Πραγματικά ο ανθρώπινος νους, είναι μια οδυνηρή φυλακή. Ο νους μας κάνει δυστυχισμένους. Όσες ευχάριστες στιγμές έχουμε στη ζωή μας είναι εν απουσία του νου. 
Ο νους είναι καλός υπηρέτης αλλά κακός αφέντης. Μας χρειάζεται για να οργανώνουμε τη ζωή μας, να επικοινωνούμε με τους άλλους, αλλά ως εκεί. Ο νους δυστυχώς ταυτίζεται με τις εγωικές σκέψεις και μας κάνει να χάνουμε τον έλεγχο. Ο νους ταυτίζεται με το παρελθόν και το μέλλον. Συγκρίνει, υπερ-αναλύει, δημιουργεί μια εικονική πραγματικότητα, ένα ΜΑΤΡΙΞ. 

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και ας δούμε τι είναι ο νους. 

Πολλοί ταυτίζουν το νου με τον εγκέφαλο, αλλά δεν είναι ο εγκέφαλος. 

O A.Δ.Samael Aun Weor μας λέει:
O εγκέφαλος είναι ένα όργανο του νου, αλλά δεν είναι ο νους. Ο εγκέφαλος φτιάχτηκε για να επεξεργάζεται τη σκέψη, αλλά δεν είναι η σκέψη. Πρέπει να κάνουμε διάκριση ανάμεσα στον εγκέφαλο και το νου.

Πρώτα απ' όλα δεν είναι υπερβολικό να ξέρουμε πώς υπάρχουν μέσα μας ΤΡΕΙΣ ΝΟΕΣ.

Τον πρώτο θα μπορούσαμε να τον ονομάσουμε ΑΙΣΘΗΣΙΑΚΟ ΝΟΥ. Το δεύτερο να τον χαρακτηρίσουμε ως ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΝΟΥ. Και τον τρίτο ως ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΝΟΥ.
 

Α) Ο Αισθησιακός νους βασίζεται στα δεδομένα που προέρχονται απ τις 5 αισθήσεις. Και με αυτές τις αντιλήψεις σχηματίζει τους συλλογισμούς του. Έτσι βλέπουμε πόσο υποκειμενικός είναι.

 Β) Στον Ενδιάμεσο νου συναντάμε τις θρησκευτικές πίστεις και πεποιθήσεις όλων των τύπων. Σαφώς τα δεδομένα τα προερχόμενα από τις θρησκείες, στο τέλος και μέχρι τέλους λαμβάνουν χώρα στον ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΝΟΥ.

Γ) Τέλος υπάρχει ο Εσωτερικός νους. Ο Εσωτερικός νους, στον εαυτό του και για τον εαυτό του, λειτουργεί αποκλειστικά με τα δεδομένα τα προερχόμενα από την Συνείδηση του ΕΙΝΑΙ. Ο εσωτερικός νους, δεν θα μπορούσε ουδέποτε να λειτουργήσει χωρίς αυτά τα δεδομένα, που αναλογούν στην Εσωτερική Συνείδηση του ΕΙΝΑΙ.

Όλο αυτό το πακέτο των τριών νοών μας κάνουν τον νου. Ο οποίος βρίσκεται στο διανοητικό σώμα. Στον διανοητικό κόσμο, έναν κόσμο στην 5^η διάσταση, ένα σκαλοπάτι πιο πάνω απ τον αστρικό κόσμο. Ο Αισθησιακός νους και ο ενδιάμεσος βρίσκεται στα κατώτερα επίπεδα του διανοητικού κόσμου, εκεί που βρίσκονται όλες οι άσχημες σκέψεις , οι κακές εφευρέσεις κλπ.

Είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να απελευθερωνόμαστε κάθε φορά όλο και περισσότερο από τον νου. Ο νους είναι πραγματικά μπουντρούμι, μια φυλακή στην οποία όλοι βρισκόμαστε φυλακισμένοι. Χρειάζεται να δραπετεύσουμε από αυτή την φυλακή αν πραγματικά θέλουμε να ξέρουμε τι πράγμα είναι η ελευθερία. Αυτή η ελευθερία που δεν είναι του χρόνου, αυτή ελευθερία που δεν είναι του νου. Πρώτα από όλα πρέπει να θεωρούμε τον νου σαν κάτι που δεν είναι το ΕΙΝΑΙ. Οι άνθρωποι, δυστυχώς, είναι πολύ ταυτισμένοι με τον νου, λένε: «σκέπτομαι», αισθάνονται να είναι νους.

Πρέπει τότε να μάθουμε να κυριαρχούμε τον νου, όχι του άλλου αλλά τον δικό μας, να τον κυριαρχούμε αν θέλουμε να απελευθερωθούμε απ' αυτόν. Είναι απαραίτητο, γίνεται αναγκαίο να μάθουμε να κοιτάμε τον νου σαν κάτι που πρέπει να κυριαρχήσουμε, σαν κάτι που, ας πούμε, χρειάζεται να εξημερώσουμε.
Ας θυμηθούμε τον θεϊκό Δάσκαλο Ιησού, όταν μπαίνει στην Ιερουσαλήμ ανεβασμένο στον γάιδαρό του την Κυριακή των Βαΐων. Αυτός ο γάιδαρος συμβολικά είναι ο νους που πρέπει να τον υποτάξουμε, πρέπει να ανεβούμε σε αυτόν, και όχι αυτός να ανέβει σε μας.

Επίσης ο Πλάτωνας στην αλληγορία του Σπηλαίου μας περιγράφει ένα σύνολο ατόμων που ζουν όλη τους τη ζωή αλυσοδεμένοι στον τοίχο μιας σπηλιάς, αντικρίζοντας έναν κενό τοίχο Οι άνθρωποι αυτοί κοιτούν τις σκιές που σχηματίζονται στον τοίχο από αντικείμενα που περνούν μπροστά από μία φωτιά πίσω τους και δίνουν ονόματα σε αυτές τις σκιές.
Αυτές οι σκιές αναλύονται από τον Αισθησιακό νου και αυτός με τη σειρά του δημιουργεί μια εικονική πραγματικότητα βασισμένη πάντα στις 5 αισθήσεις (ακοή, όραση, αφή, γεύση και όσφρηση). Ενώ εμείς εδώ στις γνωστικές σπουδές, ξέρουμε ότι υπάρχουν και άλλες αισθήσεις που ανήκουν στις υπεραισθήσεις, όπως η διαίσθηση, η διόραση, η τηλεπάθεια, η διακοή κ.ά. Επίσης ανάμεσά μας υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί κόσμοι και μικρόκοσμοι που δεν μπορεί αυτός ο αισθησιακός νους να αντιληφθεί (αν κοιτάξει κάποιος μέσα από ένα μικροσκόπιο πραγματικά μένει έκπληκτος από τη ζωή που υπάρχει σε τέτοια μικροσκοπική κλίμακα).  
Αυτοί που βρίσκονται πίσω από τους αλυσοδεμένους και κινούν τις σκιές,  είναι τα κεφάλια των "συστημάτων" που δημιουργούν τις πεποιθήσεις και τις ψεύτικες ανάγκες για να κρατήσουν τον κόσμο δέσμιο και φυλακισμένο. Έτσι ο Ενδιάμεσος νους βασιζόμενος σε όλες τις πεποιθήσεις που του έχουν εισάγει, νιώθει μια ψεύτικη ασφάλεια στην εικονική πραγματικότητα του Μάτριξ το οποίο και υποστηρίζει με όλες του τις δυνάμεις!
Όταν όμως κάποιος καταφέρει να σπάσει τα δεσμά και να απελευθερωθεί από όλο αυτό το ψεύτικο αλλά άψογο σχεδιασμένο σκηνικό, τότε πραγματικά συναντά την αληθινή πραγματικότητα!!! Αντικρύζει το Φως, το Θεό, την Ανιδιοτελή Αγάπη, ότι Όλα συνδέονται και Όλα είναι ΕΝΑ!!!  

Αυτή η κατάσταση έξω από το νου, ή του μη νου θα λέγαμε, είναι η Μαντεία (Ελλάδα), το Σαμάντι (Ινδουϊσμός), το Σατόρι (Ζεν), το Wu (Τσαν), η Φώτιση, κλπ. Σε αυτήν την κατάσταση ερχόμαστε σε επαφή με αυτό που είναι πραγματικό και αιώνιο, με το Θεό. 

Όμως αυτός που απελευθερώνεται από το νου και βιώνει την ΑΛΗΘΕΙΑ, έχει ιερή υποχρέωση να προσπαθήσει να βοηθήσει και τους υπόλοιπους συνανθρώπους του να το καταφέρουν αυτό, αλλά το οξύμορο εδώ είναι ότι θα χλευαστεί και θα διωχθεί απ τους πολλούς. Γιατί ο νους των ανθρώπων δεν θέλει την απελευθέρωση, γιατί ξέρει ότι έτσι θα γκρεμιστούν όλες οι ψεύτικες πεποιθήσεις που έχει δημιουργήσει και τα εγώ θα αρχίσουν να πεθαίνουν.

Ο νους μας πραγματικά είναι το Μάτριξ!!! Για να δραπετεύσουμε από το Μάτριξ ,πρέπει να ξεφύγουμε από τους 2 Κατώτερους Νόες και να αναπτύξουμε αποκλειστικά τον Εσωτερικό νου που ανήκει στη συνείδησή μας.

Να πούμε επίσης ότι τα αγχολυτικά και όλων των τύπων τα ηρεμιστικά, τα ναρκωτικά και παρεμφερή καταστρέφουν το διανοητικό μας και αποκοιμίζουν τη συνείδηση!!! Είναι αδύνατον κάποιος να αποδράσει από τη φυλακή του νου αν κάνει χρήση των παράπανω.

Χρειαζόμαστε μια ριζική αλλαγή στην εκπαίδευση του νου:

• Καλά αναγνώσματα (βιβλία πνευματικών δασκάλων)
• Καλές συζητήσεις (για οτιδήποτε όμορφο και πνευματικό)
• Συλλογισμός (να συλλογιζόμαστε πάνω σε υψηλές ιδέες)
• Διαλογισμός (ο καθημερινός διαλογισμός πραγματικά έχει την ικανότητα να ηρεμεί το νου, να φέρνει μια ισορροπία και ευτυχία στη ζωή μας).
• Να ζούμε τη στιγμή και να θυμόμαστε ποιοι πραγματικά είμαστε (Κλειδί ΥΑΤ). Γιατί όταν ξέρουμε ποιοι πραγματικά είμαστε, όταν αυτοπαρατηρούμαστε και παρατηρούμε από απόσταση τα πάντα μέσα μας και έξω από εμάς τότε πραγματικά απελευθερωνόμαστε απ' το νου.

• Να προκαλούμε Πνευματική Έμπνευση. Μας επιτρέπει να ελέγχουμε το νου. Είναι η πιο ισχυρή τεχνική για τον έλεγχο του νου. Μπορεί να μας βγάλει από μία αρνητική κατάσταση και να μας δώσει φως. «Είναι μία αίσθηση που έχει σχέση με το χώρο και μας επιτρέπει να λαμβάνουμε τις αρμονίες του διαστήματος.»
  Πώς να έχουμε Έμπνευση; Με διαφορετικούς τρόπους. Με συγκέντρωση στο Είναι μας, στη Μητέρα Κουνταλίνι, με έναν Δάσκαλο, με τον ουρανό, τα αστέρια, τη Φύση, τη Ζωή, το Χριστό, σε όλα αυτά που είναι όμορφα και υψηλά.

• Με το μαστίγιο της θέλησης. Όταν υπάρχει νοητική διάρροια θα πρέπει να προσπαθούμε με αυστηρότητα να του επιβληθούμε, λέγοντας, Νου σταμάτα, είμαι ο αφέντης σου, άσε με σε ησυχία.

• Με το Θάνατο στην πορεία. Επικαλούμαστε τη Θεϊκή μας μητέρα να σκοτώσει όποια σκέψη αναβλύζει.

πηγή: