Σαν τίτλος Θέματος, ίσως ακούγεται κάπως. Λίγο μακάβριος, λίγο τρομακτικός. Η Κόλαση δεν είναι βέβαια όπως κάποιοι νομίζουν, ένα μέρος που μας στέλνει ο Θεός για να μας τιμωρήσει για τις αμαρτίες μας.

Η Κόλαση αναφέρεται στις διάφορες θρησκείες και παραδόσεις, εμείς όμως ξέρουμε ότι είναι το βυθισμένο ορυκτό βασίλειο που εκεί, μέσα από φοβερά βάσανα, το ‘εγώ’ σιγά-σιγά διαλύεται.

Από την Κόλαση σίγουρα έχουμε περάσει όλοι μας και θα περάσουμε σε κάποια ή σε κάποιες από τις μελλοντικές μας υπάρξεις.

Η Κόλαση είναι το καθαρτήριο της ψυχής. Η μητέρα φύση αναλαμβάνει να αποσυνθέσει το διαβολικό εγώ και να απελευθερώσει την "ουσία" μας, το Θεϊκό στοιχείο που υπάρχει μέσα μας, ένα κομμάτι της ψυχής. Αυτό είναι που ονομάζεται στην Αποκάλυψη ως Β’ Θάνατος.

 

Ένας μεγάλος μυημένος που ερεύνησε τους κολάσιμους κόσμου ήταν ο Δάντης Αλιγκέρι.

Ο Δάντης Αλιγκέρι (Dante Alighieri, 22 Μαΐου ή 13 Ιουνίου 1265 – 14 Σεπτεμβρίου 1321) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Ιταλούς ποιητές.

Ονόμασε αρχικά το έργο Κωμωδία, όμως μετονομάστηκε σε Θεία Κωμωδία.Η Θεία Κωμωδία χωρίζεται σε 3 μέρη, Κόλαση, Καθαρτήριο και Παράδεισος.

Ο Δ.Σαμαέλ Αούν Βεόρ επιβεβαιώνει ύστερα από δική του έρευνα, τα όσα λέει η Θεία Κωμωδία του Δάντη. Και χαρακτηριστικά ανεφέρει ότι είναι ένα κείμενο, μυητικό και εσωτεριστικό, που πολύ λίγες ανθρώπινες υπάρξεις έχουν καταλάβει.

Ο Δάντης αποτέλεσε αντικείμενο έμπνευσης για πολλούς σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Sandro Botticelli. Ο Botticelli φιλοτέχνησε τον χάρτη της κόλασης όπου εικονίζονται οι εννιά κύκλοι της. Η περγαμηνή βρίσκεται σήμερα στη βιβλιοθήκη του Βατικανού.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι την Θεία Κωμωδία στα ελληνικά μετέφερε ο Νικ.Καζαντζάκης.

Πριν περάσουμε όμως στο κυρίως θέμα, πρέπει να δώσουμε μερικά στοιχεία για το πως ο Δάντης περιγράφει την κόλασή του. Σύμφωνα, λοιπόν, με το ποιημά του, ο Άδης έχει σχήμα αναποδογυρισμένου κώνου- ή αλλιώς ενός μεγάλου «μανιταριού»- με το μεγαλύτερο στόμιο του να βρίσκεται στο βορρά και η μικρότερη άκρη του στο κέντρο της Γης. Οι κύκλοι του Άδη, στους οποίους ο Δάντης περιηγείται είναι 9. Διαδοχικά στενεύουν. Καθώς προχωρούμε προς το κέντρο οι αμαρτίες που ο κάθε κύκλος «φιλοξενεί» είναι σημαντικότερες και φυσικά οι τιμωρίες που επιβάλλονται εντονότερες. 

Επίσης ο προφήτης Ενώχ, όπως μας λέει ο Δ.Σαμαέλ, βίωσε αυτούς τους κολάσιμους κύκλους, σε κατάσταση έκστασης στο όρος Μορία, μέρος εις το όποιο έκτισε αργότερα έναν υπόγειο ναό με εννέα εσωτερικά πατώματα για να εκθέσει αλληγορικά τον υπερφυσικό ρεαλισμό του δράματός του.

 

Η Κόλαση βρίσκεται στο αστρικό επίπεδο, στην 5η διάσταση. Στις κατώτερες περιοχές βέβαια του αστρικού επιπέδου. Ξεκινώντας από το Φλοιό και εισχωρώντας προς το εσωτερικό της γης.

Στις υποδιαστάσεις και όσο κατεβαίνουμε, αυξάνονται οι νόμοι, όπως επίσης και ο χρόνος σε σχέση με το φυσικό επίπεδο.

Κάθε βράδυ που κοιμόμαστε περιφερόμαστε με το αστρικό μας σώμα στις υποδιαστάσεις. Τις περισσότερες φορές στο Λίμπο, στον προθάλαμο της κόλασης, όπως θα δούμε και στη συνέχεια. Όπως και όταν έχουμε εφιάλτες πάμε πιο βαθιά βέβαια. Γι΄ αυτό την επόμενη μέρα όταν έχει προηγηθεί ένας εφιάλτης, νιώθουμε κουρασμένοι και άδειοι από ενέργεια. Επίσης πόσοι από εμάς δεν έχουμε βιώσει μέσα σε έναν εφιάλτη ότι τα πόδια μας είναι βαριά, δεν μπορούμε να τρέξουμε, σαν να είμαστε κολλημένοι σε λάσπη ή σαν μας έχουν δεμένα τα πόδια με βαρίδια.

Όταν μια ψυχή πάρει την καθοδική πορεία και εισχωρήσει στους κολάσιμους κόσμους, ταυτόχρονα στον τρισδιάστατο κόσμο έχει και φυσικό σώμα, αρχικά ζώων που είναι σε καθοδική πορεία, όπως τα γουρούνια, οι πίθηκοι κλπ., στην συνέχεια φυτών και τέλος ορυκτών που βρίσκονται κι αυτά σε καθοδική.

 

Σύμφωνα με την Ερμητική αρχή: Όπως πάνω, έτσι και κάτω.

Όπως υπάρχουν οι υποδιαστάσεις στο εσωτερικό της γης, αλλά και των πλανητών γενικά, έτσι υπάρχουν και μέσα μας. Αφού ξέρουμε ότι είμαστε μια μικρογραφία του Σύμπαντος. Στο μικρόκοσμό μας, υπάρχουν οι εσωτερικές μας κολάσεις.

Οι αρχαίοι είπαν: «Άνθρωπε, γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις το Σύμπαν και τους Θεούς», όλα όσα υπάρχουν στην φύση και στον κόσμο, πρέπει να τα βρούμε στο εσωτερικό μας.

Ο Δ.Σαμαέλ μας λέει ότι ότι στον κατώτερο κοιλιακό χώρο υπάρχουν επτά πόρτες κολάσεως, επτά απάνθρωπα Τσάκρας ή αρνητικές δίνες απαίσιων δυνάμεων. 

Μπορεί να συμβεί η περίπτωση ότι κάποιος, με δυσπεψία από ένα βαρύ φαγητό, θέτει σε δράση τα αναφερόμενα Τσάκρας της κολάσεως. Ανοίγουν λοιπόν οι πόρτες της αβύσσου, και εισχωρεί την νύχτα στους κόσμους της κολάσεως.

Επίσης στην καθημερινότητά μας , οι άνθρωποι ζούμε σε αυτές τις εσωτερικές μας κολάσεις.

Όπως αναφέρει ο Δ.Μιτσαέλ στο βιβλίο του «Ο Ψυχολογικός Θάνατος», το εγώ για να τραφεί χρειάζεται μια συμβατή ενέργεια που είναι κατάλληλη και η οποία έχει ένα συγκεκριμένο αριθμό υδρογόνων, σύμφωνα με τον κύκλο που ανήκει. Αυτή η ενέργεια όμως που χρειάζεται το εγώ με αυτά τα βαριά υδρογόνα δεν υπάρχει στο φυσικό κόσμο που υπάρχουν οι 48 νόμοι. Αυτή η ενέργεια όμως, υπάρχει στις διάφορες υποδιαστάσεις. Τότε λοιπόν το εγώ για να την πάρει, μας κατεβάζει στις δικές μας υποδιαστάσεις μέσω της ταύτισης με κάποιο γεγονός.

Εμείς κατεβαίνουμε στις δικές μας κολάσεις, ταυτισμένοι με αυτό το εγώ, και με αυτόν τον τρόπο αυτό μας πηγαίνει στο μέρος που κατοικεί. Τρεφεται με την ενέργειά μας και άπαξ και τραφεί, μας "αφήνει ελεύθερους", μας επιτρέπει να επιστρέψουμε στο φυσικό κόσμο και όταν επιστρέψουμε λέμε: "Τώρα μου πέρασε το πρόβλημα".

Παράδειγμα: Ας υποθέσουμε ότι το εγώ του θυμού χρειάζεται "να τραφεί". Όπως το εγώ του θυμού σχετίζεται με τον 5ο κύκλο της αβύσσου, η ενέργεια που χρειάζεται αποτελείται απο Υδρογόνα που σχετίζονται με τον κόσμο των 480 νόμων, υδρογόνα πολύ βαριά και αφού αυτά δεν υπάρχουν στον φυσικό κόσμο, η λύση για να τραφεί είναι να μας κατεβάσει στον κόσμο των 480 νόμων. Αυτή η κάθοδος πραγματοποιείται μ έναν ψυχολογικό τρόπο, όταν ταυτιζόμαστε με κάποιο γεγονός της ζωής και επιτρέπουμε στο εγώ να πάρει τον έλεγχο. Όταν βρεθούμε "κάτω" το εγω τρέφεται με όλη αυτή την ενέργεια , μας ρουφάει κυριολεκτικά και όταν χορτάσει μας αφήνει και το άτομο αναφωνεί: Τώρα μου πέρασε ο θυμός.

Η κάθοδος στην άβυσσο, στις δικές μας προσωπικές αβύσσους συμβαίνει κάθε φορά που ταυτιζόμαστε με ένα εγώ. Γινόμαστε στην ουσία ενεργειακή τροφή των εγώ, μας ρουφάνε και όταν μας αφήνουν είμαστε "ράκος".

 

 

1ος Δαντικός Κύκλος, Λίμπο ή Όρχος

Το Λίμπο σε φυσικό επίπεδο βρίσκεται στα Σπήλαια. Τα Σπήλαια θα λέγαμε ότι είναι η είσοδος προς την Κόλαση. Γι’ αυτό και οι χιλιάδες ιστορίες με παράξενα όντα και πνεύματα που ζουν και βγαίνουν από τις σπηλιές.

• Εδώ έχουμε να κάνουμε με την αρνητική όψη της Σελήνης.
• Οι νόμοι που διέπουν αυτή την υποδιάσταση είναι 96, οι διπλάσιοι δηλαδή από ότι στο φυσικό κόσμο που είναι 48.
• Στον πρώτο κύκλο εισέρχονται όλοι οι αβάπτιστοι. Λέει ο Δάντης, πως σε αυτήν την περιοχή συνάντησε όλους εκείνους τους αθώους που πέθαναν χωρίς να έχουν λάβει τα νερά του Βαπτίσματος. Πρέπει να εννοούμε όλα αυτά με τρόπο αυστηρά συμβολικό. Εννοεί αυτούς που δεν μετέβαλαν ποτέ τα σπερματικά τους νερά επειδή αγνοούσαν τα μυστήρια του Σεξ και της Αλχημείας.
• Η πρώτη βυθισμένη περιοχή, είναι ο Χώρος αναμονής των αποθανόντων περιμένοντας μια νέα ενσάρκωση, εξ ου και Λίμπο δλδ Όρχος.

Είναι λιγοστές εκείνες οι ουσίες, εκείνες οι ψυχές, που μετά τον θάνατο, πετυχαίνουν πραγματικά κάποιες διακοπές στους ανώτερους κόσμους.

Το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπινων υπάρξεων, επιστρέφουν αμέσως σε έναν νέο ανθρώπινο οργανισμό, περνώντας λίγο καιρό στο Λίμπο πριν ενσωματωθούν ξανά.

Στον Όρχο συναντάμε πολλούς φημισμένους άνδρες που πέθαναν χωρίς να έχουν λάβει τα νερά του Βαπτίσματος.

Οι σκιές των νεκρών πηγαινοέρχονται προς όλες τις κατευθύνσεις στον πρώτο Δαντικό κύκλο, κάνουν τα ίδια πράγματα που έκαναν και στο φυσικό κόσμο, ονειρεύονται με τις αναμνήσεις του χτες, ζουν ολοκληρωτικά στο παρελθόν.

Μέσα στο Limbo, ο ΔΑΝΤΗΣ βρήκε πολλά αθώα παιδιά, Πατριάρχες και Επιφανείς Άνδρες που ποτέ δεν κατέβηκαν στην ΕΝΑΤΗ ΣΦΑΙΡΑ. Δηλαδή, για κανένα άλλο κακό δεν είναι καταδικασμένοι, παρά η θλίψη τους είναι να ζουν σε συνεχή επιθυμία χωρίς ελπίδα.

Πολλοί άνθρωποι υψηλής αξίας ζουν στο LIMΒO, και το μόνο τους έγκλημα είναι, ότι δεν έχτισαν τα ΗΛΙΑΚΑ τους ΣΩΜΑΤΑ. Στο LIMΒO, βρήκε o ΔΑΝΤΗΣ ποιητές τόσο φημισμένους, όπως τον ΟΜΗΡΟ, τον σατυρικό ΟΡΑΤΙΟ και τον ΟΒΙΔΙΟ και τέλος τον ΛΟΥΚΙΑΝΟ.

Μέσα στο Limbo ο Δάντης βρήκε την Ηλέκτρα με πολλούς συνοδούς της, μεταξύ των οποίων αναγνώρισε τον Έκτορα και τον Αινεία. Επίσης βρήκε την Καμίλα και την Πενθεσίλεια και τον καλό Βασιλιά Λατίνο, που κάθονταν δίπλα στην κόρη του, την Λαβίνια.

Μέσα στο Limbo ο Δάντης είδε τον Λούκιο Ιούνιο Βρούτο, που ανέτρεψε τον ρωμαίο αυτοκράτορα Ταρκίνιο, και την Λουκρητία και την Μάρτσια, με την Τζούλια και την Κορνηλία, καθώς επίσης και τον Σαλαντίν, που ήταν μόνος του και απομονωμένος από τους υπόλοιπους.

Μέσα στο Limbo, επίσης βρήκε τον Σωκράτη και τον Δημόκριτο, που πρότεινε ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε τυχαία. Επίσης, βρήκε τον Διογένη και τον Αναξαγόρα, τον Θαλή και τον Εμπεδοκλή, τον Ηράκλειτο και τον Ζήνωνα. Όλοι τους πολύ σοφοί, ωστόσο όλοι τους ντυμένοι σαν ζητιάνοι, με Σεληνιακά Σώματα.

Μέσα στο Limbo βρήκε τους Διόσκουρους, τον εκτιμητή της ποιότητας και της ηθικής Σενέκα, τον γεωμέτρη Ευκλείδη και τον Πτολεμαίο και πολλούς άλλους δυνατούς σοφούς της Σεληνιακής Φυλής.

Στο Limbo ζουν πολλοί Δίκαιοι Άνδρες, που εργάστηκαν για την ανθρωπότητα και που διέλυσαν τα Εγώ τους, αλλά διέπραξαν το λάθος να μην οικοδομήσουν τα Ηλιακά τους Σώματα

Ο Δ.Σαμαέλ βρήκε τον Μαχάτμα Γκάντι ντυμένο με σεληνιακά σώματα, να ζει στο Limbo.

Και του είπε: “ΕΙΣΤΕ ΧΩΡΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ”. Αυτός απάντησε: “ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΧΡΟΝΟ ΓΙ’ ΑΥΤΟ”. Και ο Δάσκαλος απάντησε “αυτό δεν είναι ακριβής δικαιολογία”.

Πράγματι, ο Μαχάτμα Γκάντι θα μπορούσε να κατασκευάσει τα Ηλιακά του Σώματα, στην Αλχημεία, επειδή είχε μια υπέροχη σύζυγο. Ωστόσο, διέπραξε το λάθος της αποχής, πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να κατακτήσει την ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ, αποκηρύσσοντας το σεξ. Ήταν ένας Ειλικρινής Λανθασμένος.

Ο Δ.Σαμαέλ βρήκε επίσης τον Γιογκανάντα σε έναν Ναό του Limbo, ντυμένο με σεληνιακά σώματα. Πίστευε ειλικρινά για τον εαυτό του, ότι ήταν ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΜΕΝΟΣ. Μόλις τον έκανε να δει το λάθος του, αμέσως του είπε: Δεν είσαι Αυτοπραγματωμένος. Γεμάτος με μεγάλη έκπληξη, θέλησε να ξεκινήσει μια συζήτηση μαζί μου. Έτσι η παρέμβαση του Ανώτατου Δασκάλου του Ναού ήταν απαραίτητη, ώστε να καταλάβει την κατάστασή του.

Και έπειτα προειδοποίησε τον Γιογκανάντα, ότι αν ήθελε κάποτε να μπει στην Βασιλεία, έπρεπε να επανέλθει ξανά στον φυσικό κόσμο και να παντρευτεί. Έτσι, δουλεύοντας στην Ένατη Σφαίρα θα μπορούσε να οικοδομήσει τα Ηλιακά του Σώματα.

Στο Limbo ζουν χιλιάδες αγνοί ερημίτες, υπέροχοι Γιόγκις και ευγενείς Μύστες, που αισθάνθηκαν αηδία για το ΣΕΞ και που αθώα πίστεψαν, ότι θα μπορούσαν να μπουν στην Βασιλεία με τα Σεληνιακά Σώματα

Το Limbo είναι η περιοχή των Αθώων, εκείνων των Μυστικιστών Αγίων, που δεν γνώρισαν το Μεγάλο Αρκάνο, την Μαϊτούνα, ή γιατί το απέρριψαν, επειδή πίστευαν ειλικρινά, ότι βασιζόμενοι μόνο στην Σεξουαλική Αποχή, στις αναπνευστικές ασκήσεις Pranayamas, κανόνες Μετάνοιας, ασκήσεις γιόγκα κλπ, θα πετύχαιναν την Αυτοπραγμάτωση. Αυτός είναι ο λόγος, που ο Πέτρος ανέφερε πως το ΣΕΞ είναι ΛΙΘΟΣ προσκόμματος και ΠΕΤΡΑ του σκανδάλου.

 

2ος Δαντικός Κύκλος

• Η Αρνητική όψη του Ερμή.
• 192 Νόμοι.
• O κύκλος της Λαγνείας, της Μοιχείας και του Πάθους.  
  -Εδώ βρίσκουμε τους «Δον Ζουάν» και τις «μοιραίες γυναίκες».
  - Άνδρες που αισθάνονται πολύ αρρενωποί πηγαίνοντας με πολλές γυναίκες και γυναίκες που αισθάνονται πολύ θηλυκές πηγαίνοντας με πολλούς άνδρες.
  -Εδώ βρίσκεται ο κόσμος της πορνείας.
  -Εδώ συναντάμε επίσης όλα τα εγκλήματα ζήλιας και «τιμής».
  - Άνθρωποι που σκότωσαν από ζήλια ή για να «εκδικηθούν για την τιμή τους».
  Εκεί συναντάμε την Αυτοκράτειρα Σεμίραμι, τρομερή πόρνη, που εγκατάστησε στην χώρα της νόμους που ευνοούσαν τα ζωικά πάθη.
  Επίσης εδώ βρίσκουμε την Βασίλισσα Διδώ, η οποία αυτοκτόνησε από πάθος, αφού ορκίσθηκε πίστη στις στάχτες του Συκεώνος. Εκεί βρίσκεται ο Πάρης ο όποιος απήγαγε την ωραία Ελένη της αρχαίας Τροίας. Ο ορμητικός Αχιλλέας με τις τρομερές αχαλίνωτες σεξουαλικότητές του. Η Βασίλισσα Κλεοπάτρα.
  Ο Δάντης συναντά την Φραντσέσκα, η οποία του λέει την ιστορία της καταδικασμένης ερωτικής σχέσης της με τον Πάολο ντα Ρίμινι, τον αδελφό του συζύγου της.  Η σχέση αυτή,  προσγείωσε, και τους δύο στην κόλαση.
• Το τέρας του Μίνωα κανονίζει τις ποινές των ψυχών.
  Στα σύνορα του Β 'Κύκλου, κρύβεται το τέρας του Μίνωα που κανονίζει τις  ποινές των ψυχών. Όσες φορές τυλίγει την  ουρά του γύρω από τον εαυτό του, τόσες φορές, σημαίνει τους κύκλους που πρέπει να κάνει η ψυχή.  Μέσα στο Δεύτερο Κύκλο, ο Δάντης παρακολουθεί  τον στροβιλισμό των Λάγνων Ψυχών σε μια τρομερή καταιγίδα.  Οι φιλήδονοι, οι οποίοι είναι καταδικασμένοι να στροβιλίζονται σε μία διαρκή ανεμοθύελλα, ανίκανοι παράλληλα να αγγίξουν άλλη ανθρώπινη παρουσία.

 

3ος Δαντικός Κύκλος

• Η Αρνητική όψη της Αφροδίτης.
• 288 Νόμοι.
• Ο κύκλος της Λαιμαργίας, των Μέθυσων και των Οργίων.
  Εκείνοι που πάντα έχουν ζήσει από όργιο σε όργιο, από μπαρ σε μπαρ, βυθισμένοι μέσα στην λάσπη των μεγάλων διασκεδάσεων σε συμπόσια και μεθύσια.
  Δικαιολογημένα συνάντησε ο Δάντης, στις βυθισμένες αβύσσους του τρίτου κύκλου της κόλασης, βροχή ασταμάτητη, τρομακτικό κρύο, λάσπη, μαύρα νερά, σαπίλα κτλ.
  Εκεί βρίσκονται και οι απολαύσεις της Παλιάς Ρώμης, των Καισάρων, εκεί βρίσκεται και ο Πετρόνιμος, ο οποίος πέθανε μέσα στον θόρυβο και στην γιορτή, ο αγαπημένος όλων των γυναικών και στεφανωμένος με τριαντάφυλλα και δάφνη.
  Εκεί η Θεά Λέσβος και οι λεσβίες της, εκεί η ποιήτρια Σαπφώ, η όποια τραγούδησε όλους τους εκφυλισμένους της εποχής της, εκεί η λύρα του Νέρωνος κομματιασμένη, και οι υπερήφανοι κύριοι των μεγάλων εορτών.
• Ο Κέρβερος κατασπαράζει τις ψυχές των αποθανόντων ξανά και ξανά. Ο Κέρβερος αντιπροσωπεύει τα λουσιφερικά ζωώδη σεξουαλικά βίαια πάθη, τα πέρα από κάθε έλεγχο.

 

4ος Δαντικός Κύκλος

• Η Αρνητική όψη του ΄Ηλιου.
• 384 Νόμοι.
• Ο κύκλος της Απληστίας και της Φιλαργυρίας.
  Σύμφωνα με τον Δάντη οι άπληστοι και οι φιλάργυροι, είναι καταδικασμένοι να κυλούν μεγάλα βάρη με το στήθος τους.
• Εδώ βρίσκεται η ζυγαριά του αιώνιου νόμου: ΤΡΩΓΩ-ΑΥΤΟ-ΕΓΩΚΡΑΤΙΚΟ της ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ
  Μέσα από την απλή διαδικασία, του αιώνιου νόμου ΤΡΩΓΩ-ΑΥΤΟ-ΕΓΩΚΡΑΤΙΚΟ της ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ, οφείλουμε να παραμείνουμε πιστοί στην ζυγαριά· είναι φανερό πως η παραβίαση του νόμου της ισορροπίας φέρνει οδυνηρές καρμικές συνέπειες.

Πολλοί αγνοούν την ύπαρξη αυτού του νόμου. Όμως είναι ένας μεγάλος νόμος που επιτρέπει την συνύπαρξη ανάμεσα στους κόσμους, αυτήν την αμοιβαία τροφοδοσία ανάμεσα στους πλανήτες.

Αυτός ο μεγάλος νόμος εκδηλώνεται σαν αμοιβαία τροφή όλων των οργανισμών.

Με άλλα λόγια θα πούμε το ακόλουθο: υπάρχει αμοιβαία τροφοδοσία ανάμεσα στα φυτά, ανάμεσα στα ορυκτά, ανάμεσα στους κάθε είδους οργανισμούς κτλ.

Στο πεδίο της πρακτικής ζωής, μπορούμε να διαπιστώσουμε συνειδητά τις καταστροφικές συνέπειες που προέρχονται από την παραβίαση του νόμου της ζυγαριάς.

Ο σπάταλος, ο άσωτος, εκείνος που κακοξοδεύει το χρήμα του, αν και στο βάθος αισθάνεται πολύ γενναιόδωρος, είναι αναμφίβολο πως παραβιάζει τον νόμο.

Ο φιλάργυρος, αυτός που δεν αφήνει να κυκλοφορεί το χρήμα, εκείνος που εγωιστικά το συγκρατεί κατά τρόπον ανάρμοστο και πέρα από το φυσιολογικό, ζημιώνει φανερά το σύνολο, αφαιρώντας το ψωμί από πολλούς ανθρώπους, ρίχνοντας στην φτώχεια τους ομοίους του· για αυτόν τον λόγο, παραβιάζει τον νόμο της ισορροπίας, τον νόμο της ζυγαριάς.

Ο σπάταλος, αν και φαινομενικά πράττει καλά κάνοντας να κυκλοφορεί το χρήμα κατά τρόπον εντατικό, είναι λογικό πως δημιουργεί ανισορροπία όχι μόνο στον εαυτό του, άλλα επίσης και στην γενική κίνηση των αξιών· αυτό τελικά προξενεί τρομερές οικονομικές ζημίες στους λαούς.

Στον τέταρτο Δαντικό ηλιακό κύκλο, κατοικούν όλοι εκείνοι που βγάζουν από την ισορροπία της την ζυγαριά της παγκόσμιας οικονομίας.

Είναι απαραίτητο, είναι επείγον, να συνεργαστούμε με τον νόμο του αιώνιου ΤΡΩΓΩ-ΑΥΤΟ-ΕΓΩΚΡΑΤΙΚΟ της ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ, να μην εμποδίζουμε την οικονομική ισορροπία, να μη βλάπτουμε τον εαυτό μας, να μην ζημιώνουμε τους άλλους.

ΙΣΤΟΡΙΑ του Δ.ΣΑΜΑΕΛ:

Είναι πρόδηλο πως κάθε άτομο του τέταρτου καταχθόνιου κύκλου φέρει στην κοιλιά του 384 άτομα του Απόλυτου. Αυτός ο ειδικός τύπος ατόμων δίνουν στην τέταρτη βυθισμένη περιοχή, μία θέα φοβερά χονδροειδή και υλική, απέραντα πιο βαρεία και οδυνηρή από εκείνη που ζουν και αναπνέουν στους τρεις προηγούμενους κύκλους.

Δίχως άλλο, δεν είναι να εκπλήσσεται κανείς από το να βλέπει εκεί σε εκείνες τις περιοχές καταστήματα, μαγαζιά, κάθε τύπου εμπορεύματα, αυτοκίνητα, κάθε είδους πράγματα, που στο τέλος δεν είναι περισσότερο από απλές χονδροειδείς διανοητικές μορφές, αποκρυσταλλωμένες από τον νου των μακαριτών.

Ακόμα θυμάμαι μία πολύ περίεργη περίπτωση: μια νύχτα από τις τόσες, με το αστρικό μου σώμα χωμένος βαθειά μέσα σε αυτήν την καταχθόνια περιοχή των Ταρτάρων, εμπρός στην βιτρίνα ενός πολυτελούς καταστήματος, (απλή διανοητική μορφή ενός βυθισμένου εμπόρου) έπρεπε να καλέσω τον Βάαλ, εκείνον τον τρομερό μάγο των σκοταδιών, ντυμένο με χιτώνα χρώματος αίματος και ανατολίτικο τουρμπάνι χρώματος κόκκινου· ήρθε μέχρις έμενα καθισμένος σε ένα κάρο. Πίσω, οι οπαδοί του τον έφερναν σπρώχνοντας την άμαξα του· το αριστερό άτομο, πεσμένος άγγελος, λάμψη του στερεώματος σε άλλους καιρούς, κοιτάζοντάς με με μίσος όρμησε κατά πάνω μου δαγκώνοντάς με στο δεξί μου χέρι.

Είναι φανερό πως τον εξόρκισα και τελικά εκείνο το φάντασμα χάθηκε μέσα στα σκοτάδια της τρομερής κατοικίας του Πλούτωνα.

Ω! φίλοι· τρομάζει κανείς σε αυτές τις περιοχές με το να βλέπει τόσους εκμεταλλευτές κορμιών και ψυχών. Εκεί παίχτες λαχείων και της τράπουλας, εκεί πολλοί ιερείς και ιεράρχες, αποκρυφιστές και ακόρεστοι βλέπουν με απληστία τις περιουσίες των άλλων.

Πράγματι γεμίζει κανείς με τρόμο με το να βλέπει τόσους αρχιερείς και αναχωρητές, μετανοούντες και θεοσεβείς που αγάπησαν την ανθρωπότητα παρ’ όλη την φιλαργυρία τους.

Ζουν, όλοι αυτοί οι απολεσθέντες της τέταρτης Βυθισμένης περιοχής, πιστεύοντας ακόμα πως τα πάνε πολύ καλά, και το πιο σοβαρό είναι πως ποτέ δεν θα δεχόντουσαν το συγκεκριμένο γεγονός του ότι πάνε άσχημα.

Ιεροφάντες του φωτός, NIRMANAKAYAS της ευσπλαχνίας, ΚΑΒΙRES λαμπροί, τέκνα της Φλόγας· υπάρχουν παντού και πολλοί από αυτούς έχουν απαρνηθεί κάθε ευτυχία για να ζήσουν στα βάθη της αβύσσου, με τον σκοπό να βοηθήσουν τους αποφασιστικά χαμένους.

Δυστυχώς οι κάτοικοι των Ταρτάρων μισούν τους γιους του Φωτός, τους κατατάσσουν στην κατηγορία των διεστραμμένων, τους φωνάζουν με τον χαρακτηρισμό «λευκά δαιμόνια», τους καταριούνται και ποτέ δεν θα δεχόντουσαν την ιδέα ότι πάνε άσχημα.

 

5ος Δαντικός Κύκλος

• Η Αρνητική όψη του Άρη.
• 480 Νόμοι.
• Ο κύκλος του Θυμού, του Μίσους και της Μνησικακίας.
  Σε αυτόν τον κύκλο κατά τον Δάντη, οι μνησίκακοι χτυπούν ο ένας τον άλλον μέσα σε λασπωμένους βάλτους.
  Ο Δ.Σαμαέλ μας λέει ότι στον πέμπτο Δαντικό κύκλο, βρίσκονται οι είρωνες, οι βίαιοι, οι υψηλόφρονες, εγωιστές, υπερήφανοι άνθρωποι.
  Στις κολάσεις του Άρη, βρίσκουμε τρομερούς μάγους , εκπληκτικούς τεμπέληδες, τρομερές στρίγγλες, μαύρες μάγισσες.
  Εκεί ο Δάντης Αλιγγέρι, ο γερός Φλωρεντινός μαθητής του Βιργιλίου, ο ποιητής της Μάντοβας, ανάμεσα στα θολά νερά και στην βρωμερή λάσπη βλέπει μόνον πολλούς υπερήφανους, που εδώ πάνω στην επιφάνεια της γης λάμπουν αγέρωχοι στα πλούσια παλάτια και στα επιδεικτικά μέγαρα.
• Η Συνείδηση αντιμετωπίζει τον ίδιο της τον εαυτό.
  Στην πέμπτη φυσική παραδιάσταση του πλανήτη μας γη, συμβαίνει πως η συνείδηση αντιμετωπίζει τον ίδιο της τον εαυτό, αυτογνωρίζεται κοιτάζοντας τον εαυτό της με πολλά μάτια από πολλές γωνίες, ανάλογα με κάθε ένα από τα εγώ της. Είναι αναμφίβολο πως η συνείδηση προσπαθεί να αποφεύγει τον εαυτό της, τα ίδια της τα αντιπροσωπευτικά ελαττώματα, τις ίδιες της τις διαβολικές δημιουργίες.

 

Ο Δ.Σαμαέλ αφηγείται:

Ακόμα θυμάμαι με τρόμο κάποιο απελπισμένο πλάσμα το όποιο βυθισμένο ανάμεσα σε κείνον τον βόρβορο της πικρίας, απελπισμένο προσπαθούσε να κρυφτή από τα απαίσια βλέμματα ορισμένων ανατριχιαστικών τεράτων, που στο βάθος του ίδιου του δικού του ψυχισμού ήταν εγώ που προσωποιούσαν βιαιότητες, μέρη του ίδιου του του εαυτού.

Να αποφεύγεις το ίδιο σου τον εαυτό; το εγώ να αποφεύγει το εγώ; φόβος, τρόμος! 

Η συνείδηση, εμπρός στον εαυτό της, αντιμέτωπη με το μακιαβελικό βασανιστήριο αδύνατο να περιγραφεί με λόγια.

Εκείνα τα εγώ, μέρη του ζωντανού πλάσματος που από αυτά ήθελε να ξεφύγει, δεν είχαν τα μάτια μπροστά όπως οι υπόλοιποι θνητοί· αυτά τα απαίσια μάτια βρίσκονταν δεξιά και αριστερά σαν αυτά των πουλιών.

Ήταν ψυχικά ακόλουθα της βίας, που φέροντας συμβολικά όπλα ήθελαν να επιτεθούν στο πλάσμα που κρύβονταν, και δίχως άλλο, αυτό το τελευταίο και οι επιτιθέμενοι του ήταν όλοι ψυχικά ακόλουθα, μέρη αποτελούμενα από το ίδιο εγώ, το εγώ πληθυνόμενο στην ολότητά του. Να κυλιούνται ανάμεσα σε τόση λάσπη, να αποφεύγουν τον εαυτό τους, να αισθάνονται τρόμο από τον ίδιο τους τον εαυτό, το εγώ να αντιμετωπίζει το εγώ, μέρη του εαυτού μου να αντιμετωπίζουν τον ίδιο μου τον εαυτό, είναι οπωσδήποτε ο τρόμος των τρόμων, το αχαρακτήριστο, ο τρόμος που δεν έχει λόγια για να εκφρασθεί.

Έτσι είναι πως η συνείδηση των μακαριτών, στην πέμπτη παραδιάσταση του πλανήτη γη, καταλήγει να γνωρίσει τις ίδιες της τις κακίες, τους ίδιους της τους τρόμους, τις ασυνήθεις βίες, τον απαίσιο θυμό. 

 

6ος Δαντικός Κύκλος

• Η Αρνητική όψη του Δία.
• 586 Νόμοι.
• Ο κύκλος των Υπερηφάνειας, των Άθεων και των Αιρετικών.
  Εδώ ο Δάντης συναντά τους αιρετικούς, εγκλωβισμένους μέσα σε πύρινους τάφους. 
  Σε αυτήν την περιοχή ζουν επίσης οι βλάσφημοι, εκείνοι που μισούν όλα όσα έχουν γεύση θεϊκότητας και οι αιρετικοί, αυτοί που καλλιεργούν το δόγμα του διαχωρισμού.
  Ο Δίας ευσπλαχνικός όπως πάντα, μεγαλόδωρος και αλτρουιστής, πρέπει να έχει την αντίθεση του, κάτω από την επιδερμίδα της γης, στην έκτη βυθισμένη παραδιάσταση.
  Ποια θα ήταν η αντίθεση της γενναιοδωρίας; ο εγωισμός, η τοκογλυφία, η κατάχρηση, αυτό είναι φανερό.
  Δεν είναι λοιπόν παράξενο το να βρει κανείς, σε αυτήν την παρανθρώπινη περιοχή, αυτόν που μονοπωλεί όλα τα αγαθά της γης για τον εαυτό του.
• Εδώ o Χρόνος γίνεται απελπιστικά αργός.
  Στην έκτη βυθισμένη διάσταση, ο χρόνος μας γίνεται υπερβολικά μακρύς, πράγμα που οφείλεται στο καθαρό και καταφανές γεγονός των υποσυνείδητων, ασυνείδητων, και παρασυνείδητων καταστάσεων.

 

7ος Δαντικός Κύκλος

• Η Αρνητική όψη του Κρόνου.
• 672 Νόμοι.
• Ο κύκλος της Βίας και του Τρόμου.
  Εδώ ο Δάντης συνάντησε τους βίαιους, οι οποίοι βρίσκονται διαχωρισμένοι σε τρεις ομάδες:
  - Η πρώτη περιλαμβάνει τους βίαιους απέναντι στους υπόλοιπους ανθρώπους, που τιμωρούνται ευρισκόμενοι εντός ενός βάλτου αίματος που βράζει.
  - Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει τους βίαιους απέναντι στον εαυτό τους, μεταμορφωμένους σε δέντρα ή κυνηγημένους από άγρια σκυλιά.
  - Τέλος, στην τρίτη ομάδα βρίσκονται οι βίαιοι απέναντι στον Θεό και τη φύση, απομονωμένοι σε μια έρημο φλεγόμενης άμμου όπου μαίνεται μια πύρινη βροχή.
  Υπάρχει βία εναντίον της φύσης όταν μοιχεύουμε ή όταν αλλοιώνουμε τα λαχανικά και τα φρούτα με τα διάσημα εμβόλια που έχουν εφεύρει οι αυτοθεωρούμενοι σοφοί αυτής της μαύρης εποχής της Κάλι Γιούγκα.
  Υπάρχει βία εναντίον της φύσης, όταν ευνουχίζουμε η όταν βάζουμε να ευνουχίζουν τα ζώα.
  Επίσης, στην προαναφερθείσα σφαίρα συναντάμε, όλες εκείνες τις γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικά και που δολοφονούν τα νεογεννηθέντα πλάσματά τους, πραγματικές ύαινες της διαστροφής.
  Η αλαζονεία και η υπερηφάνεια των βίαιων ενάντια στο θείο, είναι το χειρότερο μαρτύριο στην έβδομη βυθισμένη παραδιάσταση.
• Παντού κυριαρχεί το Κόκκινο Αιματώδες χρώμα. Καταλήγει ενδιαφέρον να γνωρίζουμε πως ο καθένας που εισέρχεται στον έβδομο Δαντικό κύκλο, φέρει στην φωτεινή του αύρα το απεχθές αιματώδες χρώμα, που οπωσδήποτε τον κάνει παρόμοιο με αυτήν την βυθισμένη ζώνη του πλανήτη μας.

 

Δύο Ιστορίες του Δ.Σαμαέλ:

1. Μετακινούμενος με το αστρικό μου σώμα, κατά τρόπο συνειδητό και θετικό σε αυτήν την βυθισμένη περιοχή, μπόρεσα να γίνω μάρτυρας της βίας που βασιλεύει σε τόσο τρομακτική περιοχή από πικρίες.

Ακόμα θυμάμαι δύο σημαντικούς δαίμονες, τους οποίους πλησίασα με διπλωματία, με τον σκοπό να μην πληγώνω αδυναμίες και προκαλέσω μη αναγκαίες ψυχολογικές αντιδράσεις. Εκφράστηκαν ενάντια στον κοσμικό Χριστό, τον αρνήθηκαν εμφατικά, αισθανόμενοι διεστραμμένα ικανοποιημένοι από την άθλια σατανική τους κατάσταση.

Παντού βασίλευε η βία μέσα στο βυθισμένο αιματώδες περιβάλλον. Φαινόντουσαν εδώ, εκεί, και παραπέρα, περιττές καταστροφές, τρομακτικά χτυπήματα ενάντια στα πράγματα, ενάντια στα άτομα, ενάντια στα πάντα.

Αισθάνθηκα σαν η επίδραση του Κρόνου, με τις οριστικά φυγοκεντρικές δυνάμεις του, να σκοπεύει να αποσύνθεση τα πάντα σε αυτήν την περιοχή, να ελαττώνει σε κοσμική σκόνη πρόσωπα, έπιπλα, πόρτες κτλ.

Εξεπλάγην πολύ όταν συνάντησα εκεί ένα πολύ σεβαστό πλάσμα, του όποιου τα μάτια ακόμα βλέπουν το απαλό φως της ημέρας

Επρόκειτο για έναν πολύ διάσημο γιατρό, ένα πραγματικό Σαμαρείτη, που στην ζωή του είχε προσφερθεί μόνο στο να θεραπεύει τους ασθενείς με πραγματική αγάπη και δίχως καμία εκμετάλλευση.

Θα προκαλούσα κατάπληξη αυτό που λέω τώρα πολλοί θα μπορούσαν να φέρουν αντίρρηση λέγοντας μου, πως είναι δυνατόν ενώ είναι καλός, να πέσει στην περιοχή των κακών; Επίσης θα μπορούσαν να προβάλλουν επιχειρήματα γύρω από το ζήτημα της ζωής και του θανάτου· εκείνος ο παλικαρίσιος κύριος προφανώς ζει ακόμη, αναπνέει ακόμη κάτω από τον ήλιο, τότε γιατί κατοικεί στον έβδομο Δαντικό κύκλο;

Είναι αναγκαίο να δώσουμε απάντηση σε τέτοια αινίγματα, να ξεκαθαρίσουμε, να εξετάσουμε με ακρίβεια, να αναζητήσουμε και να ερευνήσουμε

Εάν σκεφτούμε στην πολλαπλότητα του ΕΓΩ, δεν είναι παράξενο που οποιοδήποτε από αυτά τα ακόλουθα τα ψυχικά, σχετιζόμενο με το έγκλημα της βίας ενάντια στην φύση, βρίσκεται ζώντας στην βυθισμένη περιοχή που του αντιστοιχεί, ακόμα και αν η προσωπικότητά του ζει πάνω στην επιφάνεια της γης.

Είναι φανερό πώς αυτός ο γιατρός, εάν δεν διαλύσει το πολλαπλό του Εγώ, θα πρέπει να κατεβαίνει με την συγκομιδή της καθοδικής εξέλιξης ανάμεσα στα σωθικά του κόσμου για να εξέχει πολύ ιδιαίτερα στον έβδομο Δαντικό κύκλο.

Υπάρχει πολλή αρετή στους κακούς και υπάρχει πολλή κακία στους ενάρετους· αφού συμπληρωθεί ο κύκλος των 108 υπάρξεων που ανατίθεται σε κάθε ψυχή πάνω στην επιφάνεια της γης, είναι αναντίρρητο πως κατεβαίνει κανείς με την συγκομιδή της καθοδικής εξέλιξης, ακόμα και αν έχει ωραίες αρετές.

2. Υπάρχει βία ενάντια στον Θεό, στους Μαρξιστές Λενινιστές, στους ψευδοσοφούς που αφαίρεσαν από την ανθρωπότητα τις πνευματικές άξιες.

Μου έρχεται στην μνήμη σε αυτές τις στιγμές, μία συνάντηση με τον Κάρολο Μαρξ, στους βυθισμένους κόσμους.

Τον βρήκα σε αυτές τις τρομερές περιοχές· εκείνο το υποκείμενο είχε αφυπνιστεί στο κακό και για το κακό δίχως άλλο, ήταν ένας πεσμένος Μποδισάτβα.

Τον ακολουθούσε ο Λένιν σαν μία σκοτεινή σκιά, ασυνείδητος. Βαθύτατα κοιμισμένος.

Ρώτησα τον Μαρξ με τα εξής λόγια: πέρασαν ήδη πολλά χρόνια που έχετε αποσαρκωθεί, το κορμί σας έγινε σκόνη μέσα στον τάφο και δίχως άλλο το συναντώ ζωντανό σε αυτές τις περιοχές. Λοιπόν που κατέληξε η υλιστική διαλεκτική σας;

Εκείνο το υποκείμενο, κοιτάζοντας το ρολόι του που είχε στον καρπό του χεριού του, δεν τόλμησε να μού δώσει κάποια απάντηση· γύρισε την πλάτη και αποσύρθηκε, σε μερικά μέτρα απόσταση, εκτόξευσε ένα ανατριχιαστικό σαρκαστικό γέλιο. Μέσω της διαίσθησης κατόρθωσα να συλλάβω την ζωντανή ουσία αυτού του γέλιου· σε αυτό ήτανε η απάντηση που θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε με την ακόλουθη φράση: Αυτή η διαλεκτική δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μία φάρσα, μια φλυαρία για να εξαπατήσει τους απερίσκεπτους.

 

8ος Δαντικός Κύκλος

• Η Αρνητική όψη του Ουρανού.
• 768 Νόμοι.
• Ο κύκλος της Διαφθοράς και των Απατεώνων.
  Κατά τον Δάντη, εδώ κολάζονται οι απατεώνες σε δέκα διαφορετικά βάραθρα:
  - Οι Προαγωγοί και οι Αποπλανητές δέρνονται αλύπητα με μαστίγια.
  - Οι Κόλακες πρέπει να βρίσκονται ξαπλωμένοι σε ένα ποτάμι από ανθρώπινα κόπρανα.
  - Οι Σιμωνιακοί* κρέμονται ανάποδα σε κολυμπήθρα βαπτίσεως, ενώ τα πόδια τους καίγονται σε μια φωτιά. (*Σιμωνιακοί, αυτοί που παίρνουν εκκλησιαστικά αξιώματα με οικονομικά ανταλλάγματα).
  - Οι Μαύροι Μάγοι ή Ψευδοπροφήτες,  αναγκάζονται να περπατούν με το κεφάλι τους προς τα πίσω,  ένα θέαμα που κάνει τον Δάντη να λυπηθεί πολύ.
  - Οι Διεφθαρμένοι Πολιτικοί, εγκλωβισμένοι σε κοχλάζουσα πίσσα.
  - Οι Υποκριτές πρέπει πάντα να περπατούν σε κύκλους, φορώντας ασήκωτες βαριές μολυβδένιες ρόμπες. (Ο Καϊάφας, ο ιερέας που επικύρωσε τη θανατική καταδίκη του Ιησού, βρίσκεται σταυρωμένος στο έδαφος, και οι άλλοι αμαρτωλοί πατούν επάνω του καθώς περπατούν.
  - Οι Κλέφτες κάθονται παγιδευμένοι σε ένα λάκκο από οχιές, που γίνονται και οι ίδιοι μόλις τους δαγκώνουν. Ένας τρόπος υπάρχει να ανακτήσει κάποιος τη μορφή του, θα πρέπει να δαγκώσει ένα άλλο κλέφτη.
  - Οι Εσκεμμένα κακοί σύμβουλοι, εγκλωβισμένοι σε φλόγες. (Ο Δάντης μιλά για τον Οδυσσέα, τον ήρωα του έπους του Ομήρου, τώρα καταδικασμένο σε μια αιωνιότητα μεταξύ των ενόχων της πνευματικής κλοπής (οι ψεύτικοι Σύμβουλοι) για το ρόλο του στην εκτέλεση στο τέχνασμα του Δούρειου Ίππου).
  - Οι Αιρετικοί, περπατούν κάνοντας  κύκλους,  στα πόδια τους  έχουν πληγές που ανοίγουν και κλείνουν ασταμάτητα.
  - Οι Παραχαράκτες υποφέρουν από φρικτές πληγές και τις ασθένειες.
• Εδώ αρχίζει η διαδικασία Οστεοποίησης – Ορυκτοποίησης και καταστροφής των εγώ.

Ο 8ος Δαντικός κύκλος είναι μια περιοχή πετρώδης και πύρινη ταυτοχρόνως, εκεί η φωτιά βασανίζει πραγματικά τους απολεσθέντες.

Αυτή η βυθισμένη περιοχή του Ουρανού, κάτω από τον γεωλογικό φλοιό του πλανήτη Γη, έχει κρυσταλλοποιήσεις ανυπόφορης υλικότητας.

Τώρα θα εξηγήσουμε γιατί ο Φλωρεντινός Δάντης βλέπει στον όγδοο κύκλο εκατομμύρια από ανθρώπινα πλάσματα κομματιασμένα, να αιμορραγούν, να πληγώνονται με τα νύχια τους και με τα δόντια τους, αποκεφαλισμένα κτλ, κτλ.

Είναι φανερό πως σε τέτοια βυθισμένη περιοχή αρχίζει η διαδικασία της οστεοποίησης, κρυσταλλοποίησης, ορυκτοποίησης και καταστροφής κάθε εγώ.

 

Ο Δ.Σαμαέλ μας λέει:

Εάν στις ανώτερες διαστάσεις της φύσης και του κόσμου καταβροχθιζόμαστε από το μπρούντζινο φίδι που θεράπευε τους Ισραηλίτες στην έρημο, είναι φανερό πως στον όγδοο Δαντικό κύκλο οι καταδικασμένοι καταβροχθίζονται από το τρομερό προκλητικό φίδι της Εδέμ, τότε λοιπόν μετατρέπονται σε φίδια δηλητηριώδη, τρομακτικά κακεντρεχή.

Θέλω να κατανοήσετε ολοκληρωτικά, πως το φίδι πρέπει πάντα να μας καταβροχθίζει, ή από την φωτεινή άποψη ή στον όγδοο σκοτεινό κύκλο της κόλασης.

Καταλήγει λυπηρό το μοιραίο δείπνο του τρομερού προκλητικού φιδιού της Εδέμ, να καταβροχθίζει τους απολεσθέντες με τον σκοπό να τους καταστρέφει, να τους αποσυνθέτει να τους μετατρέπει σε κοσμική σκόνη για να ελευθερώσει την Ουσία, για να επανορθώσει την αρχαία πραγματική αγνότητα της ίδιας.

Μόνο έτσι κατορθώνει η ψυχή να χειραφετηθεί από τα οδυνηρά Τάρταρα.

Είναι πολύ ενδιαφέρον να ξέρουμε πως το φίδι πάντα καταστρέφει το εγώ, πότε από την λαμπερή γραμμή, με βάση συνειδητές δουλειές και ηθελημένες ταλαιπωρίες, πότε από την σκοτεινή γραμμή, στον όγδοου κύκλου των μοιραίων.

Στον όγδοο κύκλο κόλασης κατοικούν δυστυχώς οι ψευτο-αλχημιστές (οι Μαύροι Ταντρικοί) οι κιβδηλοποιοί των μετάλλων, εκείνοι που κρυστάλλωναν αρνητικά, για να είμαστε πιο σαφείς, εκείνοι που αντί να κρυσταλλώσουν το Σεξουαλικό Υδρογόνο Si12 στα ανώτερα υπαρξιακά σώματα του Είναι, το κρυστάλλωσαν αρνητικά για να μετατραπούν πραγματικά σε μύστες της σκοτεινής πλευράς, που αναπόφευκτα καταλήγουν να καταβροχθίζονται από το τρομερό φίδι των μοιραίων.

 

9ος Δαντικός Κύκλος

• Η Αρνητική όψη του Ποσειδώνα
• 864 Νόμοι
• Ο κύκλος της Προδοσίας και του Ολοκληρωτικού Εκφυλισμού
  Σύμφωνα με τον Δάντη, εδώ τιμωρούνται οι προδότες, εγκλωβισμένοι μέχρι το πρόσωπο σε μία παγωμένη λίμνη. Ειδικότερα, τοποθετημένοι σε τέσσερις διαφορετικές περιοχές:
  - Όσοι πρόδωσαν τους συγγενείς τους,  μέχρι το λαιμό τους στο πάγο της λίμνης
  - Οι προδότες της πατρίδας, να έχουν πάγο μέχρι τα κεφάλια τους
  - Οι προδότες φίλων, περνούν  αιώνια με τις πλάτες τους στην παγωμένη λίμνη, τα δάκρυα τους γίνονται κομμάτια πάγου πάνω από τα μάτια τους
  - Οι προδότες των ευεργετών τους, θα περάσουν την αιωνιότητα σε πλήρη παγωμένα βύθιση
  Επίσης οι δύο περιπλανώμενοι (Δάντης-Βιργίλιος), παρατηρούν τον γίγαντα Εωσφόρο ο οποίος τυραννά αιώνια τον Βρούτο και τον Κάσσιο (προδότες του Ιουλίου Καίσαρα) αλλά και τον Ιούδα (προδότη του Χριστού, βέβαια ο  Εσωτερικός Ιούδας που έχει ο καθένας μέσα μας).
• Στο κέντρο της γης υπάρχει μια τρομακτική αδράνεια, εκεί γίνεται η τελική αποσύνθεση καθώς αυτός είναι ο πυρήνας του πλανήτη μας

Στην Ενάτη Σφαίρα, διαλύονται τελειωτικά τα πλάσματα που εξελίσσονται καθοδικά.

Ο ένατος κύκλος είναι το πηγάδι του σύμπαντος, το πλανητικό κέντρο βαρύτητας.

Κανείς δεν θα μπορούσε ν’ ανεβεί χωρίς προηγουμένως να χρειαστεί να μπει στον κόπο να κατέβει. Κάθε εξύψωσης προηγείται μια τρομερή και καταπληκτική ταπείνωση.

Το να κατέβει κανείς στην ενάτη σφαίρα είναι απαραίτητο μερικοί το κάνουν εν ζωή με την ίδια τους θέληση, αυθόρμητα και για την εσωτερική τους αυτοπραγμάτωση, και άλλοι οι περισσότεροι, τα πλήθη, το κάνουν κατά τρόπον ασυνείδητο όταν κατεβαίνουν στην άβυσσο της απώλειας.

Να πούμε ότι όλοι όσοι είναι σε καθοδική εξέλιξη, περνούν από όλες τις υποδιαστάσεις με τη σειρά και ο χρόνος παραμονής σε κάθε υποδιάσταση έχει να κάνει αποκλειστικά με το πόσο «μεγάλα» είναι τα εγώ που έχει δημιουργήσει.

 

Κι εδώ ο Δάσκαλος Σαμαέλ κάνει μια τρομακτική αναφορά:

Αλλοίμονο στους προδότες. Αλλοίμονο σε εκείνους πού διαπράττουν παρόμοια εγκλήματα! Αυτοί δικάζονται αμέσως από τα δικαστήρια της αντικειμενικής δικαιοσύνης και καταδικάζονται σε θάνατο. Οι κοσμικοί δήμιοι εκτελούν την καταδίκη και αυτοί οι δύστυχοι αποσαρκώνονται αμέσως περνώντας στον ένατο Δαντικό κύκλο, αν και το φυσικό τους κορμί δεν πεθαίνει, διότι είναι γνωστό πώς οποιοσδήποτε δαίμονας, αναπληρώνοντας τον προδότη, μπαίνει μέσα στο σώμα του, με τον σκοπό να μην μεταβληθούν οι Καρμικές διαδικασίες εκείνων των ανθρώπων ή συγγενών, πού κατά τον έναν ή άλλο τρόπο έχουν σχέση με τέτοιες διεστραμμένες προσωπικότητες.

Αν και φαίνεται απίστευτο, στην πραγματικότητα περιπλανώνται στους δρόμους των πόλεων πολλοί ζωντανοί νεκροί, των οποίων οι πραγματικοί κάτοχοι τώρα ζουν στους κόσμους της Κόλασης.

O Δάσκαλος G λέει πώς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στους δρόμους μόνο με την προσωπικότητά τους, όμως τους λείπει η ουσία, δηλαδή, ότι περπατούν ζωντανοί και δίχως άλλο είναι νεκροί.

Φίλοι, μου έρχεται στην μνήμη εκείνος ο στίχος πού λέει:

«Δεν είναι νεκροί αυτοί που σε γλυκιά ηρεμία, την ειρήνη απολαμβάνουν στο ψυχρό μνήμα, νεκροί είναι αυτοί που έχουν νεκρή την ψυχή και πού όμως ζουν ακόμη». Ο δαίμονας πού αντικαθιστά τον κύριο ενός σώματος, μπορεί πλέον να μην έχει κανενός είδους Ουσία και μ’ αυτό ξεκαθαρίζεται εντελώς η εξήγηση μου. Αυτές είναι οι περιπτώσεις άψυχων πού αναφέρονται από την Έλενα Πέτροβα Μπλαβάτσκι στην «Μυστική Διδασκαλία» της. Δεν είμαι ο πρώτος πού αναφέρει αυτήν την υπόθεση, ούτε καν ο τελευταίος, αλλά ναι είμαι ο πρώτος που το ξεκαθαρίζει ολοκληρωτικά.

Επίσης ο Δ.Σαμαέλ αναφέρει:

Αυτή η περιοχή είναι τρομακτικά πυκνή, καθότι κάθε άτομο της αναφερόμενης περιοχής, φέρει στην κοιλιά του 864 άτομα του Ιερού Απόλυτου Ήλιου.

Περπατώντας από εκεί, είδα μία πέτρα πάνω στην οποία υπήρχε ένα κεφάλι όμοιο με το ανθρώπινο· αυτό κουνιόταν πολύ αργά, επαναλαμβάνοντας μηχανικά όλα εκείνα που μου ερχόταν να πω.

Επρόκειτο για κάποιον ο όποιος ήδη είχε ολοκληρωτικά ορυκτοποιηθεί και που αναντίρρητα, αποσυντίθονταν και διαλύονταν για να μετατραπεί τελικά σε κοσμική σκόνη.

Συνεχίζοντας την πορεία μου μέσα στα σωθικά του κόσμου, αισθάνθηκα ξαφνικά πάνω στους ώμους μου σαν ένα διαβολικό ον, να είχε τοποθετηθεί επάνω μου, κουνήθηκα με δύναμη και εκείνο το πλάσμα τότε έπεσε στο πάτωμα λίγο παραπέρα.

Κατόπιν συνεχίζοντας στον μοναχικό δρόμο στα σκοτεινά Τάρταρα, σε εκείνα τα τρομακτικά βάθη, όπου ο χρόνος είναι τρομακτικά μακρύς και επίπονος, μπήκα σε ένα βρωμερό δωμάτιο όπου υπήρχε μία πόρνη· κυλιόταν σε ένα κρεβάτι του Προκρούστη, διαλυόμενη σιγά σιγά.

Εκείνη η πόρνη έχανε σιγά σιγά δάχτυλα, μπράτσα, πόδια και συνουσιαζότανε ασταμάτητα με οποιαδήποτε αστρική νύμφη την πλησίαζε.

Βγήκα από εκεί, από αυτό το τρομακτικό δωμάτιο τρομακτικά συνταραγμένος.

Τελικά κάτι ασυνήθιστο συμβαίνει, βλέπω δύο μάγισσες ντυμένες στα μαύρα οι όποιες, πετώντας αργά πάνω από το πάτωμα, κατευθύνονται σε μία κουζίνα...

Εκεί αυτές οι στρίγγλες, ετοιμάζουν τα φάρμακα τους, τα φίλτρα τους, τα μάγια τους, για να προξενήσουν κακό σε άλλες άτυχες των καταχθόνιων Ταρτάρων...

Ο χρόνος περνάει και εγώ αρχίζω να αισθάνομαι πλήξη σε τόσο χονδροειδή υλικότητα. Επιθυμώ λοιπόν να βγω από αυτήν, να ανεβώ στην επιφάνεια της γης, να ξαναδώ το απαλό φως της ημέρας.

 

Όπως ένα μωρό που μένει εννιά μήνες στην κοιλιά της μάνας του μέχρι να δει το φως του ήλιου, έτσι και οι κολασμένοι παραμένουν εννέα συμβολικούς μήνες μέσα στην κοιλιά της κόλασης, μέχρι να ξαναγεννηθούν σαν ουσίες.

Έτσι, μετά τον Δεύτερο Θάνατο, η Ουσία ελεύθερη από το Εγώ παίρνει την μορφή ενός αθώου μωρού. Οι Θεοί τότε, αφού την εξετάσουν εξονυχιστικά για να βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχει κανένα ίχνος από Εγώ, της επιτρέπουν την έξοδο στην Φύση, με σκοπό να αρχίσει έναν νέο κύκλο ανοδικής εξέλιξης.

 

Πηγές:

Η Θεία Κωμωδία (Δάντης Αλιγκιέρι)
Τα Ηλιακά Σώματα (Α.Δ. Σαμαέλ Αούν Βεόρ)
Ναι υπάρχει κόλαση, Ναι υπάρχει Διάβολος, Ναι υπάρχει Κάρμα (Α.Δ. Σαμαέλ Αούν Βεόρ)
Ο Ψυχολογικός Θάνατος (Α.Δ.Μιτσαέλ)