Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Η Ευγενής Σούτρα της Μαχαγιάνα του Ακασαγκάρμπα
[F.264.a] Σεβασμός σε όλους τους Βούδες και τους Μποντισάτβα!
Έτσι άκουσα. Ο Μπαγκαβάν βρισκόταν στο Όρος Καλατίκα, στα μέρη των ερημιτών του Σοφού, μαζί με μια αμέτρητα μεγάλη συνοδεία μοναχών και μεγάλων Σράβακα. Εκεί έμενε ένα πλήθος από μεγάλους Μποντισάτβα Μαχασάτβα, τόσο απροσμέτρητα μεγάλο, όσο η άμμος του ποταμού Γάγγη, που σχημάτιζε μια αμέτρητα απέραντη συνοδεία Μποντισάτβα. Τη στιγμή που ο Μπαγκαβάν ολοκλήρωσε τη προφητεία για τους θαυμάσιους όρκους των Τατάγκατα, το πετράδι Ιντρανίλα[23] εμφανίστηκε στα δυτικά. Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες πολύτιμα πετράδια που εκπληρώνουν ευχές, διασκορπίστηκαν και το περικύκλωσαν. [F.264.b] Το φως τους πολύτιμου αυτού πετραδιού έκανε αόρατες όλες τις έκδηλες μορφές σ’ ολόκληρο τον τρις χιλιόκοσμο. Έτσι, με εξαίρεση τους Τατάγκατα, όλοι οι θεοί και οι άνθρωποι, οι Σράβακα και οι Μποντισάτβα, καθώς και οι έκδηλες μορφές των μεγάλων στοιχείων της γης, του νερού, της φωτιάς και του αέρα –όσες πολλές κι αν ήταν οι εκδηλώσεις των μεγάλων στοιχείων- όλες χωρίς εξαίρεση έσβησαν και μόνο το πολύτιμο πετράδι παρέμεινε ορατό. Τα πάντα φαίνονταν απέραντα, απεριόριστα και άφατα σαν το διάστημα. Κι ο Μπαγκαβάν επίσης έγινε πιο ακτινοβόλος, πιο καθαρός και πιο λαμπρός[24] .
Πράγματι, τα όντα που ήταν συγκεντρωμένα εκεί δεν μπορούσαν να δουν ούτε τον εαυτό τους ούτε τους άλλους. Για εκείνα, όλες οι ορατές εκδηλώσεις των μεγάλων στοιχείων είχαν παύσει και ήταν ασύλληπτες με τα μάτια. Δεν μπορούσαν να αντιληφθούν το σώμα τους, τα χαρακτηριστικά τους[25] ή το σχήμα τους, ούτε είχαν την αίσθηση της αφής[26] . Ότι κι αν έβλεπαν όπως κι αν το έβλεπαν, το έβλεπαν κενό. Δεν έβλεπαν ούτε τη σφαίρα του ήλιου ή της σελήνης. Τα αστέρια, το στοιχείο της γης, το στοιχείο του νερού, το στοιχείο της φωτιάς και το στοιχείο του αέρα ήταν αόρατα στα μάτια τους. Ήχοι δεν αντηχούσαν στα αυτιά τους. Οι μύτες τους δεν έπιαναν οσμές. Δεν αντιλαμβάνονταν το νου τους και τα νοητικά συμβάντα ως ‘εγώ
ούτε ως ‘δικό μου’ και δεν εμφανίζονταν οι έξι γνωστικές βάσεις. Τα μεγάλα στοιχεία ήταν κι αυτά ασύλληπτα. Όμως όπου κι αν γύριζαν το βλέμμα τους, σε όλες τις κατευθύνσεις έβλεπαν τα πάντα με τα φυσικά σημάδια, τα χρώματα, τα σχήματα και τα σώματα των Τατάγκατα. Μόνο το πολύτιμο Ιντρανίλα περικυκλωμένο από τα πολύτιμα πετράδια που εκπληρώνουν ευχές εμφανίστηκε από μακριά, πέρα από αυτό, τίποτα άλλο δεν ήταν ορατό.
[F.265.a]Σε εκείνο το μέρος, οι Μποντισάτβα του δεκάτου επιπέδου που είχαν πραγματώσει την διαλογιστική συγκέντρωση της γενναίας προόδου, και είχαν την δέσμευση μιας ακόμα γέννησης και όσοι ήταν στην τελευταία τους ύπαρξη, κοίταξαν και είδαν, αλλά δεν τρόμαξαν, ούτε φοβήθηκαν ούτε τρομοκρατήθηκαν, επειδή είχαν πραγματώσει πως όλα τα φαινόμενα είναι από τη φύση τους προικισμένα με την τελική αλήθεια, το ως είναι και την κενότητα. Γι αυτό δεν τρόμαξαν καθόλου, ούτε φοβήθηκαν ούτε τρομοκρατήθηκαν.
Οι υπόλοιποι μεγάλοι Μποντισάτβα Μαχασάτβα, Σράβακα, ντέβα, νάγκα, γιάκσα, γκαντάρβα, ασούρα, γκαρούντα, κινάρα, μαχοράγκα, κιμπάντα, πρέτα, πισάκας (picakas), πούτανας (putanas), καταπούτανας (kataputanas)-όλα τα ανθρώπινα και μη ανθρώπινα όντα της συγκέντρωσης-ήταν πολύ τρομαγμένοι και σε απόγνωση. Είχαν σαστίσει για αυτά που βρίσκονταν εδώ και αυτά που βρίσκονταν παραπέρα, και μέσα στη σύγχυσή τους δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ο ένας τον άλλο. Στην κατάσταση αυτή, ρωτούσαν «Τι είναι αυτό», «Πως έγινε αυτό;» και «Ποια είναι η φύση αυτού;» αλλά δεν έβρισκαν τίποτα.
Τότε, ο μεγάλος Μποντισάτβα Μαχασάτβα που λέγεται «το Μεγάλο Νύχι/Καρφί του Μπράχμα», προσκύνησε τον Τατάγκατα με ενωμένα τα χέρια και είπε:
«Τα κοινά όντα δεν αναγνωρίζουν
τη φύση όλων των φαινομένων.
Ζουν στο σκάντα της μορφής,
γι αυτό και οι έξι ικανότητες των αισθήσεων παραπλανιούνται.
Δεν υπάρχει ούτε το παραμικρό σκάντα να δει κανείς,
όμως τα κοινά όντα αντιλαμβάνονται το σκάντα της μορφής.
Κι έτσι, μερικοί από αυτούς τους ανθρώπους
αναπτύσσουν αμφιβολίες για τη διδασκαλία του Βούδα.
Γι αυτούς ο Μπαγκαβάν δίδαξε
τα χαρακτηριστικά της αληθινής φύσης των φαινομένων.
Επομένως, λίγο από δω λίγο από κει
αρχίζουν να γνωρίζουν τα χαρακτηριστικά του διαστήματος, που εμπεριέχει τα πάντα.
Αυτό πράγματι είναι γενναία ισότητα,
[F.265.b] μια κατάσταση που δεν μπορείς να εκφράσεις.
Το πιο πολύτιμο πετράδι που εκπληρώνει ευχές
βρίσκεται στη κορφή της κεφαλής του.
Όσοι αντιλαμβάνονται το πολύτιμο πετράδι Ιντρανίλα από μακριά
είναι πολύ τυχεροί.
Θα τελειοποιήσουν τη γενναία πρόοδο.
Όλοι όσοι ήρθαν να δουν το Δάσκαλο είναι πράγματι σοφοί.
Σήμερα στο μέρος αυτό, μια σπουδαία ομιλία
αναμφισβήτητα θα κηρυχθεί.
Μπαγκαβάν, παρακαλώ ανακούφισε
τα όντα που ήρθαν εδώ.
Η πλήρης ωρίμανση των όντων
είναι η σφαίρα της δραστηριότητας των ηρώων.»
Ο Μπαγκαβάν απάντησε:
Έτσι είναι όπως τα είπες.
Εκεί όπου ακούγεται η βάση των πάντων (αλάγια),
και εκεί όπου τα όντα εγκαθίστανται με σοφία,
αυτός ο τόπος είναι η σφαίρα τη δραστηριότητας της διαλογιστικής συγκέντρωσης.
Είναι η σφαίρα της δραστηριότητας
του Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα,
που κατάδειξε τη διαλογιστική συγκέντρωση απαλλαγμένη από εμφανίσεις
και ελεύθερη από πολλαπλασιασμό/επαύξηση.
Όποιος έχει προσκόλληση στις δύο θεωρήσεις
θα βρεθεί αργότερα στο πεδίο της πλάνης.
Η προσκόλληση στην αιωνιότητα και τον μηδενισμό
είναι η τέλεια πλάνη για το εδώ και το εκεί.
Εκείνοι που επιθυμούν να απελευθερωθούν
εντελώς από τις δυο αυτές θεωρήσεις
θα πρέπει να διαλογιστούν σ’ αυτό που είναι ανείπωτο,
κι έτσι θα πραγματώσουν γρήγορα τα επίπεδα.
