου.

Αναγνωρίζω τα σημάδια αδυναμίας

σε ό,τι έπραξα με το σώμα μου.

Στη  μεγάλη κόλαση του θρήνου

βλέπω εξαίρετα αβάσταχτες γεννήσεις.

Θα νοιώσω τις αισθήσεις της κόλασης της σύνθλιψης.

Κι όμοια θα βιώσω τις αισθήσεις

στην εξαίρετα καυτή κόλαση

και στην αβάσταχτη τη Μαχαβίτσι.

Θ’ ανοιχτώ στη μεγάλη κόλαση του λωτού

και σαν όν της κόλασης, με τα δεινά αυτά,

στη μεγάλη τρομερή κόλαση ‘που ορίζεται με τις μαύρες γραμμές’,

θα γεννηθώ εκατό φορές.

Αφού σκοτωθούν τα όντα στις κολάσεις

ξανά θα βλέπουν αυτά τα πράγματα τα τρομερά.

Ξανά και ξανά θα πέφτουν από εκατό γιοτζάνα

σε μεγάλους κινδύνους

και δεν θα βρίσκουν έξοδο από εκεί.

Μετά, θα βουτούν μες στο σκοτάδι.

Στην κόλαση που ακούει στο όνομα ‘Λεπίδα’,

υψώνονται χιλιάδες λεπίδες.

Θα γεννιούνται εμπρός απ’ τις λεπίδες,

σε εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια.

Εξ αιτίας αρνητικών πράξεων που έχω κάνει

το σώμα μου θα κόβεται απ’ αυτές.

Τέλεια θα καταστρέφεται το σώμα

με αβάσταχτα δυνατούς στροβιλιστούς ανέμους

Συνέχεια σε κολάσεις σαν κι αυτές

θα βιώνω τα δεινά.

Όλα τα πλάσματα εκεί θα βλέπουν

το σώμα μου θα είναι σε τρομερό πόνο.

Πήρα τα πλούτη άλλων ακόμα

για να στηρίξω το νοικοκυριό μου

Γιοί μου και κόρες μου,

αδέρφια κι αδελφές μου, όμοια,

πατέρα, μητέρα όμοια

φίλους πολλούς και συγγενείς

και υπηρέτες και εργάτες,

και φορτία, ζώα και βοηθούς:

παραστράτησα με σχέδια άσχημα.

Για βάζα με χρυσάφι και ασήμι

κι όμοια για μαλακά φίνα υφάσματα

κι ετοίμασα να φτιάξω ένα σπίτι:

για όλα τούτα παραστράτησα.

Παραστράτησα με λαούτα και κύμβαλα

το νου μου γέμισα με ευχαρίστηση

Αν και το σώμα μου πλύθηκε σε αρωματικά νερά

και τώρα ακόμα του λείπει η ευγνωμοσύνη.

Σώμα, νου δεν έχεις,

μα για τη χάρη σου παραστράτησα.

Στο μέλλον, ούτε ένα πλάσμα

δεν θα είναι προστάτης μου.

Όταν ο μεγάλος στροβιλιστός άνεμος

αβάσταχτα θα καταστρέφει το σώμα μου.

Όμοια, έφαγα εξαίρετα φαγητά,

γεύτηκα διάφορες γεύσεις με τη γλώσσα μου.

Γύρω απ’ το κεφάλι μου δέθηκαν εξαιρετικά πολλές

καλοφτιαγμένες γιρλάντες, όμορφες.

Παραστράτησαν τα μάτια μου από την ομορφιά.

Δεν υπάρχει προστάτης για τα μάτια μου.

Τα μάτια είναι η αιτία τόσων πράξεων κακών

που έκανα αφού είχα κοιτάξει.

τα αυτιά μου είναι η αιτία

για την οποία τα χέρια μου σκίζονται και κόβονται από διαμάντια.

Στα δυο χέρια δέθηκαν βραχιόλια,

δαχτυλίδια φορέθηκαν στα δάχτυλά μου

Γύρω απ’ το λαιμό μου σειρές μαργαριτάρια

κι ακόμη και τα πόδια μου στολίστηκαν βαρειά.

Αλυσίδες τους αστραγάλους μου στόλισαν

και μπήκε πάνω τους χρυσάφι.

Το σώμα μου φόρεσε πετράδια

κι όμοια χρυσαφένιες ζώνες.

Διασκέδασα με τον μεγάλο πλούτο

ο νους μου προσκολλήθηκε πολύ.

Αμέσως μόλις άγγιξα την μαλακή αφή

με δυνατή επιθυμία την κράτησα κοντά μου.

Κάθισε το σώμα μου πάνω σε χαλιά πολλά

στρωσίδια για κρεββάτια

κι αφού λούστηκε σε όμορφα αρωματικά νερά,

αρωματίστηκε με αρώματα.

Αρωματίστηκε ο αέρας με λιβάνι

θεϊκή καμφορά και σανδαλόξυλο

Ομόρφυνα την όψη μου

την επάλειψα πλούσια με μόσχο.

Κι αφού αρωματίστηκα με παλιά αρωματικά έλαια,

γιασεμί και άνθη τσάμπακα

ντύθηκα με υφάσματα

φίνας μουσελίνας από τη Μπεναρές.

Κατέβηκα από την πλάτη του ελέφαντα

κι ανέβηκα στην πλάτη ενός αλόγου

Και πίστεψα ότι είμαι βασιλιάς

Οι άνθρωποι έτρεχαν μπροστά μου.

Ήμουν τέλεια οικείος με γυναίκες

που έμαθαν καλά να τραγουδούν και να χορεύουν.

Άγρια ζώα που δεν με έβλαψαν ποτέ

χτύπησα μ’ ένα βέλος και τα σκότωσα.

Επειδή δεν γνώριζα για ζωές μελλοντικές

έκανα πράξεις διεφθαρμένες σαν κι αυτές.

Έφαγα τη σάρκα άλλων όντων

κι έτσι αυτή η ταλαιπωρία η δική μου

θα γίνει αβάσταχτη.

Μα δεν κατανοούσα το θάνατο.

Είχα ανώριμο μυαλό

και έτρεφα το σώμα μου.

Τώρα, που ο θάνατος ήρθε σήμερα σε μένα,

δεν έχω κανέναν για προστάτη μου.

Όλοι εσείς, φίλοι και συγγενείς,

γιατί κοιτάζετε το πρόσωπό μου;

Γιατί φοράτε κουρελιασμένα ρούχα για το θρήνο;

Γιατί κλαίτε και θρηνείτε δυνατά;

Γιατί λύνετε και τραβάτε τα μαλλιά σας;

Γιατί ματώνετε απ’ τη θλίψη;

Γιατί σκορπίζετε χώμα πάνω απ’ το κεφάλι;

Γιατί το στήθος σας χτυπάτε;

Στη ζωή μου θα έπρεπε να είχα

εγκαταλείψει την κακία. Γιατί αγωνιάτε;

Το σώμα μου έγινε τροφή

για τα τσακάλια, σκύλους, κοράκια και πουλιά.

Δεν έχει νόημα να θρέφεις αυτό το σώμα

Είναι απόχτημα του όφι του θανάτου

κι έτσι ένα άτομο θα συνεχίζει να γεννιέται.

Το φάρμακο πο ελευθερώνει από το φόβο

-αυτό είναι το είδος του φαρμάκου για να πάρω.

Το φάρμακο που έδωσε ο γιατρός

- αυτό το φάρμακο μου είναι άχρηστο.

Δώστο μου τώρα, την ώρα που πεθαίνω,

το φάρμακο του Ντάρμα που απελευθερώνει

από τον όφι κάθε πλάνης.

Μην μου δίνεις σάρκα

Αν και το σώμα αυτό τράφηκε τόσο

θα καταστραφεί άψυχο

Κι αφού φέρνει τα δεινά

γιατί να φτάσω ως την κορφή της διαφθοράς;

Το σώμα αυτό, αν και το φρόντισα με περισσή φροντίδα,

έργα θα κάνει με πράξεις κακές.

Γιέ μου και κόρη μου, για ποιόν λόγο

με κοιτάζουνε τα μάτια σας;

Προστατεύστε με από την αρρώστια μου αυτή!

Γιε μου και κόρη μου,

γιατί κλαίτε δίχως νόημα;

Μην κάνετε κάτι δίχως νόημα για μένα.

Για να στηρίξω εσάς,

μέχρι που άρπαξα τον πλούτο άλλων.

Τώρα που η ώρα του θανάτου μου έχει έρθει,

είναι χωρίς ελπίδα. Τί να κάνω;

Τρομάζω απ’ τη γέννηση στα κατώτερα πεδία.

Είμαι τελείως καταρρακωμένος που πεθαίνω.

Νοιώθω έντονα την αίσθηση της αφής,

της διάκρισης, των αισθήσεων

και των νοητικών κατασκευασμάτων.

Εξ αιτίας της επιθυμίας, τα ανώριμα τα όντα περιπλανιούνται

και φτάνουν σε αβάσταχτα αποτελέσματα.

Γεννήσεις σε οικογένειες κακές:

κι εκεί κάποιος δένεται με το θρήνο.

Γνωρίζοντας ότι είχα λίγη αρετή

έφερα προβλήματα στους άλλους.

Η γενναιοδωρία μου και το ήθος τέλεια εξαφανίστηκαν

και γύρισα την πλάτη μου στο Ντάρμα.

Κι επειδή την επαναγέννηση δεν κατανοούσα

ήμουν σε πλάνη από τον όφι κάθε πλάνης.

Εξ αιτίας της άγνοιας, τα ανώριμα τα όντα περιπλανιούνται

εκεί που δεν υπάρχει ελευθερία.

Μη γνωρίζοντας την έννοια της ελευθερίας

συγχισμένα, κάνουν πράξεις κακές.

Εξ αιτίας της πλάνης, τα ανόητα τα όντα περιπλανιούνται,

με το νου τους συνεχώς να ενοχλείται.

Στα σώματά τους που έχουν πολλών ειδών δεσμά

η φωτιά φλογίζει και κατακαίει.

Σε μέρη όπου δεν υπάρχει ευτυχία

συγχισμένο, το σώμα τελείως περιπλανιέται.

Δεν γνωρίζει την ευτυχία αυτή

απ’ την οποία γεννιέται η τέλεια ευτυχία.

Το πεδίο του Βούδδα που δίνει ευτυχία

ο τροχός του Ντάρμα που είναι το υπέρτατο γιατρικό

η ηθική που είναι το αληθινό ήθος.

Αυτή είναι η αγνή φωνή του Νικητή’».

 

Τότε ο Ευλογημένος μίλησε στον μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα με αυτά τα λόγια: «Μπαϊσατζασένα αν και τα αισθανόμενα πλάσματα κλαίνε και θρηνούν την ώρα του θανάτου τους, κανείς δεν θα ε΄μιναι ο προστάτης τους εκτός από την ωρίμανση των αποτελεσμάτων των καλών πράξεων που έχουν κάνει».

Ο Ευλογημένος είπε αυτά τα λόγια και μετά αυτούς τους στίχους:

«Κάνοντας πράξεις  κακές

πέφτουν στις κολάσεις των αισθανόμενων πλασμάτων.

Θα φορέσουν υφάσματα που καίνε

κι όταν διψούν θα πίνουν σίδερο λιωμένο.

Κάρβουνα που καίνε θα πέφτουν στα σώματά τους

κι αφού καούν, στις εξαίρετα αβάσταχτες

μεγάλες τρομακτικές κολάσεις,

τα σώματά τους θ’ανάβουνε φωτιά.

Δεν θα γνωρίζουν ευτυχία.

Δεν θα γνωρίζουν ούτε Ντάρμα, με κανέναν τρόπο.

Κι εξαιτίας αυτού που Ντάρμα δεν είναι

τα ανόητα τα όντα περιπλανιούνται

μη βρίσκονταν ούτε την ελάχιστη ευτυχία.

Αυτοί που έχουν πίστη και ήθος σε αφθονία

έχουν σοφία και μεγάλη ασκητική

σχετίζονται με ενάρετους φίλους

- αυτοί γρήγορα θα γίνουν Νικητές.

Για να γεννηθεί στον κόσμο ένας Βούδδας

υπέρτατη χαρούμενη προσπάθεια πρέπει να γίνει,

όλα τα αισθανόμενα όντα υπάρχουν μέσα στην φροντίδα ενός

κι ένας πρέπει το Ντάρμα να διδάξει των ενάρετων πράξεων.

Με σκέψεις αγάπης κι άλλα όμοια

με την υπέρτατη αγαμία παρέμεινε συγκεντρωμένος.

Μπαϊσατζασένα αφού άκουσες αυτό τον λόγο

θα πρέπει να ασκηθείς σ’ αυτό με ανωτερότητα.

Βλέποντας την ελευθερία και τον φωτισμένο

και τον αρχηγό, του οποίου ο λόγος ακούστηκε,

και τον πατέρα και μητέρα αυτού του κόσμου:

Λέγεται ‘μποντιτσίτα’.

Ένας φίλος ενάρετος που διδάσκει αυτό το Ντάρμα,

στον κόσμο είναι εξαιρετικά σπάνιος.

Αυτοί που ακούν με σεβασμό του Βούδδα τις διδασκαλίες

θα γίνουν αξεπέραστοι Βούδδες που θα περάσουν στην Ευλογία.

Αυτοί που σέβονται

τους ειρηνικούς γιους των Βουδδών

κι αυτοί επίσης προστάτες του κόσμου θα γίνουν

ελευθερώνοντας όλα τα όντα».

 

Τότε, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, γιατί οι πλαγίες εδώ σείονται με μεγάλο σεισμό»;

Ο Ευλογημένος είπε στον μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα: «Μπαϊσατζασένα, κοίταξε».

Ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα κοίταξε και είδε σχισμές στην γη, στις τέσσερις κατευθύνσεις. Είδε είκοσι εκατομμύρια ανθρώπους να εμφανίζονται από τις χαράδρες που είχαν σχηματιστεί από τις σχισμές της γης. Είδε είκοσι εκατομμύρια ανθρώπους να εμφανίζονται από το ναδίρ, και είκοσι πέντε εκατομμύρια ανθρώπους να εμφανίζονται από το ζενίθ. Τότε, αυτά τα νεαρά πλάσματα το είδαν αυτό και είπαν στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, ποιοί γεννήθηκαν εδώ»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Δείτε αυτή την ομάδα των όντων».

Και είπαν: «Ευλογημένε, τα βλέπουμε».

Και είπε ο Ευλογημένος: «Αυτή η ομάδα των όντων γεννήθηκε για το όφελος της δικής σας ευτυχίας».

Και είπαν: «Θα πεθάνουν και αυτά τα αισθανόμενα πλάσματα επίσης»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Φίλοι, έτσι είναι. Όλα τα αισθανόμενα πλάσματα πρέπει να πεθάνουν».

Τότε, τα προηγούμενα νεαρά αισθανόμενα πλάσματα, που είχαν γεννηθεί πιο πριν, γονάτισαν με τις παλάμες τους ενωμένες μπροστά στον Ευλογημένο και είπαν στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, δεν θα θέλαμε να δούμε ξανά τη γέννηση και το θάνατο».

Και είπε ο Ευλογημένος: «Τότε καλά, θα θέλατε να αποκτήσετε τη δύναμη της χαρούμενης προσπάθειας»;

Και είπαν: «Μακάρι να δούμε απ’ ευθείας το Νικητή. Και μακάρι να ακούσουμε το Ντάρμα που θέλουμε να ακούσουμε και που είναι ευχάριστο. Μακάρι να δούμε την σύναξη της σάνγκα των σράβακα των Νικητών. Μακάρι να δούμε τους μποντισάτβα που έχουν μεγάλες υπερφυσικές ικανότητες και μεγάλη δύναμη. Ευλογημένε, αυτά είναι τα είδη των πραγμάτων που μας αρέσουν. Δεν θέλουμε να δούμε τη γέννηση και το θάνατο».

Τότε, με τις υπερφυσικές δυνάμεις του ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα και πεντακόσιοι άλλοι μποντισάτβα σηκώθηκαν από τις θέσεις τους σε μια στιγμή και όλοι υψώθηκαν στο διάστημα, με τις υπερφυσικές τους δυνάμεις. Κάθισαν με τα πόδια τους σταυρωμένα και συγκεντρώθηκαν. Από όλων τους τα σώματα εμφανίστηκαν λιοντάρια. Εμφανίστηκαν τίγρεις. Εμφανίστηκαν φίδια. Ελέφαντες εμφανίστηκαν. Αποκάλυψαν μια εκδήλωση μεγάλων υπερφυσικών δυνάμεων. Και στο βουνό επίσης κάθισαν με σταυρωμένα πόδια και σηκώθηκαν σε μια απόσταση είκοσι χιλιάδων γιοτζάνα. Προκάλεσαν να εμφανιστούν δέκα χιλιάδες εκατομμύρια φεγγάρια, και να δύσουν ήλιοι επίσης.

Τότε τα νεαρά αισθανόμενα πλάσματα είπαν στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, ποιός είναι ο λόγος και ποιά η συνθήκη για αυτές τις φωτεινές αχτίδες και αυτές τις μεγάλες υπερφυσικ΄ξες δυνλάμεις που εμφανίζονται στον κόσμο»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Παιδιά της γενεαλογίας, κοιτάξτε τη σελήνη και τον ήλιο που εμφανίζεται».

Και είπαν: «Ευλογημένε τα βλέπουμε. Τα βλέπουμε Σουγκάτα».

Και είπε ο Ευλογημένος: «Οι μποντισάτβα εκδηλώνουν αχτίδες που λάμπουν από τα σώματά τους και υπερφυσικές δυνάμεις και μαγικές μεταμορφώσεις. Αφού τα εκδηλώσουν αυτά, διδάσκουν το Ντάρμα στα αισθανόμενα όντα για το όφελος πολλών πλασμάτων, για την ευτυχία πολλών πλασμάτων, από την ελεήμονα αγάπη τους για τον κόσμο και για τον σκοπό, το όφελος και την ευτ΄χιαί ατων μεγάλων συνάξεων των όντων, των θεών και των ανθρώπων. Αφού εκδηλώσουν εδώ ανθρώοινα σώματα, δύναμη και χαρούμενη προσπάθεια, παρουσιάζουν τέτοια είδη δύναμης».

Και είπαν: «Ευλογημένε, παρακαλούμε δώσε μας μια διδασκαλία του ντάρμα ώστε να κάνεις να εμφναιστούν αχτίδες φωτός να λάμπουν».

Και μόλις το είπαν αυτό, ο Ευλογημένος είπε στον μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα: «Μπαϊσατζασένα, είδες τον γαλαξία του ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων να σείεται με έξι τρόπους»;

Και είπε: «Ευλογημένε, το είδα. Το είδα Σουγκάτα».

Και σκέφτηκε: ‘Κι αν ρωτούσα το Νικητή για αυτό το θέμα’; Και καθώς το σκεφτόταν αυτό, ο Νικητής του είπε: «Μπαϊσατζασένα, ρώτησε ό,τι θέλεις και θα ικανοποιήσω το νου σου με μια εξήγηση για ό,τι θέλεις να ρωτήσεις. Θα διδάξω. Θα δώσω ανάλυση. Μπαϊσατζασένα, θα δείξω ό,τι ανήκει στο παρελθόν, στο μέλλον και στο παρόν».

Και είπε: «Ευλογημένε, σε παρακαλώ δίδαξε ώστε να αποσαφηνιστούν οι αμφιβολίες μας. Ευλογημένε, βλέπω τον Νικητή περιτριγυρισμένο από ογδόντα τέσσερις χιλιάδες παιδιά θεών, ογδόντα τέσσερις χιλιάδες εκατομμύρια μποντισάτβα, δώδεκα χιλιάδες εκατομμύρια βασιλιάδες νάγκα, δέκα οκτώ χιλιάδες εκατομμύρια μπούτα και είκοσι πέντε χιλιάδες εκατομμύρια πρέτα και πισσάκα».

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, χωρίς αμφιβολία τα αισθανόμενα πλάσματα αυτά έχουν μαζευτεί σε μια σύναξη μπροστά μου και κάθισαν για να ακούσουν το Ντάρμα. Μπαϊσατζασένα, την ίδια αυτή ημέρα θα υπερνικήσουν την κυκλική ύπαρξη. Με την επιθυμία τους να ωφελήσουν όλα τα αισθανόμενα πλάσματα, την ίδια αυτή ημέρα θα φτάσουν στα δέκα επίπεδα. Έχοντας εδραιωθεί στα δέκα επίπεδα, θα φτάσουν στη σφαίρα της νιρβάνα.

Για το όφελος της απελευθέρωσης από το γήρας και το θάνατο,

αφού έκαναν πράξεις για να φέρουν ευτυχία,

και για να εξαλείψουν τη θηλειά της πλάνης,

θα πραγματώσουν τις διδασκαλίες του Βούδδα».

 

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, πολλές κατοικίες αισθανόμενων πλασμάτων υψώθηκαν εξ αιτίας διαφόρων κάρμα. Γιατί παραμένουν και περιτριγυρίζουν τον Ευλογημένο»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα άκουσε.

Τα αισθανόμενα πλάσματα που είναι συγχισμένα και δεν ξέρουν

πώς να ελευθερωθούν

Αυτά τα πολλά νεαρά αισθανόμενα πλάσματα

σήμερα θα επιτύχουν στα νταράνι.

Για να επιτύχουν στα δέκα επίπεδα

θα πρέπεινα γνωρίσουν τέλεια όλα τα ντάρμα

και έτσι θα φτάσουν στα δέκα αυτά επίπεδα

θα ασκήσουν τις δραστηριότητες ενός Βούδδα.

Θα γυρίσουν τον τροχό του Ντάρμα

Θα απελευθερώσουν τη βροχή του Ντάρμα

Κι έετσι, καθώς τα όντα έχουν συναχθεί

η διδαχή μου θα είναι ευχάριστη.

Θεοί και νάγκα και πρέτα

και φοβερά αβάσταχτοι ασούρα

θα εδραιωθούν στα δέκα επίπεδα

Θα διδάξουν τον ήχο του Ντάρμα

Θα ηχήσουν το κύμβαλο του Ντάρμα

Θα ηχήσουν το κογχύλι του Ντάρμα

Αυτά τα νεαρά αισθανόμενα όντα επίσης

θα έχουν την δύναμη της χαρούμενης προσπάθειας.

Όπως ο Νικητής έφτασε σε επίτευξη

έτσι κι αυτοί σήμερα στο Ντάρμα θα επιτύχουν».

 

Τότε, πέντε χιλιάδες από τα νεαρά αισθανόμενα πλάσματα σηκώθηκαν από τα καθίσματά τους, ένωσαν τις παλάμες τους και γονάτισαν προς τον Ευλογημένο. Και είπαν στον Ευλογημένο:

«Αφού δεν βρέθηκε το τέλος

των δεσμών με τη σαμσάρα,

το σώμα είναι ένα βαρύ φορτίο, Ευλογημένε,

πολύ φοβερό και αβάσταχτο.

Δεν βρίσκουμε δρόμο

Και πράγματι δρόμος δεν φαίνεται

έτσι, Προστάτη, αφού είμαστε τυφλοί

ζητάμε εσύ  να μας οδηγήσεις.

Σε σένα, τον Ήρωα, παράκληση κάνουμε.

Μακάρι ο Οδηγός το Ντάρμα να διδάξει.

Γεννηθήκαμε με λίγη σοφία

και δεν  βρίσκουμε καθόλου ευτυχία.

Παρακαλούμε το Ντάρμα να διδάξεις

ελευθέρωσέ μας από τα αβάσταχτα δεινά.

Όπου κι αν είναι να γεννηθούμε,

μακάρι εκεί να δούμε έναν Βούδδα».

 

Τότε ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα πήγε εκεί που βρίσκονταν τα νεαρά όντα και είπε τα εξής:

«Φάτε κάτι.

Πείτε θαυμάσια νόστιμα ποτά.

Μετά, που ο φόβος σας θα φύγει,

ακούστε άφοβα το Ντάρμα».

 

Κι είπαν αυτά:

«Τιμημένε μεγαλύτερε, ποιός είσαι;

Δεν σε γνωρίζουμε εμείς.

Βλέπουμε ότι είσαι όμορφος,

η όψη σου είναι ειλικρινής και η φήμη σου μεγάλη.

Ελεύθερος απ’ τους μεγάλους φόβους

του κόσμου των πρέτα, των κολάσεων, των ζώων,

σαν κάποιον που τον κόσμο ομορφαίνει,

κάθε σου αρνητικότητα ειρήνευσε.

Ένα δοχείο κρατάς στο χέρι σου

φτιαγμένο από επτά πολύτιμα συστατικά,

και μια σειρά πετράδια έχεις στο σώμα,

στολίδια με μεγάλη λάμψη.

Στα λόγια που είπες, τα ειρηνικά,

δεν μπορούμε απάντηση να δώσουμε καμμία.

Δεν χρειαζόμαστε τροφή,

ούτε νόστιμα ποτά.

Γιατί το φαγητό γίνεται περιττώματα

και το ποτό γίνεται ούρα.

Οι χυμοί γίνονται αίμα.

Και με τον ίδιο τρόπο από το αίμα η σάρκα γίνεται.

Κι έτσι δεν χρειαζόμαστε

ούτε φαγητά όμορφα φτιαγμένα ούτε ποτά,

ούτε όμορφα υφάσματα

ούτε υφαντό μετάξι ή μαλλί.

Χρυσά βραχιόλια δεν χρειαζόμαστε

ούτε σειρές μαργαριτάρια

Στα δάχτυλά μας δεν θέλουμε δαχτυλίδια

Όλα αυτά είναι εκ φύσεως παροδικά.

Μία ζωή γυρεύουμε που θα δεν θα οδηγήσει

σε επαναγεννήσεις κακές.

Πασχίζουμε για την ευτυχία των θεών

και για να δώσουμε το Ντάρμα.

Ενάρετους φίλους χρειαζόμαστε,

όχι να γίνουμε βασιλιάδες που γυρνούν τον τροχό.

Έχοντας αφήσει πίσω τους όμορφη γη

κι οι βασιλιάδες που γυρνούν τον τροχό, κι αυτοί πεθαίνουν.

Οι γιοί τους δεν ακολουθούν,

μήτε γυναίκες, μήτε κόρες.

Τα επτά πολύτιμα πράγματα θα μείνουν πίσω,

δεν θα τους ακολουθήσουν.

Κι αν και μαζεύονται άνθρωποι πολλοί σ’ αυτούς

ούτε κι αυτοί θα τους ακολουθήσουν.

Κανείς δεν θα τρέξει εμπρός τους,

ούτε έτσι αργότερα θα είναι.

Αφού γίνει κάποιος βασιλιάς για μια ζωή,

εξ αιτίας της παροδικότητας, μετά θα περιπλανιέται.

Κι εξ αιτίας πράξεων κακών που θα έχει κάνει

θα πέσει στην κόλαση των ουρλιαχτών.

Κι αφού έχει περιτριγυριστεί από παντού

από τα επτά πετράδια και από μεγάλη δύναμη,

όταν ωριμάσει ο χρόνος για την κόλαση των ουρλιαχτών,

πού θα πάει όλη αυτή η δύναμη;

Κι αφού δεν είναι πουθενά στη γη για να βρεθούν,

έχοντας πεθάνει, δεν μπορούν να εκδηλώσουν τις δυνάμεις αυτές.

Μεγαλύτερε, παρακαλώ άκουσέ μας:

Παρακαλώ πήγαινε εκεί που βρίσκεται ο Νικητής.

Ειλικρινά επιθυμούμε να τον δούμε,

όπως τη μάνα ή τον πατέρα μας.

Δεν έχουμε μητέρα

ούτε πατέρα ή παιδιά.

Ο Νικητής είναι αρχηγός αυτού του κόσμου.

Είναι ο πατέρας και η μάνα.

Είναι ο ήλιος και η σελήνη.

Αποκαλύπτει το μονοπάτι που οδηγεί στην ευτυχία.

Ελευθερώνει απ’ τη σαμσάρα,

για να μην γεννηθούμε ξανά.

Είναι η βάρκα που μας σώζει απ’ το ποτάμι

απ’ το τρομακτικό ποτάμι κάθε πλάνης.

Μ’ αυτόν, τα όντα τέλεια ελευθερώνονται.λ

Δεν θα γυρίσουν ξανά πίσω.

Αυτός που δείχνει υπέρτατη φώτιση

εξηγεί επίσης το άγιο Ντάρμα.

Δεν χρειαζόμαστε τροφή.

Δεν θέλουμε να έχουμε ένα βασίλειο.

Αυτοί που φοβούνται τα βασίλεια της κόλασης

δεν θά’ πρεπε στους κόσμους των θεών να πάνε.

Η ζωή ενός ανθρώπου είναι ευτυχής:

εκεί εμφανίζεται ο Πάνσοφος.

Κι εξαιτίας κακών πράξεων που έχει κάποιος κάνει,

η ζωή είναι μικρή και περιπλανιέται.

Δεν γνωρίζουν θάνατο, μα ξέρουν

τα βασίλεια και τις χαρές που επιθυμούν.

Αυτοί που εξαπατώνται από τη γέννηση και το θάνατο

δεν ξέρουν και δεν έχουν φόβο.

Συγχισμένοι από την παροδικότητα

δεν ξέρουν το λεπτοφυές Ντάρμα

Δεν εξασκούν λεπτά καθήκοντα

και δεν γνωρίζουν τη σφαίρα της ειρήνης.

Και καθώς το θάνατο αντιμετωπίζουν, δεν αισθάνονται μετάνοια.

Ξανά και ξανά γεννιούνται πάλι.

Για πολύ καιρό, πλημμυρισμένοι απ’ τα δεινά,

συνέχεια χτυπημένοι με κοντάρια και μετά

κλέβουν από τους άλλους.

Κι όμοια δένονται και σκοτώνονται.

Εξαναγκασμένοι από προηγούμενες κακίες

δένονται με πέντε δεσμά.

Οι ελπίδες τους επίσης κόβονται.

Θα τρυπηθούν απ’ τα κεντριά του πόνου

Όταν παύσει η συνείδησή τους

με λύπη θα θρηνήσουν:

‘Ποιός θα είναι ο προστάτης μου;

Χρυσάφι, ασήμι, κρύσταλλοι –

τα πλούτη μου όλα τα προσφέρω.

Ας γίνω και υπηρέτης,

όπως οι υπηρέτες ζουν,

θα κάνω κάθε τέτοια δουλειά’.

Δεν χρειαζόμαστε βασίλεια, περιουσίες,

ούτε και πλούτο ή σοδειές.

Δεν θέλουμε ούτε τα σώματά μας,

αυτοί που δρουν πράξεις κακές δεν ελευθερώνονται.

Κι αφού αυτά έτσι είναι, μεγαλύτερε,

δεν χρειαζόμαστε τροφή.

Αυτοί που τρώνε νόστιμη τροφή,

ακόμη κι οι βασιλείς, και τούτοι θα πεθάνουν.

Αυτοί που πίνουν τα καλύτερα ποτά,

γιοι των θεών, και τούτοι θα πεθάνουν.

Τροφή, ποτό ετοιμασμένα όμορφα,

κι άλλες πολλές γεύσεις,

βάζουν εμπρός στο βασιλιά και τότε

αυτός τ’ αγγίζει με τη γλώσσα του.

Μετά οι βασιλείς στις γεύσεις προσκολλούνται

και κάνουν πράξεις όχι λιγότερης κακίας.

Προσκολλημένοι σε γεύσεις παροδικές

χάνουν την ουσία.

Δεν χρειαζόμαστε ποτό

ούτε χρειαζόμαστε τροφή.

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι το Ντάρμα

που μας ελευθερώνει απ’ τα δεινά.

Σ’ αυτόν που ελευθερώνεται από τα δεσμά της επιθυμίας,

ελεύθερος απ’ τα δεσμά της πλάνης,

και τέλεια ελεύθερος απ’ όλα τα δεσμά:

Σ’ αυτό τον Βούδδα ζητούμε καταφύγιο.

Θέλουμε να βρούμε καταφύγιο

στον μεγάλο Άγιο που προστατεύει τον κόσμο.

Επίσης θέλουμε να υποκλιθούμε

σ’ αυτόν που χαίρονται τα όντα να κοιτάζουν.

Κι αφού δεν ξέρουμε το όνομά σου,

πές μας παρακαλούμε το φωτεινό σου όνομα».

 

Και είπε ο Μπαϊσατζασένα:

«Εσείς και όλα τα όντα όμοια

θέλετε να ακούσετε το όνομα.

Νεαρά όντα ένα δισεκατομμύριο

τριγυρίζουν το Νικητή».

 

Και είπαν:

«Είσαι του Βούδδα μαθητής

Το όνομά σου είναι βαθύ και φημισμένο.

Όμοια όλα τα πλάσματα

θέλουν να ακούσουν τοόνομά σου».

 

Και είπε αυτός:

«Μπαϊσατζασένα με λένε.

Είμαι το φάρμακο των αισθανόμενων πλασμάτων.

Το καλύτερο από τα φάρμακα όλα,

αυτό θα σας διδάξω –

αυτό που ειρηνεύει τις ασθένειες

που τα αισθανόμενα πλάσματα μολύνουν.

Η ασθένεια της προσκόλλησης είναι μεγάλη ασθένεια.

Αβάσταχτη, τρομοκρατεί τον κόσμο.

Η ασθένεια της άγνοιας είναι μεγάλη και φοβερή,

κάνει κάποιον να περιπλανιέται δίχως νου.

Τα αισθανόμενα πλάσματα πηγαίνουν στις κολάσεις

κι όμοια ανάμεσα στους πρέτα και στα ζώα.

Αυτά τα ανώριμα όντα νικιώνται απ΄το θυμό:

Πώς να ειρηνεύσουν»;

 

Και είπαν:

«Ακούγοντας το ενάρετο Ντάρμα,

θα ελευθερωθούμε απ’ όλα τα δεινά.

Έχουμε ανώριμο νου και έχουμε άγνοια,

μα αφού ελευθερωθήκαμε απ’ τα δεινά

εγκαταλείψαμε τις πράξεις τις κακές.

Μακάρι να ακούσουμε το δώρο του Ντάρμα.

Κι έχοντας παρατήσει τις πράξεις τις κακές,

εγκαταλείψαμε και την φοβερή ταλαιπωρία επίσης.

Μακάρι γρήγορα να δούμε τον Τέλειο Βούδδα

τον γιατρό που ειρηνεύει κάθε ασθένεια.

Είναι ο βασιλιάς των θεραπευτών

θεραπεύοντας όλους όσους υποφέρουν.

Για να τιμήσουμε το Νικητή,

μεγαλύτερε, παρακαλούμε γρήγορα πήγαινε

κι αφού κάνεις προστερνισμό, παρακαλώ πες αυτά τα λόγια

στον αρχηγό του κόσμου.

Ειρήνευσε τέλεια την ασθένεια αυτή.

Όλο το σώμα φλογίζει

ειρήνευσε αυτή την φοβερή φωτιά

που καίει και καταστρέφει την ειρήνη μας.

Το φορτίο του σώματός μας είναι ένα βαρύ φορτίο

ένα φορτίο εξαίρετα άγριο και κοφτερό

Για εμάς που μας πλημμυρίζουν τα δεινά

Δεμένε με Όρκο  Ασκητή, έχε έλεος.

Τα όντα πάντα υποφέρουν

την καταπίεση της άγνοιας και του θυμού.

Μη γνωρίζοντας πώς να ελευθερωθούν απ’ το φορτίο

γραπώνονται απ’ αυτό πάλι και πάλι.

Αυτοί που δεν γνωρίζουν το μονοπάτι της ελευθερίας

και που δεν βλέπουν μονοπάτι ελευθερίας

αν και ξέρουν για τον θάνατο,

αυτό και πάλι δεν τους φέρνει φόβο.

Σκέφτονται ‘εγώ δεν θα πεθάνω ποτέ’

αυτοί ξεκουράζονται άνετα

και βαθειά συγχισνμένοι.

Και εξ αιτίας αυτού, αν και βλέπουν

τη μητέρα να πεθαίνει, επίγνωση δεν έχουν.

Μερικοί δεν θυμούνται τον πατέρα τους,

συνέχεια καταπιεσμένοι απ΄την ασθένεια

και ενοχλημένοι από πλάνες και απ’ το κάρμα.

Πώς λοιπόν να φάμε;

Σε άγνοια και ταλαιπωρημένοι απ’ τα δεινά,

είμαστε δίχως νόημα εξαντλημένοι.

Τα δεινά σαν αυτά

γεννιούνται από την βάση της άγνοιας

Διάκριση, αισθήσεις και νοητικές κατασκευές

είναι μεγάλα φοβερά και βαρειά φορτία.

Εξ αιτίας της επιθυμίας, τα ανώριμα τα όντα περιπλανιούνται

έντονα, δίχως επίγνωση για το Ντάρμα

Περιτριγυρισμένα από το φορτίο του σώματος

γεννιούνται δίχως νόημα μέσα στον κόσμο.

Χρειάζονται ρούχα καθαρά και όμορφα

νερό για να λουστούν και άρωμα

Χρειάζονται νόστιμο φαγητό

που ευχαριστεί το σώμα.

Το αυτί όμοια κάνει κάποιον να ψάχνει

τα πέντε ελκυστικά μουσικά όργανα.

Τα μάτια κάνουν κάποιον προσκόλληση να έχει στις μορφές

που είναι φτιαγμένες απ’ τα επτά πολύτιμα συστατικά.

Η γλώσσα επίσης κάνει κάποιον να ψάχνει

για νόστιμες γεύσεις.

Το σώμα συνέχεια κάνει κάποιον να ψάχνει

για μαλακά και ελαφριά πράγματα για ν’ αγγίξει.

Το σώμα επιτυγχάνει της σάρκας το ζευγάρωμα

με ευχαρίστηση και απ’ αυτό

αυτό το σώμα δίχως νου γεννιέται.

Ποιός βρίσκει ευχαρίστηση σ’ αυτό;

Φορώντας πολύ όμορφα παπούτσια

τα πόδια μου βρίσκουν ευχαρίστηση.

Κι ακόμα, όταν έρθει η ώρα να πεθάνω,

τα ρούχα αυτά, και οι κολώνιες δεν δίνουν προστασία.

Κι αφού ούτε το σώμα μου δίνει προστασία

τί να πεί κανείς για τα ρούχα και τις κολώνιες.

Αυτό που λέγεται ‘άνθρωπος’ είναι το σώμα.

Θα φτάσει να έχει ανάσα και δύναμη μεγάλη.

Τη δύναμη ν’ ακούει και να αναλύει.

Κι έτσι το σώμα αυτό έχει μεγάλες ποιότητες.

Πρώτα καβαλούσα κι έτρεχα

πάντα μαζί με άλογα κι ελέφαντες.

Κι αφού δεν ξέρω ότι το Ντάρμα ελευθερώνει,

πόση προσκόλληση είχα σε πράξεις διεφθαρμένες!

Αφού δεν γνώριζα για τις επόμενες ζωές

για τη διασκέδασή μου, έπραττα άσχημα.

Ξανά και ξανά γεννιόμουν.

Ξανά και ξανά ερχόταν ο θάνατος σε μένα.

Ξανά και ξανά είδα τη θλίψη

δυνατά δεμένη με το θρήνο.

Είδα και της μητέρας μου τους θανάτους.

Είδα τους θανάτους του πατέρα μου,

των φίλων, αδελφών, παιδιών, συζύγων.

Κι αφού ό,τι είναι σύνθετο είναι άδειο,

ποιό πλάσμα με νου πρέπει προσκόλληση να έχει;

Μα με το νου μου δεμένο απ' την επιθυμία,

έλεγα πως ήταν αυτά αξιόπιστα.

Δεν παρατήρησα το ειρηνικό Ντάρμα.

Κι όμως χαρά στον θάνατο δεν υπάρχει.

Εξ αιτίας ενός νου σκοτισμένου απ' την επιθυμία,

προσφορές δεν έκανα.

Κι έτσι η επιθυμία δεν έχει όμοιό της στο κακό,

κι ακόμη δεν έχει φύγει μακρυά.

Ανόητα κάνοντας λάθη, γεννιόμαστε.

Όντα που κάνουν λάθη ατέλειωτα.

Τέλεια κάνουμε λάθη, ακούμε ήχους

και μένουμε σ' αυτό που δεν είναι το άγιο Ντάρμα.

Ψάχνουμε την ελευθερία και το διαλογισμό.

Δεν μεταφέρουμε το φορτίο του σώματος.

Μακάρι να γίνουμε οι αρχηγοί των όντων

-βούδδες, δάσκαλοι- για το καλό του κόσμου.

Ένας βούδδας είναι η μάνα κι ο πατέρας του κόσμου.

Ένας βούδδας που αποκαλύπτει το μονοπάτι

φέρνει βροχή απ΄οπετράδια

παντού στη γη.

Τα ανόητα όντα δε γνωρίζουν

τί είδους είναι η συλλογή του Ντάρμα.

Αυτός που αφιερώνει το νου του στη φώτιση

στ' αλήθεια θα πραγματώσει τη συλλογή του ντάρμα.

Όσα είναι σύνθετα, είναι κενά.

Κενά είναι και τα πλούτη και τ' αποχτήματα.

Όταν κάποιος βλέπει τον εαυτό του σαν κενό

τότε δεν έχει ελπίδες.

Μεγαλύτερε, Μπαϊσατζασένα,

παρακαλώ άκουσε αυτά τα λόγια μας.

Για το καλό των μποντισάτβα

σου ζητάμε να γίνεις ο αγγελιαφόρος.

Θυμήσου όλα τα λάθη της σαμσάρα,

οι μποντισάτβα δεν κουράζονται.

Στολισμένοι με έργο και μεγάλη ασκητική,

συλλέγουν όλες τις καλές ποιότητες.

Πήγαινε παρακαλώ εκεί που είναι ο Νικητής

ο Νικητής ο πλήρως αφυπνισμένος στην ευτυχία,

ο Κατακτητής που δεν είναι ούτε λιγάκι κουρασμένος.

Για το καλό μας πήγαινε παρακαλώ και πες του:

'Κατανίκησες τον Μάρα και

τον εξάλειψες παρά τη δύναμή του.

Γρήγορα άναψε το Ντάρμα

που στηρίζει και κρατά όλα τα όντα'.

Αφού δεν έχουμε ακούσει το Ντάρμα

με το οποίο θα γίνουμε Βούδδες

ώστε να μας ωφελήσει

μεγαλύτερε, σου ζητάμε γρήγορα να πας.

Δεν έχουμε δει τον Νικητή

τον στολισμένο με τα τριάντα δύο σημάδια.

Μέχρι να τον δούμε, δεν θα φύγουμε.

Και μιλώντας, όλοι θα περιμένουμε εδώ, σεβαστικά'.

 

Και είπε ο Μπαϊσατζασένα:

'Κοιτάξτε επάνω ένα λεπτό.

Τί βλέπετε εκεί';

 

Κοίταξαν ψηλά επάνω και είδαν

τρεις χιλιάδες και πεντακόσια

πυργωτά παλάτια,

να στέκονται ψηλά, όλα ένα γύρο.

Εξαίσια διακοσμημένα

με επτά πετράδια κι όλα στολισμένα

με πλέμγατα από λίθους.

Μέσα λουλούδια ολάνοιχτα

και θεϊκά λιβάνια να απλώνονται προς τα κάτω.

 

Τότε ρώτησαν τον μεγαλύτερο:

'Ποιά εικόνα είναι αυτή

των πυργωτών παλατιών

με τα πλέγματα από πετράδια

και τα νήματα από λωτούς τριγύρω';

 

Και είπε ο Μπαϊσατζασένα:

'Αυτά τα μέρη είναι για εσάς.

Πηγαίνετε και μπορεί να δείτε τον Βούδδα.

Γονατίστε σε αυτόν που είναι ο αρχηγός,

που πέρασε πέρα απ' αυτό τον κόσμο

σ' αυτόν που φωτίζει τον κόσμο'.

 

Και είπαν:

'Μα δεν ξέρουμε τον δρόμο προς αυτόν

ούτε βλέπουμε το Νικητή.

Κι αφού δεν ξέρουμε το δρόμο

πού θα πάμε να κάνουμε προστερνισμούς';

 

Και είπε ο Μπαϊσατζασένα:

'Όπως το διάστημα δεν έχει δεσμά

κι ούτε είναι ευαίσθητο για να αγγιχθεί,

έτσι κι εσείς είναι πιθανό να πάτε

να γονατίσετε εμπρός στον Δάσκαλο

που δίνει το νέκταρ.

Όπως το βουνό Σουμερού μένει κάπου,

έτσι είναι και ο Δάσκαλος στην κατοικία του.

Το βουνό Σουμερού έχει μέτρα για να μετρηθεί

όπως και το βάθος του μεγάλου ωκεανού.

Είναι πιθανό να μ ετρήσεις όλα τα μόρια σκόνης

που βρίσκονται στο γαλαξία του ενός δισεκατομμυρίου κόσμων,

αλλά τη γέννηση των βουδδών δεν την γνωρίζει κανείς.

Οι μποντισάτβα από τις δέκα κατευθύνσεις

γονατίζουν εμπρός σ' αυτόν που φωτίζει τον κόσμο'.

 

Και είπαν:

'Προστάτη του κόσμου, κοίταξέ μας!

Παρακαλούμε πραγμάτωσε τις ευχές μας.

Γονατίζουμε απ' την καρδιά μας

στον Δάσκαλο και μ' αυτό

μακάρι να επιτύχουμε στο αποτέλεσμα'.

 

Και είπε ο Μπαϊσατζασένα:

'Ο Δάσκαλος δεν έχει προσκόλληση σε αρώματα

ούτε σε γιρλάντες και κολώνιες.

Κρατά την αιτία των αισθανόμενων πλασμάτων,

και από αυτόν θα ελευθερωθούν

από την εξαρτημένη ύπαρξη.

Αυτοί που έχουν δαμάσει το νου τους

και ζητούν καταφύγιο στο Βούδδα

δεν θα εμπλακούν στη μάχη

με τον υπέρτατα τρομακτικό μάρα.

Δεν θα νικηθούν από τη δύναμη του θανάτου.

Γρήγορα θα επιτύχουν στα νταράνι.

Ο νους θα εμπνευστεί με καθαρή πίστη.

Και μετά θα δουν τον Δάσκαλο'.

 

Τότε, ο Ευλογημένος, ο Νικητής, του οποίου η φωνή είναι ευχάριστη σαν τον ήχο του σπουργιτιού καλαβίνκα, χαμογέλασε. Τότε, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα σηκώθηκε από τη θέση του, γονάτισε εμπρός στον Ευλογημένο με τις παλάμες ενωμένες και είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, ογδόντα τέσσερις χιλιάδες αχτίδες φωτός βγήκαν από το πρόσωπό σου, και ο γαλαξίας αυτός του ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων και όλα όσα περιλαμβάνει διαφωτίστηκαν από αυτές τις αχτίδες. Όλες οι τριάντα δύο μεγάλες κολάσεις διαφωτίστηκαν κι αυτές. Επίσης φωτίστηκαν τα τριάντα δύο βασίλεια των θεών. Οι αχτίδες αυτές του φωτός έχουν πολλά διάφορα χρώματα, πράσινο, κίτρινο, κόκκινο, λευκό, βυσσινί, διάφανο και ασημένιο. Αυτές οι αχτίδες αφού βγήκαν από το πρόσωπο του Ευλογημένου, έκαναν τα πάντα για να φέρουν ευτυχία στα αισθανόμενα πλάσματα του γαλαξία του ενός δισεκατομμυρίου κοσμικών συστημάτων και μετά αφού επέστρεψαν, έκαναν επτά γύρους γύρω από τον Ευλογημένο και εξαφανίστηκαν στην κορυφή του κεφαλιού του Ευλογημένου. Ποιός είναι ο λόγος για την εκδήλωση του χαμόγελου που το προκάλεσε αυτό; Και ποιές οι συνθήκες»;

Και ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα επίσης είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, αν μου δινόταν η ευκαιρία, θα ήθελα να ρωτήσω ένα συγκεκριμένο θέμα τον Ευλογημένο, το Νικητή, τον Αρχάτ, τον τέλειο και ολοκληρωμένο Βούδδα».

Και μιλώντας έτσι ο Ευλογημένος είπε στον μποντισάτβα, το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα: «Μπαϊσατζασένα, ρώτησε ό,τι επιθυμείς και θα ικανοποιήσω το νου σου με μια εξήγηση σε ό,τι με ρωτήσεις».

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, αφού αυτά τα τριάντα χιλιάδες εκατομμύρια νεαρά πλάσματα που γεννήθηκαν κατάλαβαν τις διδασκαλίες του λεπτού Ντάρμα του Νικητή, είπαν στα ηλικιωμένα πλάσματα: 'Εσείς οι ηλικιωμένοι δεν το γνωρίζετε το Ντάρμα. Είστε συνέχεια προσκολλημένοι σε αυτό που δεν είναι Ντάρμα, το μη ενάρετο'. Όταν είπαν αυτά τα λεπτά πράγματα που είναι δυσάρεστα, μιλούν ανεπιφύλακτα και προκαλούν ζημία, Ευλογημένε, γιατί έλεγαν αυτά τα ευχάριστα και ελκυστικά λόγια»;

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, ξέρεις γιατί λένε αυτά τα λόγια; Λένε πράγματα που είναι τρυφερά και εξαίρετα ευχάριστα για το Νικητή. επειδή έχουν ακούσει το Ντάρμα, Μπαϊσατζασένα, εξ αιτίας αυτού, θα κατανοήσουν το νόημα όλων των Ντάρμα. Θα στολιστούν με όλες τις καλές ποιότητες. Θα πραγματώσουν τα νταράνι. Από σήμερα και στο εξής θα διαμένουν στα δέκα επίπεδα. Σήμεδρα θα ηχήσουν το μεγάλο τύμπανο του Ντάρμα. Σήμερα θα στολιστούν με τις ιδιότητες του μεγάλου Ντάρμα. Μπαϊσατζασένα, βλέπεις αυτά τα πυργωτά παλάτια»;

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε τα βλέπω. Τα βλέπω Σουγκάτα».

Και είπε ο Ευλογημένος: «Μπαϊσατζασένα, αυτή την ημέρα, αυτά τα νεαρά πλάσματα θα καθίσουν μέσα σε αυτά τα πυργωτά παλάτια και θα επιτύχουν την καθαρή πραγμάτωση του Ντάρμα. Την ημέρα αυτή θα φέρουν την εκπλήρωση όλων των ενάρετων Ντάρμα. Σήμερα θα χτυπήσουν το μεγάλο τύμπανο του Ντάρμα. Σήμερα, πολλές τάξεις θεών θα φτάσουν να επιτύχουν μια απ' ευθείας πραγμάτωση του Ντάρμα. Ακόμη πολλά αισθανόμενα πλάσματα του βασίλειου της κόλασης που κατοικούν σε κατώτερα πεδία, έχοντας ακούσει την διδασκαλία της σοφίας του Νικητή, θα υπερνικήσουν την κυκλική ύπαρξη και θα νικήσουν. Τότε, όλα τα ενενήντα χιλιάδες εκατομμύρια ηλικιωμένων πλασμάτων θα φτάσουν στον καρπό αυτού που εισέρχεται στο μονοπάτι και όλοι θα στολιστούν με το Ντάρμα επίσης. Μπαϊσατζασένα, θα μείνουν τέλεια μακρυά από όλα τα δεινά. Μπαϊσατζασένα, θα πραγματώσουν την θέαση του Νικητή. Μπαϊσατζασένα, θα στολιστούν με τον ήχο του μεγάλου Ντάρμα. Μπαϊσατζασένα, κοίταξε στις τέσσερις κατευθύνσεις».

Ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα κοίταξε παντού στις τέσσερις κατευθύνσεις και από τα ανατολικά ήρθαν τόσοι μποντισάτβα όσοι οι κόκκοι της άμμου σε πενήντα εκατομμύρια ποτάμια σαν τον Γάγγη. Από το νότο ήρθαν τόσοι μποντισάτβα όσοι και οι κόκκοι της άμμου σε εξήντα εκατομμύρια ποτάμια σαν τον Γάγγη. Από τα δυτικά ήρθαν τόσοι μποντισάτβα όσοι οι κόκκοι της άμμου σσε εβδομήντα εκατομμύρια ποτάμια σαν τον Γάγγη. Από τον βορρά ήρθαν τόσοι μποντισάτβα όσοι οι κόκκοι της άμμου σε ογδόντα εκατομμύρια ποτάμια σαν τον Γάγγη. Από το ναδίρ ήρθαν τόσοι μποντισάτβα όσοι και οι κόκκοι της άμμου σε ενενήντα εκατομμύρια ποτάμια σαν τον Γάγγη. Και από το ζενίθ ήρθαν τόσοι μποντισάτβα όσοι οι κόκκοι της άμμου σε εκατό εκατομμύρια ποτάμια σαν τον Γάγγη. Και αφού έφτασαν, κάθισαν στην μια πλευρά του Ευλογημένου.

Κάθισαν στη μία πλευρά και ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα είπε στον Ευλογημένο: «Ευλογημένε, τί είναι οι μαύρες μορφές και οι κόκκινες μορφές ψηλά στον ουρανό»;

Και είπε αυτός: «Μπαϊσατζασένα, δεν ξέρεις τί είναι οι μαύρες μορφές και οι κόκκινες μορφές που φαίνονται στον ουρανό; Ο Νικητής γνωρίζει. Μπαϊσατζασένα, είναι ο μάρα. Μπαϊσατζασένα θέλεις να δεις»;

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, θέλω να δω. Θέλω να δω Σουγκάτα».

Ο Ευλογημένος είπε: «Μπαϊσατζασένα, μποντισάτβα όσοι και οι κόκκοι της άμμου σε εκατό εκατομμύρια ποτάμια σαν τον Γάγγη έχουν φτάσει».

Και είπε αυτός: «Ευλογημένε, ποιός είναι ο λόγος για την έλευση τόσων μποντισάτβα; Ποιές είναι οι συνθήκες»;

«Μπαϊσατζασένα, τα νεαρά όντα είναι οι συνθήκες με τις οποίες όλα τα αισθανόμενα πλάσματα τώρα θα στολιστούν με το Ντάρμα του διαλογισμού. Μπαϊσατζασένα, βλέπεις τα αισθανόμενα πλάσματα με τις διάφορες μορφές που έχουν φτάσει εδώ και τις διάφορες ευλογίες που έχουν φτάσει εδώ με υπερφυσικές δυνάμεις»;

Και είπε αυτός: «Βλέπω τόσους μποντισάτβα, όσοι και οι κόκκοι της άμμου σε εκατό εκατομμύρια ποτάμια σαν τον Γάγγη και τόσους μποντισάτβα όσοι οι κόκκοι της άμμου σε εκατοντάδες χιλιάδες μυριάδες εκατομμύρια ποτάμια σαν τον Γάγγη, να μένουν με τις υπερφυσικές τους δυνάμεις και έχουν πολλές μορφές, πολλά χρώματα και σχήματα. Αυτοί οι μποντισάτβα μένουν στις κατοικίες του Αγνού Ντάρμα. Έχω δει αυτούς τους μποντισάτβα να διαμένουν στους τόπους του ντάρμα μαζί με τις ακολουθίες τους».

Αφού ο Ευλογημένος μίλησε έτσι, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Σαρβασσούρα, ο μποντισάτβα το μεγάλο Όν Μπαϊσατζασένα και όλοι οι νέοι και ηλικιωμένοι μποντισάτβα μαζί με ολόκληρη τη σύναξη και τον κόσμο με τους θεούς, τους ανθρώπους, τους ασούρας, τους γκαντάρβα, χάρηκαν και επαίνεσαν τον λόγο του Ευλογημένου.

Η Ευγενική πύλη του Ντάρμα Σανγκάτα Σούτρα, ολοκληρώθηκε.

πηγή